Tien maanden geleden vatte ik het plan op om de door rot aangetaste vloer in mijn tuinhuis te vervangen en voegde de daad bij het woord. Inmiddels leven we juli 2011 en voor zover ik het kan overzien zijn nu alle sluiproutes voor het hemelwater afgesloten. Het zijn weliswaar noodverordeningen en binnen afzienbare tijd zal toch ook het dak vernieuwd moeten worden.
Tussendoor heb ik nog een paar malletjes gemaakt en zelfgemaakt cement van voegmortel met wat zand. De steentjes heb ik opgeraapt van mijn grindplekje, ik kan toch niet voor elk wissewasje naar de Gamma.
Mijn vader – de zevende generatie metselaar in zijn familie – zou trots op mij zijn geweest. Het ziet er echt goed uit en de buitenhoeken van mijn tuinhuis staan er weer fris en stevig bij!
Na veel passen en meten ben ik nu eindelijk begonnen aan het voorboren en vastschroeven van de vloerdelen. Minstens de helft van de planken heb ik staan beitsen bij een temperatuur van 26 graden en in de volle zon. Een heet karwei waarbij veel inspiratie, voor alles wat ik in dit tuinhuis nog schrijven wil, via transpiratie is afgevloeid. Ja en die grote tegel in de hoek – de plaats waar mijn zibrokachel schokvrij komt te staan – die was voor mij net iets te zwaar!
http://belichtingstijd.blogspot.nl/2011/07/zweten-zwoegen-en-rugpijn.html
19 reacties
Libelle · 30 juni 2013 op 14:58
Ik heb ook een paar malletjes gemaakt. Ze zijn goed terecht gekomen. Wat een warme vloer Si, mogen de pelletjes van de pinda’s er gewoon op?
Sagita · 30 juni 2013 op 23:19
Libelle dank dank! Je bent tot nu toe de enige die mijn optrekje en het WERK kan waarderen. Natuurlijk gooi die pelletjes maar gewoon op de grond. Een bezem en stoffer en blik en hup alles ligt zo weer in de vuilnisbak. Leef!
En leuk van die malletjes. Ik ben echt benieuwd. Al naar de rivier geweest?
groet Sa!
Libelle · 2 juli 2013 op 07:20
Ik reageer een beetje laat Si, om je te melden dat ik nog niet naar de rivier ben geweest. Eerst moet ik een aantal troublerende gedachten zien te beheersen, zoals het getetter in mijn kop dat ik over een levend model wil beschikken.
De buurvrouwen zijn weer terug van vakantie en die lenen ei na ei om te bevroeden waarom ik de hele dag in een tennisballetje knijp.
Libelle · 2 juli 2013 op 07:26
By the way, twintig reacties? No issue!
Sagita · 3 juli 2013 op 15:10
Libelle, wat denk je, die buurvrouwen? Kip of ei! En natuurlijk: voor wat hoort wat.
Harrie · 1 juli 2013 op 08:04
[quote]Inmiddels leven we juli 2011[/quote]
Sorry Sa, maar hier haak ik af. Too much blog. Schrijf eens iets nieuws over of voor de bloghut. 😉 Groetjes, HArrie
Sagita · 1 juli 2013 op 11:46
Geduld Harrie. Ik kan toch niets over mijn Tuinhuis vertellen als mensen de geschiedenis niet kennen. En weet je Harrie ik vind het zelf zo leuk. Moet echt om mezelf en de verhalen lachen.
Maar je hebt een punt dat ik ook weer eens wat nieuws moet presenteren. Ik denk dat ik Jip maar weer eens langs stuurt, die is daar beter in! :-))
Groet Sa!
Nachtzuster · 1 juli 2013 op 09:12
Je lijkt wat ongeduldig te zijn voor wat betreft het krijgen van reacties, Sagita. Misschien is niet voor iedereen doe-het-zelf verhalen even interessant. Ik vind het leuk en knap hoe je alles zelf doet, op jouw leeftijd. Petje af. Maar bedenk dat anderen niet kunnen zien of voelen hoeveel bloed, zweet en tranen het jou gekost heeft. Misschien een idee om een doe-het-zelf-opknaptuinhuis boekje te maken? Mooie foto’s by the way.
Sagita · 1 juli 2013 op 11:38
Nachtzuster een goed idee, dat boekje!
[b]Maar bedenk dat anderen niet kunnen zien of voelen hoeveel bloed, zweet en tranen het jou gekost heeft. [/b]
Als dit niet uit mijn perikelen blijkt heb ik inderdaad gefaald. En gezien de onderwerpen voor mij geplaatst: HOUTWERK (Harrie) en WERKPLEK (Mien) zou je zeggen er is belangstelling genoeg voor WERK.
Niettemin wordt mijn gevecht met het tuinhuis wel goed gelezen hoor!
En natuurlijk blij dat jij wel reageert. Je blijft een schat!
:-*
Harrie · 1 juli 2013 op 11:56
Houtwerk is overdrachtelijk geschreven en ook als zodanig bedoeld. Heeft dan ook niets met tuinhuisjes te maken. De enige mogelijke link die ik zie is de kluslink. Kluslink. De naam zegt het al. 🙂 🙂 Enfin een hele werkklus om het duidelijk te krijgen. Heel veel succes met de verdere verbouwing. Droge voeten houden en een natte pen !!! Groetjes, HArrie
Blanchefort · 1 juli 2013 op 10:33
Wat wilt u ons nu eigenlijk vertellen?
Sagita · 1 juli 2013 op 11:48
Blanchefort keer terug naar de schoolbanken en leer lezen.
groet Sa!
Blanchefort · 1 juli 2013 op 12:18
Te gemakkelijk.
Sagita · 1 juli 2013 op 12:27
O ja, vraag gelijk of ze je schrijven leren!
groet Sa!
Blanchefort · 1 juli 2013 op 12:45
Zal ik doen!
Yfs · 2 juli 2013 op 21:28
och Sagita toch! Je stelt ons geduld wel op de proef. Hoewel ik heel goed begrijp dat dit gebeuren een enorme happening en prestatie is, wordt het voor de lezer steeds moeilijker om te reageren zonder in herhaling te vallen. Er zijn vast meer CX-ers die wel eens foto’s kwijt willen met een verhaaltje erbij. Misschien is het een idee om dit soort foto’s te delen in een speciale foto-topic. Hoe zeer ik je project ook bewonder vind ik deze perikelen niet echt geschikt voor op de hoofdpagina! 😉 Het is toch juist de kunst en uitdaging om een verhaal beeldend te schrijven… eeh. ook zonder foto’s?
Sagita · 3 juli 2013 op 01:06
Yfs ik ben het niet eens met deze mening van jou. Ik kom er nog wel een keer op terug in een column. De stukken worden overigens goed gelezen ( of althans aangeklikt).
De redactie heeft de stukken goedgekeurd. En als andere mensen een verhaaltje willen schrijven met een foto erbij? Ik zal hen niets in de weg leggen. ColumnX heeft alle mogelijkheden ervoor.
Neemt niet weg dat jij het boring mag vinden. Even goede vrienden! 🙂
groet Sa
Mien · 3 juli 2013 op 08:03
De discussie is bijna interessanter dan het verhaal.
Tip: Ga wat creatiever om met beeld en verhaal.
Inspiratie: https://www.columnx.nl/ferrytail
Sagita · 3 juli 2013 op 13:51
Dank voor de tip Mien. Uit deze reacties valt voor mij zeker wat te leren. Alhoewel ( je link) ik denk niet snel zo zal schrijven. Jij bent een echt woorden mens. Goochelt en speelt met taal. Ik ben een beelden mens erg visueel ingesteld. Daar ligt ook mijn kracht met schrijven. Probeer gebeurtenissen zo te beschrijven, dat het de emotie oproept bij de lezer. Ik zal niet gauw de emotie zelf beschrijven.
dank voor je commentaar.
groet Sa!