Tuinieren of niet…..

Als het weer het toelaat, zijn veel mensen druk aan het werk met schoffel en hark. De tuinen, hier in de buurt, zien er dan ook verzorgd en netjes uit. Uhhh, de meeste dan….. Onze voortuin lijkt wel een oerwoud en de achtertuin is nog steeds niet klaar. We wonen hier nu ongeveer twee-en-een-half jaar en doen het stukje voor stukje. Als we er zin in en tijd voor hebben. Rotsmoes, want tijd hebben we eigenlijk wel genoeg, alleen de zin meestal niet. Als het mooi weer is, zitten we liever op het terras.
Het leuke van een rommelige tuin, vind ik, dat er minder onkruid zichtbaar is en vogels en andere dieren het er naar hun zin hebben. Mooi excuus dus om er niet veel aan te doen.

Nu begint het voorjaar er weer aan te komen. Tijd om te zien hoe de voorjaarsbollen de grond uit komen. Althans als je ze in de grond gestopt hebt.
Vorig voorjaar vond ik het zo saai in de tuin. Er was geen voorjaarsbloem te zien. Vandaar dat ik afgelopen zomer een hele lading bollen gekocht had, met het plan die vanaf september in de grond te stoppen. Telkens wist ik het weer uit te stellen. Regen, te koud, geen tijd, maar meer nog, geen zin.
Ik ben namelijk zo iemand, die bij elke aanval van werklust, in een hoekje gaat zitten wachten tot die bui weer over is.

Een paar weken terug roken we een behoorlijke overheersende lucht in huis. Het leek heel veel op knoflook. Alleen waar het vandaan kwam wisten we niet. Eerst hebben we gewoon afgewacht tot de lucht vanzelf zou verdwijnen. Dat konden we wel vergeten, het werd juist steeds erger. Dan maar eens mijn neus achterna.
In de bijkeuken kwam ik er eindelijk achter. Daar stonden een stel plastic tassen, tegen de verwarming. Uit één van die tassen kwam de lucht.
Ships!! De bollen!!
Bij nader onderzoek bleken ze te zijn uitgelopen en uit één zakje kwam de penetrante geur. Waarschijnlijk half gaar door de hitte van de verwarming.

Met flinke tegenzin, begon ik dus een paar dagen later maar aan de red-de-bollen-aktie.
Alle plantenbakken en potten die ik kon vinden heb ik naar binnen gehaald. Er lagen ook nog een paar zakken potgrond in de tuin. Eén ervan in de keuken gezet, tegen een keukenkastje aan.
Bij het openknippen van de zak, bleek de inhoud bevroren te zijn. Kon ik dus weinig mee, die moest eerst tegen de verwarming ontdooien.
Het keukenkastje zag er al niet meer uit. Doordat de zak aarde er tegenaan gestaan had. De verwarming was ook al zwart gespikkeld.
Na even flink op de bevroren aarde ingehakt te hebben, met een schepje, had ik het ook al voor elkaar gekregen de keukenvloer te bezaaien met potgrond.
Met mij ben je er van verzekerd dat het, in een mum van tijd, overal een grote bende is.

Het aanrecht stond vol met potten, plantenbakken en de zakken met bollen. Na enig geploeter waren alle potten en bakken vol met aarde en bollen. Het waren alleen zoveel bollen dat ze nog niet op waren. Die bewaren we gewoon tot volgend jaar of ik stop ze nog in de grond als het niet meer zo koud is. Lijkt me ook wel leuk, hyacinten, narcissen en krokussen in de zomer. Geen idee of dat lukt, maar wel het proberen waard.
Bovenop de vensterbak en op de grond ervoor staat het nu gezellig vol met potten zwarte aarde. In verschillende zijn al groene puntjes te zien, van uitlopende bollen.
Nu maar hopen dat er ook nog bloemen uit gaan komen.

De huismus is, op veel plaatsen, bijna niet meer te zien. Nu hoorde ik afgelopen week dat dat mede door de invloed van de vele programma’s over tuinaanleg en tuinieren komt. De tuinen schijnen te strak en te netjes te zijn en er wordt te weinig groen geplant om de huismus terug te krijgen. Niet best dus voor de huismus.
Gelukkig is er een nieuwe trend op komst: rommelige tuinen, met heel veel groen.
Toch leuk om te horen dat wij al jaren vooruit lopen op die trend. Hoeven we voorlopig nog niet in de tuin aan de gang.

Ik geloof dat ik daar de huismus al aan zie komen. Even vragen of die de rest van de bollen wil planten.