Tussen de regels door

‘In Nederland is het verboden om een inbreker op te sluiten op het toilet’. Ik lees de zin opnieuw. Het staat er echt. Ik ben er nu echt van overtuigd: we zijn de kampioen van de vastgelegde onzinnigheid. Nederland, regeltjesland. Het koninkrijk waar het per wet verboden is om bladeren mee te nemen uit het bos, je blaffende hond je een boete kan bezorgen, en de Urkse duiven op zondag een vliegverbod hebben.

Heel veel effect lijkt het allemaal niet te hebben. Hoe meer regels, des te meer ongehoorzaamheid. Geschreven of ongeschreven wetten, het maakt weinig verschil. Ik zit in de trein, en scan vluchtig door een lijst met onze grootste ergernissen in het openbaar vervoer. Smakkend eten, luidruchtig bellen, meekijken op iemand zijn device: het gebeurt toch wel. Het laatste deel van het artikel kan ik helaas niet lezen, de man naast mij klapt z’n laptop dicht. Ik vlucht voor de naderende conducteur en stap de trein uit.

Het is druk in Amsterdam. Duizenden voeten dansen met elkaar over het Damrak. Middenin de mensenmassa schuifel ik wat onhandig voorbij een rinkelende tram. Een in slaapgevallen straatartiest ligt languit voor de ABN AMRO. Banken, die houden zich ook nooit aan de regels. En dan heb ik het niet over die Wolf of Wall Street-achtige types, dat zijn mooie mannetjes. Ik heb het over pinautomaten. Laatst wilde ik tien euro pinnen, maar dat was niet mogelijk. Wel kon ik kiezen tussen de bedragen twintig en veertig. Ik koos voor het laatste, maar moest wederom een andere keuze maken. Toen ik uiteindelijk twintig intikte, kwamen er onbeschaamd twee tientjes uit de muur zetten. Hopeloos.

Het is ernstig gesteld met de gehoorzaamheid in ons land. Zelfs het dierenrijk ontsnapt niet aan de verloedering. Op de eendenbroedplaats midden in de Herengracht zit een meerkoet rebels voor zich uit te staren. Glimlachend loop ik verder. Het stelt me enigszins gerust dat het lak hebben aan regelgeving blijkbaar geen evolutionair gevolg is geweest; ook de natuur geeft geen fuck om autoriteit.

Wetten en regels, ze zijn met teveel. Het vereist slimmigheid om onszelf telkens maar weer in een gunstige positie te manoeuvreren. Soms moet je een beetje draaien en wikken voor het maximale effect, alsof je muziek luistert met kapotte oortjes. Vandaag ben ik bijvoorbeeld boogschutter, anders klopt mijn horoscoop niet. Gebruik je creativiteit, omzeil wetmatigheden. Want uiteindelijk zijn de regels er alleen voor diegenen die zich er niet aan kunnen houden.