Vaderlandse eer
Robert Gesink heeft last van hartritmestoornissen. De titel van het nieuwsbericht verklaarde al een hoop. Ik, als niet-wielerkenner was, elke zomer weer, gekluisterd aan de buis want de Tour de France ging weer van start. Het hele wielerseizoen geen wedstrijd gevolgd, geen uitslag bekeken, maar voor de Tour bleef je thuis.
Elk jaar weer was de teleurstelling groot wanneer de renners aankwamen op de Champs-Élysées. Robert Gesink, Nederlands hoop in bange dagen, had wederom geen rol van betekenis kunnen spelen in het klassement. De toprenners, die als vlinders tegen de bergen omhoog leken te fladderen, waren beter. Gewoon beter.
Wat bleek nu? Gesink kan niet met de druk omgaan, met alle stress die het zijn van “Nederlands hoop in bange dagen” met zich mee brengt. Deze druk kwam van ons allen, ook van mij. Ik die, elke keer als onze Robert weer niet op het podium eindigde, hem verguisde. “Hij kan er niks van” en “Moet hij de vaderlandse eer hooghouden?” zijn zinnen die ik veelvuldig in de mond heb genomen.
Ik neem het allemaal terug.
Want het bewijs dat onze Robert wel degelijk kan fietsen, is het feit dat hij in Noord-Amerika, ver uit het zicht van ons kortzichtige landje, overtuigende successen heeft binnengesleept. Het is onze schuld. Wij, met ons veel te hoge verwachtingspatroon en kritische blik, hebben Robert de stress in gejaagd tijdens de Europese koersen. Wij zijn met zijn allen verantwoordelijk voor zijn hartritmestoornissen. Wij, die tegen hem opkeken met de hoop dat hij Joop Zoetemelk kon doen vergeten. Zonder ons had Robert nu al drie keer de Tour op zijn naam geschreven!
Laten we hopen dat de ingreep die hij wil ondergaan effect heeft, zodat hij volgend jaar, wederom, successen kan behalen in Noord-Amerika. En misschien, heel misschien, zelfs in Europa.
Dit jaar houdt Bauke Mollema de vaderlandse eer hoog, ik weet het zeker.
5 reacties
Yfs · 20 april 2014 op 07:39
Inhoudelijk kan ik het eigenlijk niet beoordelen omdat ik me helemaal niet met sport bezig hou. Schrijf technisch is het dusdanig vlot en duidelijk geschreven dat ik me bijna wél met sport bezig zou gaan houden. Kortom, heel goed geschreven. :yes:
Ik zou je bijna uit willen dagen om eens over iets anders te schrijven dan sport, maar gezien de keuze van je nickname zal dat waarschijnlijk niet gaan gebeuren 😉
sport123 · 20 april 2014 op 09:55
Bedankt voor je positieve geluid! Leuk dat ik je al haast kan interesseren voor de sport.
Op mijn vorige column kreeg ik soortgelijke reacties, daarom zal ik ook eens proberen over iets anders dan sport te schrijven. Ondanks mijn nickname. 😉
troubadour · 20 april 2014 op 19:26
Eens met Yfs! Ga eens uit op avontuur en laat je eens gaan!
Mijn nieuwsgierigheid heb je!
arta · 20 april 2014 op 22:42
Je doet me, qua schrijfwijze, denken aan Kuin, die hier een paar jaar geleden schreef.
En dat is een compliment,want ook hij had een bepaalde gedrevenheid, die maakt dat je dóór wil lezen!
Ik ben benieuwd hoe jij de rest van de wereld vertelt, nee, niet benieuwd: Ik kijk er naar uit!
Mien · 21 april 2014 op 14:34
Leuk om wat sport te lezen in deze vorm. Tja en dan die Robert en die andere could be, would be helden die Nederland zo af en toe uithoest. Hard werken naast talent koersteren en het komt helemaal goed. Zolang je maar plezier hebt in wat je doet. Of het nou schrijven of sporten is. In deze column wordt het in ieder geval leuk gecombineerd.