“Maak elke dag in de rest van je leven zo ongekompliceerd als mogelijk”

Misschien zit het meest ironische van ons mens-zijn wel in het feit dat we mekaar etiketteren, meten, benijden, en vereren op basis van standaarden die ver liggen van al wat menselijk is. · Bewoners van een deel van een land kijken vaak neer op (of op naar) diegenen die in andere delen van hetzelfde land wonen. En stedelingen van een land kunnen je al vlug vertellen wat er mis is met de bewoners van de omliggende landen!

· Afhankelijk van de auto die je rijdt, de schoenen die je aanhebt, de manier waarop je praat, de kleur van je huid en nog enkele dozijnen andere fysieke elementen, zul je beoordeeld worden op je geschiktheit voor een baan, een lidmaatschap, of zelfs een vriendschap!

· Op basis van je inkomens-nivo of de buurt waarin je woont, zul je een fabelachtige behandeling krijgen bij uiteenlopende gelegenheden—of niet.

En we kunnen de lijst van voorbeelden betreffende ons standaarden-systeem eindeloos voorttrekken. Maar ik denk dat u nu wel weet waar ik op doel. Het zal trouwens niet de eerste keer zijn dat u erover hoort, leest, of denkt: we hebben de kwaliteit van het menselijk ras gedegradeerd tot een van oppervlakkigheid, kortzichtigheid, en nauwdenkendheid. Het meest tragische aan deze hele kwestie is ook nog dat we de fout niet makkelijk kunnen herstellen, omdat ze in stand gehouden wordt door vrijwel alle prestigieuze instanties in de gemeenschap.

En toch is er hoop. Net zoals je elke bloeiende wijngaard kunt terug leiden tot een enkel zaadje, zo kan elke grotscheepse verbetering beginnen in een ziel. We kunnen elk voor onszelf een veranderingsproces initieren. Hoe? Door te stoppen anderen te beoordelen op basis van de lachwekkende standaarden van de samenleving en te beginnen mensen te waarderen naar aanleiding van de goedheid van hun hart en de vriendelijkheid van hun daden.

Het is deze simpele maar diep-persoonlijke inzichts-korrektie die onze wereld uiteindelijk zou kunnen veranderen in een betere plek voor iedereen. En hoe dat eruit zou zien is makkelijk te herleiden:

· Alvast: het zou veel ongedwongener eraan toe gaan. Niemand zou zich meer hoeven te stressen over het vergaren van extra’s, omdat iedereen tevreden zou zijn met wat hij of zij nodig had. En status zou daarom ook geen rol meer spleen, omdat je niet meer gemeten werd naar aanleiding van je auto, huis, titel, maar eerder naar rato van je gedrag als een meelevend mens.

· Verder zou er een balans komen tussen de “goede” en de “slechte” buurten in de stad, omdat mensen nu eenmaal niet langer naar leefomstandigheden werden geklassificeerd.

· Discriminatie en ethnocentrisme, tenslotte, zouden gegarandeerd verdwijnen op den duur, omdat ras en nationaliteit geen rol meer zouden spelen.

Inderdaad: het klinkt als een droom. Eentje die al vaker gedroomd is geworden. En omdat het zo’n heerlijke droom is, eentje die in toenemende mate gedroomd zal worden door leden van de menselijke gemeenschap. Weg zullen dan de frustraties en de strijd zijn om het verkrijgen van de meest in aanzien staande banen, want elke baan zou als even kostbaar en aanzienrijk bekeken worden. Mensen zouden hun kollega’s mede-lidmaten, of vrienden, waarderen op basis van wie ze werkelijk waren, en niet op basis van WAT ze waren. En op het werk zou de schoonmaker beste vrienden zijn met de direkteur, de opzichter, en de wachter.

Klinkt goed, zei u? Laten we het dan beginnen na te leven. Elk voor zich. Vandaag kan de dag zijn!

Categorieën: Maatschappij

2 reacties

MBB · 22 april 2003 op 01:33

Klinkt goed., misschien wel té goed.
[quote]Inderdaad: het klinkt als een droom. Eentje die al vaker gedroomd is geworden.[/quote]
Inderdaad. door Karl Marx, de bolslewieken, mensjewieken, etc. Helaas zijn er altijd enkele minder viendelijke mensen (Stalin, Lenin) die het voor de hele goep verpsten, en nog erger is dat deze door hun eenzame streberighied vaak ann de macht blijken te komen 🙁 …

gast · 25 april 2003 op 10:26

Helemaal mee eens… een mooie zin die hier ook wel van toepassing is vind ik altijd:

“Vandaag is de eerste dag van de rest van je leven”

Ik interpreteer dit altijd als: het is nooit te laat (of onmogelijk) om de dingen in je leven waarvan je dacht dat ze onveranderlijk waren en zo moesten zijn, tóch te veranderen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder