Dit wordt op speciaal verzoek een blij stukje. De persoon die hierom gevraagd heeft wist mij te vermelden dat het niet raar is dat ik af en toe wat sombertjes ben, omdat de meeste van mijn teksten die ik schrijf vol staan van dingen die mis gaan. Ik kan dus wel wat vrolijkheid gebruiken. Ik zal zwijgen over zaken die niet volgens plan verlopen. Nee, het gaat over dingen waar de blijheid vanaf spat en de lezer een manisch gevoel zal geven. Zal ik bij deze even vermelden dat ik voor de gevolgen van de eventuele manische acties niet verantwoordelijk ben. Heuglijke feiten, hoe zet je dat op papier? Ik kan praten over bloemetjes en bijtjes maar daar komt al snel seks bij kijken en daar kunnen problemen van komen, vreemdgaan en relaties die uitgaan etc. Of het mooie groene gras buiten wat dus van de buren is. Over de zon? Ach, daar zal je de wolken hebben waar de zon altijd achter schijnt. Barbalala (van Barpapapa) is blij, Bob de Bouwer eveneens maar die zijn voor kinderen en dit stukje is volwassen.

Kijk buiten het kader, daar hou ik van! Even los van de natuur komen, veel te aards. Laten we lekker gaan zweven. Niet met behulp van eventuele verdovende middelen, van drugs krijg je problemen. Maar zweverig staat voor onduidelijke vaagheid en is dat wel blij genoeg? Stel je voor, je zweeft een stukje boven de grond. Voel je blij en vrij. Nu voel ik mij net een spiritueel begeleider en daar word ik dan weer niet blij van. Terug naar het blije gevoel dan.

Voor nader onderzoek type ik het woord blij in op Google. Door de variatie aan ‘hits’ stuiter ik van mijn stoel. Hier worden we ook niet vrolijk van, gemiste kans. En een blauwe plek op mijn achterwerk rijker. Dit zijn geen heuglijke webpagina’s maar objectieve zaken.

Ik vraag mij af of ik dit op papier wel kan overbrengen. Even denken waar ik blij van word. De aanblik van mijn vriendje, muziek, een koffiedrinkend echtpaar op leeftijd in een cafeetje, een luchtballon, bloeiende bloemetjes, een zelfgebakken taart die lekker ruikt en smaakt. Het is makkelijk om op te schrijven maar hoe verwoord ik mijn gevoel op het moment van beleving? De ontroering door kleine dingen en het genieten van mijn tevreden gevoel. Dat is voor mij blijheid en dat kan je alleen maar delen met anderen op het moment zelf.

Categorieën: Diversen

10 reacties

LouisP · 28 februari 2009 op 13:14

Dank je wel Zuurtje,
voor dit mooie stukje.

L.

Mosje · 28 februari 2009 op 15:10

Door het zo op te schrijven krijgt het eigenlijk iets treurigs. Wat denk je zelf?

Mosje, die het best gedijt op een zure ondergrond.
😉

Siebe · 28 februari 2009 op 16:06

Ah bah toch, onder twee columns tegelijk ernstig met Mosje eens. Ik word hier gewoon echt niet blij van. Vijf alinea’s om ertoe te komen dat het de kleine dingen zijn die het doen, die het doen. Nou, dat wisten we al.

Verzoek ingewilligd en dan nu maar gauw met blijere dingen aan de slag.

gr

s

Dees · 28 februari 2009 op 16:12

Inderdaad zeg, downright depressing om te lezen, maar waar dat aan ligt… Misschien moet je over rottige dingen schrijven om de lezer en jezelf een vrolijk gevoel te bezorgen. Dat werkt bijvoorbeeld ook met treurige muziek, dat vrolijkt mij in ieder geval altijd op.

pally · 28 februari 2009 op 17:13

Zuurtje, de naam zegt het al. Probeer niet te zoet te wezen. Niks an. Maar dat begreep je zelf gelukkig ook al. Een soort EO-column vol van blijheid, nee, nooit aan beginnen, bah! 😀

groet van Pally

Jan-Peter · 28 februari 2009 op 20:30

Waarom doet u nou zo negatief en vervelend? Laten we blij zijn met elkaar! Wees trots! Kijk over de grenzen! De VOC-mentaliteit!

KawaSutra · 28 februari 2009 op 22:15

[quote]Ik vraag mij af of ik dit op papier wel kan overbrengen.[/quote]
Goeie vraag, dat is ook niet zo eenvoudig.

[quote]De ontroering door kleine dingen en het genieten van mijn tevreden gevoel. Dat is voor mij blijheid en dat kan je alleen maar delen met anderen op het moment zelf.[/quote]
Zo is dat.

Prlwytskovsky · 1 maart 2009 op 17:39

Een Zuurtje, een Maartje of je schrijfsels: gedrieën zijn zij om in te bijten. 😉

Mien · 1 maart 2009 op 19:33

Niet mijn ding deze column.
De eerste alinea zegt niks en in de andere vier is de oppervalkkigheid aan elkaar geregen.
Om zuur van te worden.
Jammer.
Tip: volgende keer het onderwerp echt uitdiepen.
Schrijf bijvoorbeeld over de blijheidvan het nuttigen van een zuurtje en kijk wat er gebeurd.
Wat als het zuurtje bijvoorbeeld zout smaakt?

Mien

maurick · 2 maart 2009 op 11:54

Enerzijds vind ik de column een heleboel geratel over helemaal niets. Anderzijds vind ik het wel aardig geschreven, ook al gaat het over helemaal niets.

Het is niet helemaal mijn ding, denk ik. 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder