Een prachtig nieuw begrip. “Vergismoord”. Daarmee wordt bedoeld dat door een persoonsverwisseling een onschuldige wordt gedood, in plaats van dat het beoogde slachtoffer wordt afgeknald. De grap “Was nou maar naar Specsavers gegaan” is gauw gemaakt.

Overigens dient er ook nog een ander woord te worden verzonnen. Ik pleit voor “liegonschuldige”: iemand die weldegelijk het beoogde doelwit was, maar over wie na de moordaanslag wordt beweerd dat hij juist een parel voor de samenleving was. Zoals de drugscrimineel die werd neergemaaid bij Club Panama in Amsterdam. Zijn te pletter geblondeerde vriendin beweerde met een kop vol make-up en een hoerenhondje op schoot, volop genietend van haar 15 minutes of fame, dat maar vriend niets, maar dan ook niets met criminaliteit van doen had, en dat hij slechts een goudeerlijke vechtsporter was. Vrij kort daarna kwam uit dat hij tot over zijn oren (of in dit geval: tot over zijn neus) in de drugscriminaliteit zat, en betrokken was bij vuile zaakjes. Tsja.

En eigenlijk vind ik het niet zo erg, als de ene drugsbaron de andere overhoop laat schieten. Bedrijfsrisico. Zie het als een timmerman, die ook een verhoogde kans loopt om op zijn eigen duim te slaan. En zolang die afslachtingen zich niet midden in een woonwijk afspelen… En je kan van die drugsbendes zeggen wat je wilt, maar één ding kunnen ze prima. Echt de belangrijkste les uit allerlei managementboekjes: Duidelijk Communiceren! Zo’n afgehakt hoofd op de stoep van het clubhuis van de concurrent laat aan duidelijkheid niets te wensen over. En laten we wel wezen: iedere beroepsgroep heeft zo z’n eigen jargon.

De vergismoord is een veel ernstiger zaak. Onschuldigen worden omgelegd, en dat is verschrikkelijk. Maar ook hier geldt, dat dat “onschuldig” een relatief begrip is. Zoals de recentste vergismoord, een jaar geleden in de De Clerqstraat in Amsterdam. Het slachtoffer zat in de auto bij het beoogde doelwit. In plaats van dat de passagier werd gedood, werd de chauffeur van het leven beroofd. Je kan je dan afvragen, wat iemand bij een grote drugsboef in de auto te zoeken heeft. Met sommige figuren moet je gewoon niet omgaan. Veel te link.

Eigenlijk zijn die vergismoorden ook wel een soort van onvermijdelijk. Een meneer van pakweg 25 jaar oud, met een donkere huiskleur, die gekleed gaat in een leren jasje met een bontkraag, een vrij belachelijk opgeschoren kapsel heeft, alsmede tamelijk dommige gelaatstrekken, geeft aan een meneer van pakweg 25 jaar oud, met een donkere huiskleur, die gekleed gaat in een leren jasje met een bontkraag, een vrij belachelijk opgeschoren kapsel heeft, alsmede tamelijk dommige gelaatstrekken, opdracht tot het omleggen van meneer van pakweg 25 jaar oud, met een donkere huiskleur, die gekleed gaat in een leren jasje met een bontkraag, een vrij belachelijk opgeschoren kapsel heeft, alsmede tamelijk dommige gelaatstrekken… Tsja, dat kán niet anders, of er treedt verwarring op…

Daarom heb ik mijn haar afgeschoren, mijn huid laten bleken en een nette regenjas gekocht. En die dommige gelaatstrekken dan? Ik heb een zeer erudiet brilletje gekocht. Bij Specsavers.

Categorieën: Algemeen

DriekOplopers

Driek Oplopers is het pseudoniem van veelschrijver Rikus Spithorst. Rikus is actief als voorzitter en woordvoerder van de Maatschappij Voor Beter OV en is hoofdredacteur bij stevigestukkies.nl

8 reacties

Mien · 13 mei 2016 op 14:24

Jack the Ripper???? Oppassen Driek. Er zit zo een label aan. Goede column!

NicoleS · 14 mei 2016 op 13:22

Goed stuk. Je manier van schrijven doet mij een beetje aan mijn vader denken.?

DriekOplopers · 14 mei 2016 op 15:29

Hahaha, NicoleS, inderdaad. Kees en ik hebben wel enige verwantschap qua stijl en toon, zullen we maar zeggen.

    NicoleS · 14 mei 2016 op 15:39

    Leuk hoor. Ik houd van die stijl. Maar zelf moet ik nog wel even oefenen om dit niveau te kunnen bereiken. Ik heb echt bewondering voor dit schrijven.?

Meralixe · 14 mei 2016 op 16:59

Als Vlaming sta ik wel deels buitenspel. Tuurlijk merk ik wel dat dit bij het betere werk hoort.

Esther Suzanna · 14 mei 2016 op 20:16

Is huiskleur een nieuw woord? Zoiets als de kleur van huis uit?

Lekkere humor wel…

Bruun · 16 mei 2016 op 22:21

Heerlijk gelachen om deze column. De op één na laatste alinea vind ik ronduit meesterlijk.

arta · 16 mei 2016 op 22:42

Scherp en alert!
Nog steeds!

Fijn om je weer te lezen hier!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder