Verlangen

Wat vooraf ging: Patrick woont samen met Jacintha en heeft een affaire met Valerie.

Vrijdagavond:
Michel en ik lopen richting het centrum. Ondertussen bel ik Valerie.
– “Met Val”
– “Hey schoonheid, waar zit je”
– “We staan in de kroeg naast het oude stadhuis, kom je ook?” Het is een retorische vraag want Valerie weet zelf dondersgoed dat ik haar wil zien. Valerie en haar vriendin Andrea staan aan de bar als we binnen komen. Michel en ik begroeten de dames met drie zoenen en vervolgens zoek ik oogcontact met de barkeeper. “Twee bier en twee witte wijn” schreeuw ik boven de muziek uit. Uit de boxen klinkt een nummer van Jan Smit. Niet mijn favoriete genre, maar in de ambiance van de kroeg komt Jan wel tot zijn recht. De kroeg is overvol. Valerie en ik staan “noodgedwongen” dicht bij elkaar. Af en toe raak raken we elkaar subtiel aan. Vijf bier later lost de subtiliteit als sneeuw voor de zon op en streel ik ongenuanceerd haar billen. Valerie’s handen verdwijnen nu regelmatig onder m’n shirt waarbij haar nagels op mijn rug, kriebels in m’n onderbuik veroorzaken. We praten zacht in elkaars oor en onze wangen raken elkaar. De kriebels in m’n onderbuik laaien op. “Valerie” fluister ik in haar oor, en zonder dat ik nadenk floept het er uit “ik ben verliefd op je”. Ze kijkt me aan en zegt niets. Haar ogen verraden echter dat ze niet op mijn bekentenis zit te wachten.

Maandag:
Via de interne mail op mijn werk stuur ik Valerie het volgende bericht: “Leuk weekend gehad? Sorry dat ik afgelopen vrijdag heb gezegd dat ik verliefd op je ben. Maak je maar geen zorgen, ik zal afstand van je nemen….” Direct gaat mijn telefoon; “waar ben je nou mee bezig” bitst Valerie mij toe. “Eerst zeg je dat je verliefd op me bent en nu wil je afstand van me nemen.” “Ik heb het gevoel dat je niet op m’n verliefdheid zit te wachten” aarzel ik. “Je begrijpt er helemaal niets van. Zolang jij samenwoont wil ik niet al mijn gevoelens aan je bloot geven, maar dat wil niet zeggen dat ik niets voor je voel!”.

Donderdagochtend:
Ik bel Valerie thuis op omdat ik weet dat ze net als ik vandaag vrij is. Ik verlang ontzettend naar haar en wil haar zien. Het verlangen is wederzijds en we spreken af dat ik bij haar langs ga. Als ik bij haar thuis ben, duurt het niet lang voordat we elkaar zoenen. Haar tong draait rondjes rond de mijne en mijn hormonen gillen om meer. Gelukkig spreken mijn hormonen en die van Valerie dezelfde taal. Geleidelijk kleden wij elkaar uit. Zoenend en elkaar van kledingstukken ontdoend verplaatsen wij ons richting slaapkamer. Ze voelt heerlijk zacht aan en we vrijen urenlang. Het is sex vol passie. Geen sex omdat het er nou eenmaal bij hoort, nee een heftige vrijpartij met alles er op en er aan. Mijn gevoelens voor Valerie worden sterker en sterker maar een schuldgevoel maakt zich van mij meester. “Het lijkt me beter om ermee te stoppen” zeg ik tegen Valerie. “Emotioneel kost het me ontzettend veel energie, het liefst wil ik vannacht bij je zijn en tegen je aan kruipen, maar mijn gevoelens voor Jacintha zitten me in de weg. Ik wil jou ook geen verdriet doen maar zolang ik geen punt achter m’n huidige relatie heb gezet is het misschien beter om er mee te stoppen”. Valerie kijkt mij aan en het is duidelijk dat zij zich gekwetst voelt, “misschien kun je beter gaan” zegt zij verbitterd. Ik kleed mij aan en vertrek. Als ik de straat uitrijd kijk ik over mijn schouder naar boven. Ik zie Valerie voor het raam staan en ik vraag me af of ze me nog wil blijven zien. Het idee dat ze mij niet meer zou willen zien doet pijn. Onderweg naar huis wisselen pijn en schuld elkaar in een rap tempo af. “Dit moet stoppen” denk ik hardop en er rolt een traan over mijn wang……