Er is maar één poffertjes kraam die mij naar mijn jeugd terug brengt. Mijn God wat kookte mijn vader slecht. En vind ik kauwen op damespumps daarom lekker? De poffertjes kraam en mijn vaders kookkunst

Diep terug in de vorige eeuw, toen ik nog klein was en Hansje heette was ons huis gezin zeer traditioneel. Moeder was huismoeder en vader was onze All Bundy. Hij verkocht schoenen. En om de vergelijking helemaal compleet te maken…Ja, ja…. ik had ook een oudere blonde zus. Voor de rest leek ons gezin gelukkig niet op de Familie Bundy van de televisie. Maar moeder kookte altijd. Voor mijn vader was een eitje pellen al een hele klus laat staan dat hij water aan de kook kreeg. Als hij de keuken in liep vluchtte onze kat de tuin in. Op een beste dag ging mijn moeder naar haar zussen, en mijn zusje had denk ik de bui al zien hangen en was rond etenstijd niet thuis. Mijn vader had besloten in al zijn wijsheid te koken. Ik kan me dat eetfestijn nog goed herinneren. Het vlees smaakte naar de schoenzolen van de schoenen die hij verkocht. Misschien dat ik daar de hang van het kauwen op dames pumps aan heb overgehouden want zoiets schijnt in je jeugd te ontstaan, maar dit terzijde, en de aardappels waren gruwelijk aangebrand. Zeg maar gerust de aardappels waren zwaar verminkt. Volgens mijn vader leken het net gebakken aardappeltjes. De groente keuze is, gelukkig, uit mijn geheugen gewist. Maar ook hij besefte dat hij geen chefkok in een vijf sterren restaurant zou worden. Met een grote zwiep kiepte hij driftig alles de vuilnisbak in onder het mom van parels voor de zwijnen. Hij zou ook nooit meer koken. Gelukkig heeft hij woord gehouden. Mijn vader had wel een leuk alternatief. Mijn moeder ging gewoon op zussen bezoek en ik mocht mee met mijn pa uit eten. We hadden een vaste stek. Poffertjes, een dubbele portie met extra roomboter bij Bongers in de poffertjeskraam aan de Meent. De straat om de hoek was de botersloot, waarschijnlijk vernoemd naar de extra gesmolten roomboter op mijn bordje. Met Sinterklaas gingen we nog een keer extra op woensdagmiddag. Want dan was de echte Sinterklaas in de poffertjeskraam. Ik ging ook altijd bij meneer Bongers kijken hoe snel hij die poffertjes kon omkeren. Dat was uit gaan. Later werd ik ook vader en mijn kinderen vinden mijn kookkunst, hoewel ik iets zelfredzamer als mijn vader ben ook niet vijfsterren waard. Dus ging ik met mijn kinderen af en toe naar Bongers lekker poffertjes eten. Ook de Sinterklaastraditie zette ik er met mijn kinderen voort.
Gisterenmiddag reed ik er nog eens langs om te zien of het echt waar was. Op de Meent….. De poffertjeskraam was donker. De deur op slot Nooit meer poffertjes van Bongers.
Bedankt poffertjesbakker voor het vervangen van de misbaksels van mijn vader en het geven van een stukje jeugdtraditie.
Nooit meer een dubbele portie poffertjes met extra roomboter…………. De definitief gedempte botersloot………….

Categorieën: Diversen

14 reacties

Mosje · 8 maart 2006 op 17:04

Hela, Hans leeft nog. Hans, wat is er met je beroemde laatste regel gebeurd?

wendy77 · 8 maart 2006 op 18:22

Heel leuk verhaal dit. Zo lust ik er nog wel een paar 😀

Mup · 8 maart 2006 op 19:39

[quote]Misschien dat ik daar de hang van het kauwen op dames pumps aan heb overgehouden want zoiets schijnt in je jeugd te ontstaan, maar dit terzijde, [/quote]

Jammer, daar zou ik wel wat meer over willen weten:-)

Groet Mup.

Ma3anne · 8 maart 2006 op 20:21

[quote]En vind ik kauwen op damespumps daarom lekker?[/quote]
Mijn vader had ook een schoenwinkel en kon ook niet koken, maar ik heb er geen rare neigingen aan overgehouden. Alhoewel… :laugh: :laugh: :laugh:

sally · 8 maart 2006 op 20:22

Daar wordt ik nou effe niet goed van…

Zo’n kerel die nog geen eitje kan koken!

Onzin van mij Hans…hardstikke leuk weer eens een stukje van jou te lezen.
Het is inmiddels al bijna 2 jaar geleden.
Hé? Zit ik hier al zo lang? 😛

DriekOplopers · 8 maart 2006 op 20:47

Prachtig, hoe pa zijn onvermogen in de keuken oplost door van de nood een deugd te maken. Poffertjes halen is een heerlijk uitje voor een kind. Mooi opgeschreven ook.

En de poffertjeskraam is nu dicht. Dat is erg jammer. Zal pijn aan mijn ogen doen als ik op de Meent weer bij de Stadsregio langs moet. Maar ik troost je: even verderop is de appeltaart bij Dudok natuurlijk om je vingers bij op te vreten 🙂

Tsjonge, wat weet ik voor een Amsterdammer toch goed de weg in Rotjeknor… Nou nou…

Groet,

Driek

Li · 8 maart 2006 op 22:34

Smullen zo’n jeugdherinnering.
Vroeger had ik een diepe bewondering voor de poffertjesbakker. Ik dacht namelijk dat hij ze allemaal tegelijk omhoog gooide en ze weer opving om de andere kant te kunnen bakken 😀

Kauwen op damespump? Ik heb in een schoenenwinkel gewerkt en het enige wat ik ervan overhield is een grote muil.

Li

wendy77 · 8 maart 2006 op 22:39

Li
:laugh:

bert · 8 maart 2006 op 22:47

[quote]Ik ging ook altijd bij meneer Bongers kijken hoe snel hij die poffertjes kon omkeren. Dat was uit gaan.[/quote]
Leuk even zo’n terugblik in een traditionele gezin. Het brengt toch weer mooie herinneringen boven.
Bedankt Hans. 🙂 🙂 🙂

KawaSutra · 9 maart 2006 op 00:51

Leuke column en goed om de familietraditie in ere te houden. Er gaat al zoveel verloren van vroeger wat eigenlijk heel kostbaar is, maar dat merk je pas als je het mist. 🙂

Hans · 9 maart 2006 op 22:22

mijn beroemde laatste zin heb ik speciaal voor deze site een keertje weggelaten maar op Radio Rijnmond nog steeds iedere donderdag in de column. Bovendien in mijn nieuwe boekje Dwarsliggers kon ik die zin ook niet altijd gebruiken

Hans · 9 maart 2006 op 22:24

Mup,
vertel wat wil je er meer over weten en ik vertel je al….nouja bijna al mijn geheimen

Hans · 9 maart 2006 op 22:27

Zo raar is het niet Ma3anne, het liefst rode of zwarte pumps.
Jaja Sally we worden oud. Maar…. we blijven toch steeds even lief?
Ik had gewoon een poosje geen tijd om ze voor CX om te bouwen maar ik zal weer meer mijn best doen om met enige regelmaal iets publiceerbaars te maken
Het voelt goed aan om weer bij “jullie” thuis te komen op de CX site

Hans · 9 maart 2006 op 22:30

Li,
ik kies ook de pumps van dames met kleine voet uit
dat scheelt met grote muil krijgen. Hoewel de poffertjes ook heel lekker waren maar ja daar werd ik dik van

Geef een reactie

Avatar plaatshouder