Vertraging

Dit verhaal speelt zich af in een tijd dat een mobiele telefoon nog geen gemeengoed is.
Ik ben op weg naar een begrafenis. Treinstel 8470 komt ter hoogte van Breukelen tot stilstand. De machinist meldt dat een defecte trein op de rails voor ons staat. In de coupé geeft de mededeling meteen onrust en negatief commentaar op de Spoorwegen. Een jonge dame, in bezit van een mobiele telefoon, belt haar collega om te zeggen dat ze later komt. Collega blijkt in de file te staan die je vanuit de trein kunt zien. Ze komen tot de conclusie dat de stand op de jaarbeurs vandaag niet op tijd wordt bemand.

Dat ene telefoontje maakt van de dame in kwestie meteen een openbare telefooncel. Zij int een gulden per dringend gesprek dat gevoerd moeten worden. Je bent zakenvrouw of niet. Ik onderga de wonderlijke sensatie ongevraagd getuige te zijn van privé-gesprekken. Let wel de tijden zijn veranderd, tegenwoordig ben je haast verplicht mee te luisteren. Maar deze dag is dat nog anders.

Er loopt een sollicitatiegesprek in de soep en de sollicitant is daar beslist niet blij mee, maar hij kan ter plekke een nieuwe afspraak maken. Het lijkt of ook zijn medereizigers opgelucht ademhalen.
Een afspraak bij Pax Cristi blijkt zinloos te worden, de vergadering gaat door zonder deze reiziger. Onverwacht een vrije dag, maar wat doe je er mee in een vertraagde trein.
De mevrouw met de gratis reisdag heeft grote zorgen om de zorgen die haar zus heeft, nu zij veel later arriveert dan is afgesproken.

Na enige tijd piept het telefoontje en alle reizigers spitsen hun oren.
De collega uit de file heeft inmiddels de beurs bereikt en vraagt hoe ze de verlichting op gang krijgt.
De hele coupé krijgt mee welke knoppen ze moet bedienen en we applaudisseren nog net niet als blijkt dat de verlichting het doet. Er komen verhalen op gang over evaringen met vertraging en fileleed.
Alleen de machinist blijft na die eerste mededeling opvallend stil. Uiteindelijk rijden we na een uur station Utrecht binnen waar de meeste reizigers uitstappen. Aan de speaker te horen heeft half Nederland last van vertraging.
In Ede-Wageningen staan we opnieuw langdurig stil, er moet een verse machinist op de bok komen. Je zou zeggen; die had klaar kunnen staan, er zijn van die mooie telefoontjes…
Ik arriveer veel te laat op de plaats van bestemming waar de uitvaardienst meer dan halverwege is. Mijn broer, die me van het station zou halen, knipoogt naar me als ik voorzichtig in de kerk plaatsneem. Hij heeft zonder telefoontje wel begrepen dat hij op mij maar niet moest wachten.