Vervuiling

In Sydney, Australië wordt in een park op volle sterkte de muziek opengezet. De muziek is niet bedoeld om mensen extra te entertainen, nee de muziek is ervoor bedoeld om hangjongeren te verjagen. Voor die gelegenheid worden dan ook superhits van Barry Manilow en van Doris Day gedraaid. “Que sera sera, Doris Day is here for ya”. Het experiment blijkt succes te hebben. Jammer alleen dat ook buurtbewoners schijtziek blijken te worden van de golden oldies. Nu wordt overwogen ABBA in te zetten, of Celine Dion. Als ik zou mogen kiezen tussen Celine Dion en Barry Manilow, dan wist ik het overigens wel. Celine mogen ze wat mij betreft in een geluidsdichte isoleercel stoppen en dan het liefst inderdaad in Sydney Australië, voor de zekerheid. “Good on yous mates”.

Ze kunnen daar nog wat leren van het Nederlandse winkelcentrum dat een piepgeluid heeft ingezet in de strijd tegen jongeren. Dit piepgeluid is waarneembaar tot je ongeveer 25 bent en daarna zijn je oren te oud. Het schijnt een hinderlijk geluid te zijn. Maar niet voor mij, mijn oren hebben zich beledigend braaf aan de leeftijdsgrens gehouden en nemen helemaal niets waar. Geen begeleidende piep bij de vraag om mijn bonuskaart.

Helaas functioneren mijn oren maar al te goed in het geval van de klokken van de kerk die de nabije omgeving tergen. “Christenterreur!!”, gil ik terug als het weer zover is, elk heel, elk half en elk kwart uur. Meestal wint de kerk. Maar de christenterroristen hebben inmiddels toch, om me tegen te spreken en me te vertellen dat ze er zijn voor iedereen, heel wat gezellige, neutrale liederen ingezet.

“In een groen, groen knollen, knollenland” bijvoorbeeld. En hun “tante uit Marokko” komt ook verdacht vaak op bezoek, terwijl ze in onverstaanbaar Klingeldeutsch een tergend trage “Ode an die Freude” van Beethoven zingt. Maar de absolute favoriet van het christenterreur verspreidende monster is… Doris Day.

“Que sera, sera, ik treiter je door, ja, ja”

U begrijpt het dus al. Hangjongeren heb je hier niet zoveel. Wel volop dolgedraaide buurtbewoners. En waar Astérix en zijn dorpsgenoten nog de mogelijkheid hadden om de bard te knevelen, kan je een eeuwenoude kerk hooguit opblazen. Maar ja, dan krijgen de moslims weer de schuld. En dat terwijl dit stukje écht bedoeld was om te ageren tegen de christenen die ons in alle hoeken en lagen van de maatschappij tergen met hun C’s. Waarvan de meest slinkse C, de valse Christenmineur is, die me zegt dat ik me er maar bij neer moet leggen. Wat gebeuren zal, zal gebeuren. Elk heel, elk half en elk kwart uur.

Amen.