We zitten op de bus. Mijn drie maanden jonge prinsesje en ik gooien elkaar onbetaalbare glimlachjes toe. Tegenwoordig is glimlachjes gooien mijn lievelingssport maar beter slapen doe ik er helaas niet van.
“Wat een mooie kinderwagen,” hoor ik opeens iemand zeggen. Het is de meneer die eruit ziet als de lieve opa die een geheime snoepkast heeft vol “quality streets” die me glimlachend aankijkt.
“Het is een familie-erfstuk,” antwoord ik trots, “ik heb er zelf nog in gelegen.”
Meteen licht zijn gezicht op. Hij vertelt over de kinderwagens van toen, de Silver Crossen en de Mutsaerts. Veel degelijker dan al die “brol” die tegenwoordig gemaakt wordt, zo meent hij. Meneer QS heeft de zijne jaren geleden naar het containerpark gebracht omdat hij dacht dat het oude ding niemand nog gelukkig kon maken. “En nu vragen ze daar soms twintigduizend frank voor!” zegt hij verontwaardigd.
Ik kan alleen maar beamen hoe kostbaar onze “van Delft” is. Ze veert onze jongste telg in slaap over de Brugse kasseistenen tijdens huilbuien en herfstwandelingen. Marijke en ik trekken er dagelijks op uit en onderweg vliegen de ooh’s en wauw’s ons om de oren. Veel “ooh’s” voor haar want natuurlijk is ze de mooiste baby in de hele wereld. Maar ook voor de kinderwagen, want ondanks dat die bijna veertig jaar oud is, straalt die als nieuw.
De kinderwagen is ook meteen mijn deurtje naar de buitenwereld. Onderweg komen we veel mensen tegen die een blik proberen vangen van mijn engeltje en die dit al dan niet subtiel doen. Want vanaf dat je moeder wordt is er één ding duidelijk: mensen die nooit hallo zeiden, doen dit behoorlijk overenthousiast als je een baby hebt. De ene steekt zonder vragen zijn hoofd in de wagen en levert mijn kind meteen de schrik van haar leven op, de andere vraagt De Meest Hatelijke Vraag Ooit: “Is het een jongetje of een meisje?”
Heel soms levert de kinderwagen ons ook bizarre situaties op. Laatst ging ik papieren binnen brengen bij mijn werk en de mevrouw aan het onthaal was ongelofelijk geboeid bij het zien van de kinderwagen. “Ik ga je naam opschrijven hoor,” zei ze. Toen ik verbaasd keek, verduidelijkte ze: “Als ik zwanger ben, dan kan ik je kinderwagen overkopen.” Ik lachte wat groen en antwoordde dat de kinderwagen nooit te koop komt en dat er sites waren voor mensen zoals haar, genaamd “Kapaza”.
Er is ook nog één voordeel en dat is dat onze kinderwagen gigantisch veel plaats in neemt op het voetpad. Vergelijk het een beetje met een Land Rover: mensen zien je al van ver komen en gaan al preventief uit de kant. Diegenen die dit niet doen, kan je dan gewoon “per ongeluk” omverrijden. De verbouwereerde blik van de omvergereden mensen maakt de slapeloze nachten dan toch een beetje goed.
33 reacties
evil-ine · 9 november 2014 op 12:26
Mooi geschreven. De laatste alinea doet het erg goed, zo ook de ontmoeting met de oude man. Nostalgie…
Yfs · 9 november 2014 op 12:41
Een column die het dubbel en dwars verdient om onder de categorie “Liefde” geplaatst te worden. Alle zinnen staan niet alleen bol van een duidelijk aanwezig schrijverstalent, maar ook van de liefde van een moeder voor haar kind. Grappig gevonden ook, meneer QS!
Ik voelde me alleen even “omver gereden” door de eerste zin.
“We zitten op de bus” wat volgens mij “We zitten in de bus” moet zijn ( althans in het Nederlands). 😉
Met een warme glimlach gelezen!! :yes: :rose:
Meralixe · 9 november 2014 op 13:33
Beste Yfs, er is, en dat za La_vie_en_rose tussen het vervangen van een pamper en het geven van een flesje ook wel weten, hier in Vlaanderen is er een soort hetze ontstaan tegen het Vlaams woordgebruik. Men stelt een PERFECT Nederlands voor zonder enige warmte of eigenheid. Zo krijg je een vlakke emotieloze tekst die enkel maar kan dienen voor de zuivere toelichtingsjournalistiek die nergens nog de kans maakt tot het oogsten van een lach of een traan. Foei!
Let op, het zal wel juist zijn, IN de bus dus. Ik wou enkel even mijn ergernis kwijt over wat ik de laatste week zoal te horen en te zien kreeg in de media.
En de column? Je voelt tussen de regels de trots van een jonge moeder… :inlove:
Mien · 10 november 2014 op 07:47
Ik ben het met je eens Meralixe. Zoals Nederlanders ook op de centen kunnen zitten in plaats van in de centen. Hoe overdrachtelijk taal toch kan zijn. Naast communicatief uiteraard. In dit specifieke geval zijn de Belgen echter een beetje zuinig geweest. Het woordje lijn is van de bus gevallen. In de regel is het andersom. Ja ja, je leest het goed. Ik zit er bovenop. 😉
La_vie_en_rose · 10 november 2014 op 10:44
We zitten OP de bus.
Nu ik het zo lees, klinkt het inderdaad wel gek. Maarja, die Vlaamse bussen kunnen dan ook wel het één en ander van gewicht verdragen, hé! :laugh:
Wij zeggen altijd “we zitten OP de bus”. Moest hier iemand zeggen “we zitten IN de bus” dan zou die raar aangekeken worden.
Altijd leuk, die kleine taalverschilletjes 🙂
Suma · 9 november 2014 op 13:08
Perfecte column zoals een column geschreven moet worden. Leuk onderwerp en het bevat waarheden als koeien. 🙂
Frans · 9 november 2014 op 14:20
Ik verbaas me er altijd over dat mensen naar een baby kunnen kijken alsof ze nog nooit eerder een baby hebben gezien. Dan heb ik het uiteraard niet over de ouders, maar over al die toevallige ondanks alles oprecht belangstellende passanten. Wat een pasgeborene al niet losmaakt. Leuke column.
troubadour · 9 november 2014 op 19:39
Wat een heerlijke column! Ik kom er maar niet achter waarom.
Mocht ik het kunnen formuleren dan meld ik me nog.
troubadour · 10 november 2014 op 09:47
Ik weet het! Het is de fierheid en de trots om de Vlaamse taal te laten excelleren en te verheffen. Aan het onthaal ontdekt ge al hoe mooi dat gebouw wel niet is!
La_vie_en_rose · 10 november 2014 op 10:47
Ja, da’s “zjuust”, Troubadour! :laugh:
Hoewel wij niet spreken van “ge” en “u” maar van “gie”. In België durven de dialecten nogal “gemeentegebonden” verschillen. 🙂
Mien · 10 november 2014 op 07:33
Leuke en hartverwarmende column. Ik verlas me even bij een doos vol quality streets. Ik las, geassocieerd met de oude man quality [url=http://www.das-waren-noch-zeiten.de/wbg/treets_45_1966v.jpg]treets[/url], die later ook een glimlach kregen. Kan zo maar gebeuren. Brings back memories. :yes:
Ben wel benieuwd of die oude sprinter van jou de kwaliteiten bevat van een hippe Hauck King Air Trio Set Lime 2015. Daar verbleekt zelfs een mutsy bij.
La_vie_en_rose · 10 november 2014 op 10:48
Ja hoor, Mien.
Zullen we eens een race doen?!
Om het eerst een Nederlander in Brugge omverrijden :laugh:
(wat peanuts is, op de markt alleen al kan je er elke dag 100 scoren)
Mien · 11 november 2014 op 07:41
Ik waag me niet aan kinderwagens.
Veuls te gevaarlijk. 😉
suno · 10 november 2014 op 08:15
Herkenbaar. Leest prettig. Ik had na het lezen van de laatste regels een vette glimlach op mijn gezicht.
evil-ine · 10 november 2014 op 13:20
Belgische taal met al haar facetten: prachtig! Ik zou willen dat het mijn moedertaal was, daar zou ik zeer CONTENT mee zijn ja! Ik ben voor een nieuw genre: Vlaamse columns. Dan doe ik de Brabantse 😀
SIMBA · 10 november 2014 op 18:19
:yes:
pally · 10 november 2014 op 22:47
Hij is grappig en een beetje vilein, mooie mix, Vie! Ik ben altijd wat jaloers op het Vlaams. In het Nederlands moet je mooie woorden verzinnen, in het Vlaams zijn ze er al…
troubadour · 11 november 2014 op 18:58
Mooi gezegd!
Ferrara · 11 november 2014 op 13:15
Smaakvol hoor, trots je kind rondrijden in zo’n prachtige koets.
Ik zie het voor me. Tof! :yes:
Dees · 11 november 2014 op 13:55
Je schrijft nog altijd sfeervol en goed. Maar dan met totaal andere thematiek en onder een mooie nieuwe naam. Mijn kindje is nog net onder nul nu, leuk om mee te beleven hoe de reacties straks zullen zijn. En glimlachjes werpen, heb d’r zin an.
Mien · 1 december 2014 op 13:54
Gefeliciteerd Dashuri! Mooie column van de maand. Terechte keuze van de redactie. Toepasselijk ook.
Meralixe · 1 december 2014 op 14:13
:rose: :rose: :rose: :rose:
Nu ga ik het wel niet te hard van de daken schreeuwen of we komen noooooit meer in beeld maar ik kan het niet laten; dit is de tweede C vd M op rij uit ons mooie Vlaanderen. :handshake:
La_vie_en_rose · 1 december 2014 op 15:02
Wauw wat een verrassing, super gewoon!
De derde op rij dacht ik, Meralixe. Vóór jou was het ook al eens mijn beurt. We rule :laugh:
Mien · 1 december 2014 op 17:36
Maak van Dikkeboom een Vlaming en het zijn er vier op een rij. 😉
La_vie_en_rose · 1 december 2014 op 18:25
Dikke-qui?!
Mien · 1 december 2014 op 22:11
Grand arbre
pally · 1 december 2014 op 19:51
Feli! terechte CVDM
Spencer · 1 december 2014 op 20:18
Vlaanderen boven!
Ferrara · 1 december 2014 op 21:11
De redactie heeft ook smaak. Van Harte!
Pierken · 2 december 2014 op 08:16
Amaai, u bent eerste van prijs!
Gefelistreert! :rose:
Nachtzuster · 7 december 2014 op 00:53
Ietwat verlaat maar niet minder gemeend: Van harte met de CvdM!! :rose: :rose: :rose:
arta · 11 december 2014 op 20:09
Dash! Hoe cool!
Ik had helemaal niet door dat jij het was! (Voornamelijk door de onderwerpkeuze!)
Felies met Marijke (en de CvdM, natuurlijk!)
La_vie_en_rose · 15 december 2014 op 13:08
Bedankt, arta!
Still remember you :)))