Van de week werd ik gebeld door een vriend van mij. Hij had mijn stukje vriendschap gelezen en voelde zich toch wel gepasseerd.
‘Hoezo, gepasseerd?’, vroeg ik verbaasd. ‘Mijn vriendschap met jou is toch anders dan met mijn vriendinnen? Inderdaad, deze is wel degelijk anders en eerlijk gezegd niet te vergelijken.
Geef toe, met een man bepraat je niet al je vrouwenprobleempjes en een man vertelt jou niet zijn mannenproblemen.
Toch blijven er genoeg andere onderwerpen over die je wel kan bepraten en dat vind ik eigenlijk heel bijzonder aan een vriendschap met een man.
In deze vriendschap vertel ik meer dan ik ooit aan mijn ex-echtgenoot heb gedaan, maar zeg daar wel meteen bij dat wat we bespreken ook serieuzer genomen wordt dan mijn ex ooit gedaan heeft.
Het grootste verschil hierin is volgens mij dat wij geen seksuele relatie erop nahouden,dat ook niet van elkaar verwachten en dat geeft nu juist de basis aan.
Verder is de afspraak, eerlijkheid en wederzijds respect, een duidelijk aspect hierin en zeker dat gemaakte afspraken nagekomen worden. ( dit blijkt namelijk in de praktijk nog wel eens mis te gaan, is manneneigen). .En functioneel hoeft een vriendschap niet te zijn.
En om eerlijk te zijn, het werkt tussen ons twee heel goed en is voor mij heel dierbaar.
Want zeg eerlijk: het is toch heerlijk als je na een lange werkdag thuis komt, kids op bed legt, snel onder de douche gaat, de flair leest en verrassende info opdoet, waarna we samen koffie drinken terwijl ondertussen mijn voeten worden gemasseerd met als klein kadootje een beker Haagen Dasz aardbeienijs. Geweldig toch?
Na een paar glazen wijn, ieder naar zijn eigen huis zonder teleurgesteld te worden omdat er niet aan zijn/haar verwachtingen is voldaan.
Die al mijn buien en scherpe tong doorstaat en in een conflict, mij zonder schroom genadeloos hard weer met beide benen op de grond zet.
Dat op zich is al bijzonder, anderen lopen altijd weg.
Hij wil mee boodschappen doen, gaat rustig vier keer achter elkaar zitten K3 memory’en met mijn meiden.
En vooral laat hij mij mijn eigen leven leiden samen met mijn kinderen zonder commentaar te geven over goed/slecht.
Kortom Kees, ook onze vriendschap is heel bijzonder!!
3 reacties
gast · 18 mei 2003 op 12:58
Mooi geschreven! 🙂
gast · 18 mei 2003 op 18:12
Hoi Dinah dit is voor mij zeer herkenbaar, ik zelf heb al twee en half jaar de vriendschap die jij perfect verwoord met een vrouw.Dit kan alleen als je wederzijds respect voor elkaar. Als ik dit aan andere mannen vertel verklaren zij mij voor gek.Ik dacht al dat ik abnormaal was, nu blijkt van niet.Goed gedaan. AB
gast · 18 mei 2003 op 18:56
Ik ben waanzinnig trots op je!
liefs, Keesje