Het gonst in Nederland, al geruime tijd !

We zijn met zijn allen op zoek naar een balans, een analyse over welke kant we opmoeten met de al dan niet multiculturele samenleving. Laten we eens beginnen bij het begin: Hoe multicultureel zijn we eigenlijk? Tot voor een paar jaar geleden heette het multicultureel als je Afrikaanse beeldjes in huis haalde, met je witte melkflesbenen geforceerd op een houterige manier mee stond te dansen op een groot multi-culti festival en bij alle kritiek jegens de allochtone medelander riep dat “ze niet allemaal zo zijn” en niet te vergeten het welbekende: “pas je wel een beetje op je woorden”. Ik kan me nog een interview met Jos Brink van een jaar of drie geleden herinneren waarin hem werd gevraagd naar zijn mening over de multiculturele problematiek. Het antwoord van Jos deed mij bibberen van plaatsvervangende schaamte. Tegelijkertijd was zijn antwoord typerend voor het tijdperk waarin het interview plaatsvond. “ik wil geen kwaad woord horen over die lieve mensen” was het kordate antwoord van Jos.

Die beklemmende atmosfeer zijn we langzamerhand aan het verliezen. Problemen worden bespreekbaar, mensen mogen zich (gelukkig) uitten en er vinden op grote schaal debatten plaats. Kortom: vrijheid!

Wat ook bij vrijheid hoort zijn de wat meer radicale geluiden. Een Michiel Smith (bekend van foto’s waarop hij met een grote nazi-vlag op de achtergrond bier zit te drinken met “kameraden”) laat opeens ook van zich horen. Ik zeg: laat hem! Moslims die een Islamitische grondwet voorstaan: uit uw mening!
Het moge algemeen bekend zijn dat radicale elementen in de samenleving terrein winnen bij een aangemeten slachtofferrol door het verbieden/negeren door machtshebbers. Mooi voorbeeld hiervan is het Vlaams Blok bij onze zuiderburen. Problemen los je op door er over te praten, niet door ze dood te zwijgen.

Lieden die denken dat het negeren/ bagatelliseren van radicale elementen (en ook dat begrip is voor een ieder weer anders) een oplossing is halen op den duur alleen maar bakzeil. Nederland is een Democratie! waarin eenieder binnen de marges van de wet recht heeft op het vrije woord. Willen we dit niet, laat men dan de CPN nieuw leven inblazen en democratisch de democratie voorgoed afzweren.

Nederland, ga zo door en blijf altijd mondig en kritisch!

Categorieën: Maatschappij

13 reacties

KingArthur · 6 augustus 2004 op 17:10

Ik denk dat je meer in huis hebt dan je nu laat zien. Lees dus graag nog een keer meer van je.

Ik kan me helaas niet vinden in de mening die je verkondigt. Zolang er rap groepen worden opgepakt vanwege teksten die zij uiten, denk ik dat we verre zijn van waar we moeten wezen.

Ma3anne · 6 augustus 2004 op 17:48

Komen we weer op die vrijheid van meningsuiting. Ik ben het met je eens, dat elementen in de samenleving uitsluiten ‘martelariseren’ in de hand werkt en van mensen die een slachtofferrol aannemen, helden kan maken. Gevaarlijke boel.

Misschien ouderwets, maar ik blijf de dialoog of het strikte debat de beste vorm vinden van uitwisselen van meningen. Je mening uiten in vrijheid, maar met spelregels.

Heb ik al vaker gezegd de laatste tijd, geloof ik. 😕

Raindog · 6 augustus 2004 op 18:48

En zo komen weer bij Voltaire: “Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen.” In de geest van Pim een gevleugelde uitspraak en nog steeds doet ‘ie het goed. Terecht ook mijns inziens.
Wel vraag ik me af of er aan de vrijheid van meningsuiting niet een fundamentelere onderliggende discussie schuil gaat. Ook (of juist) in een democratie is het misschien op gezette tijden wel eens zaak om het slagveld te overzien en te beoordelen of de vrijheid van de een niet ongewenst ingeperkt wordt door de vrijheid van de ander. En nu wordt het echt glad ijs: speelt zoiets als moraal of cultuur dan misschien ook een rol. Concreet:
– Wat mij betreft is er voor lieden die hier in Nederland de sjaria in willen voeren geen plaats
– Wat mij betreft is er voor lieden die ervan overtuigd zijn dat ze op basis van hun geloofsovertuiging anderen van flatgebouwen af mogen gooien hier in Nederland geen plaats
– Wat mij betreft is er voor lieden die Adolf Hitler postuum adoreren en hedentendage nog steeds graag zijn idealen willen verwezenlijken, hier in Nederland geen plaats

Zo kan ik nog even doorgaan en het zal me niet zwaar vallen medestanders voor dergelijke standpunten te vinden. Er is dus zoiets als een heersende moraal of een heersende cultuur.

Misschien is de eigenlijke uitdaging dan ook wel om na deze boeiende en veel problemen opleverende periode van multi-kul, eens bij onszelf te rade te gaan hoe wij dit als Nederlanders, ongeacht de verschillende afkomsten, eigenlijk willen definiëren. Waar staat Nederland eigenlijk voor? Wat is tegenwoordig een typische Nederlander? Bestaat dat uberhaupt nog? En waarom is het dat wij in Nederland ons graag druk willen maken en bezorgd zijn voor de vrijheid van meningsuiting van al onze medelanders.

Vrijheid van meningsuiting? Ja!
Thema is wat mij betreft of er aan zoiets als vrijheid ook grenzen bestaan. Willen of moeten wij dan werkelijk alles zomaar accepteren?

Ik vind het een bijzonder moeilijk onderwerp.

Ma3anne · 6 augustus 2004 op 19:30

Heel moeilijk inderdaad om die grenzen duidelijk te maken. Wat ik aan kinderen probeer mee te geven is: doe wat je wilt, zeg wat je wilt, maar laat het nooit ten koste van iemand anders zijn vrijheid gaan. Ook nog vaag, maar toch een redelijk houvast, hoop ik.

Ofwel de ‘heksenspreuk’: “An’ it harm no one, do what thou wilt.”

Mosje · 6 augustus 2004 op 20:21

He Gargamel, zullen we maar wat gaan drinken ergens?

rrobin · 6 augustus 2004 op 20:53

De woorden Democratie en Vrijheid spreken elkaar tegen. Ik blijf het een achterlijke cultuur vinden, die Democratie. Multicultureel? Het ging toch over Nederland? 😕

Concreet:
– Wat mij betreft is er voor lieden die hier in Nederland zeuren over de gevaren van andere culturen geen plaats. Daar hebben we Amerika voor, ga je dan daar lekker vrij zitten voelen.
– Voltair zou dus sterven voor het recht van iemand die zich uitspreekt [i]voor[/i] invoering van de sjaria.

-edit-
@Mosje
Biertje?? Waar, wanneer, en wie trakteert? 😀

ignatius · 6 augustus 2004 op 22:50

Wat is democratie, wat is vrijheid? Zijn deze begrippen complementair, tegenpolen of liggen ze in elkaars verlengde? Sluit het een het ander niet uit? Garandeert bestuur door de demos (volk) per definitie vrijheid? En de terreur tijdens de Thermidor dan! Garandeert bestuur door de aristoi (besten) dan niet dezelfde vrijheid? Hoe je het ook wendt of keert vrijheid wordt bepaald door degenen die de bestuursvorm bepalen en is onlosmakelijk verbonden met hun referentiekader…

Trouwens wat heeft de CPN hier mee van doen en zo’n michiel smit wil je wel gedogen?

Je column zet me wel aan het denken.

rrobin · 7 augustus 2004 op 02:13

Wat de CPN er te zoeken heeft vat ik ook niet helemaal, al doet de openingszin me sterk denken aan het communistisch manifest. Ik krijg sterk het gevoel dat Gargamel vind dat vrijheid (van meningsuiting) enkel onder een democratie haalbaar is..

Dezelfde vrijheid? Lijkt me ook al stug, anders zouden we niet echt voor een democratie kiezen. Het woord democratie geeft wat meer het “gevoel van” lijkt me 😕

Raindog · 7 augustus 2004 op 10:04

Ah, mag ik hier uit konkluderen dat je een multi-kul aanhanger bent rrobin?

[quote]- Voltair zou dus sterven voor het recht van iemand die zich uitspreekt voor invoering van de sjaria.[/quote]
Helemaal juist en dat maakt het m.i. ook zo ingewikkeld. Om bij genoemd voorbeeld te blijven: dat punt is met onze grondwet in de hand redelijk gemakkelijk te bestrijden aangezien er hier nog altijd zoiets bestaat als scheiding van kerk en staat.

En dan het politiek (links) correct inkoppertje:

[quote]- Wat mij betreft is er voor lieden die hier in Nederland zeuren over de gevaren van andere culturen geen plaats. Daar hebben we Amerika voor, ga je dan daar lekker vrij zitten voelen.[/quote]
Als er één land voorbeeld kan zijn voor een geslaagde multi-culturele samenleving dan is het Amerika wel. Daar begint de grondwet met: “We, the people…” Dat zou je in Nederland eens moeten proberen. Dat zou vermoedelijk zoiets worden als: “Wij, de – en dan een opsomming van ca. 85 verschillende bevolkingsgroepen – die als enig gemeenschappelijk kenmerk hebben dat ze in hetzelfde land wonen….” Vermoedelijk zou iedereen zich daar wel in kunnen vinden, toch?

Tenslotte: vrijheid van meningsuiting? Driewerf ja!

viking · 7 augustus 2004 op 14:32

Van mij mag iedereen denken, vinden, zeggen en doen wat hij/zij zelf wil. Zolang die mening of het handelen mij maar niet opgelegd of opgedrongen wordt.

rrobin · 8 augustus 2004 op 00:27

Mag ik concluderen dat je nogal lang van stof bent? 😮

Scheiding van kerk en staat is een van de voorwaarden, maar heeft niet veel te doen met het recht om je voor danwel tegen de sjaria uit te spreken. Ow, en waar stond die C ook al weer voor in CDA? “Constitutioneel” zeker?

Euhm, de VS zijn idd erg geslaagd. Chinatown, Little Italy, The Bronx.. Jammer dat wij niet zulke oases hebben bedoel je? De genocide van de oorspronkelijke bewonders zwijgen we ook maar over. Ook zo’n mooi beeld op mijn netvlies toen in het multicultiland Malcolm X als president werd gekozen.

Je conclusie uit de frase “We, the people” volg ik niet helemaal. Mag je dus eens verder uitleggen. In een column bij voorkeur.

Tenslotte: helemaal eens met je conclusie 😀

Raindog · 8 augustus 2004 op 00:39

Hehehe…. ja, ik geef het onomwonden toe: ik kan belachelijk lang van stof zijn! Niet zelden creëer ik zo mijn eigen doolhoven zogezegd hehe.

Deze week in Elsevier, een erg interessant artikel van Gerry van der List over onder andere multi-kul. Belangrijker echter; zoveel redenen om de vrijheid van meningsuiting zijn werk maar gewoon te laten doen. Zelfs wanneer het lieden betreft die de sjaria in willen voeren. Ik citeer: “Dat die imams denkbeelden uitdragen die veel Nederlanders tegen de borst stuiten, is vervelend, maar geen reden om ze de mond te snoeren. Liever een open discussie waarbij iedereen weet waar hij aan toe is, dan het ondergronds jagen van dissidenten.” Om meteen te vervolgen met: “Maar tegelijkertijd moet hard worden opgetreden tegen overtreding van rechtsregels.”

Zullen we het daar voor nu bij laten? Wederom driewerf ja? 😉

rrobin · 8 augustus 2004 op 02:22

Laten we dat dan maar doen 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder