Het lijkt daar in de Ardennen alsof de zondagwarmte ook gewoon tijdens de avond en nacht doortrekt. Het kampvuur zal daar wel voor iets tussenzitten. Naarmate de uren verstrijken wordt het stiller. Aan de buitenkant. Van mijn beste maten. Want tijdens die momenten zijn het mijn beste maten. Die nu veel rustiger zijn dan tijdens de rit, tijdens de plas- en tankstops en zeker tijdens het optreden van de avond. De leden van de band, dat geweldig van leer heeft getrokken, hebben hun instrumenten al opgeborgen.
Het knappen van grijs gespikkeld hout overheerst. Gezichten stralen. Door de dag, de avond en de nacht. Het vuur zal daar ook wel voor iets tussenzitten. Stoere, geile verhalen worden rustiger, stiller, zachter. Over hoe wij het zouden willen voor altijd. Zo. Of zo. De motoren luisteren mee. Er wordt weer over dat grote huis gesproken, gefluisterd bijna. Een groot huis, met een enorme tuin, waar we met z’n allen gaan wonen. Iedereen heeft wel iets waar we gebruik van kunnen maken. Een motorsleutelaar, een bierdeskundige, een muziekliefhebber met verstand van zaken. Iemand die iets kent van koopjes. Een met geduld, eentje met verhalen. Van enkelen weet ik helemaal niet waar ze goed of slecht in zijn. Maar ik zou die toch wel graag in dat grote huis willen.

Ze snijdt wat blokjes kaas en laat het bordje rondgaan. De dag, de avond, de nacht heeft haar nog meer bijzonder gemaakt. Haar kaakjes zijn rood. Van de verhalen? Of heeft dat vuurtje er iets mee te maken?

Categorieën: Algemeen

7 reacties

lagarto · 27 mei 2011 op 22:48

Een wat vreemde zinsopbouw! Wat is dat, denk ik dan? Slordigheid? Nonchalance? Een schrijfstijl? echt of nep. Wel trekt het mijn aandacht en je laat een boel weg zodat ik zelf mijn dingetjes invul. Dat huis, dat ken ik, maar ik ben bang dat ik het adres kwijt ben geraakt in de jaren.
Groeten Niek

Harrie · 27 mei 2011 op 23:56

Ha vuur, dat is hete passie hete as en hete rook.

Mien · 28 mei 2011 op 10:04

Het valt me op dat de columns op CX steeds kleiner worden. Hopelijk toch niet beïnvloed door een zekere Harrie op CX …

Mien

Chucky · 28 mei 2011 op 17:41

Daar heb je een punt Mien , lijkt daar inderdaad op dat het steeds korter …..maar ook steeds waziger wordt.

arta · 28 mei 2011 op 18:09

Dit vind ik een mooi staaltje schrijfwerk, Louis! Mooi open gelaten, goede opbouw.

sylvia1 · 29 mei 2011 op 08:00

Mooie column, ik zie jullie zitten rond dat kampvuur, ik kan de sfeer proeven. Mooie titel ook, vuur, letterlijk maar ook passie voor motoren, warmte, vriendschap.

Ik heb wel een algemener punt. Je schrijft vaak over bijzondere vrouwen Louis, maar ze blijven altijd zo oppervlakkig, simpel. Ze krijgen zelden een karakter, of tekst. Het thema ‘stoere mannen -gewillige vrouwen’ in de traditie van Jan Cremers, jouw voorbeeld las ik, is wel grappig, leest lekker maar is zo ook heel beperkt.

LouisP · 30 mei 2011 op 17:38

Dank je wel, voor het lezen en reageren

Geef een reactie

Avatar plaatshouder