Soms wil ik nergens anders zijn dan in Gent, een stad waar in de winter de sneeuw aan mijn voetzolen balt; waar mijn favoriete schrijvers hun meesterwerken voltooien; waar de Leie verfrissing brengt voor mensen wiens hoofd verhit werd door het lezen van erotische verhalen van Liza Daen; waar vogels schijten op het hoofd van Jacob Van Artevelde; waar stroppendragers de landstitel voetbal vieren en waar je midden in het centrum nog kan parkeren zonder dat je je laatste geld uitgeeft. Een stad waar keizer Karel V het levenslicht mocht aanschouwen; waar je bloemen kan zien die je nergens anders vindt; waar het Patershol mij steeds weer weet te boeien en al waar mensen feesten organiseren die wel tien dagen duren.
Maar ik kan mijn eigen stad niet verlaten omdat ik immer aan de zijde van mijn vrouw wil verblijven; zij die perfect mijn gebreken aanvult en mij doorheen de dagen sleept; voor haar wil ik een standbeeld houwen, of neen, voor haar wil ik mijn teksten schrijven, want, ik geef toe, ook het klieven in stenen is één van mijn gebreken. Net zoals het onzeker staren in de ijlte, het ergens heen rijden met de wagen alwaar het moeilijk parkeren is, het vinden van de juiste woorden, het telkens opnieuw verzinken in negatieve gedachten, het per ongeluk vernielen van haar bezittingen, het voor mij uitstaren zonder een zinnig woord te zeggen, het ongeduldig uitbarsten in gevloek, alsook het steeds dicht willen houden van de ramen; mijn vrouw is van mening dat het zinvol is ons huis te verluchten, terwijl ik de kou buitenshuis wil houden, want waar de kilte heerst, daar kan volgens mij geen vreugde huizen.
15 reacties
Meralixe · 30 juli 2015 op 12:50
Oei MDoornaert, hier tracht je toch wel verder te springen dan je stok lang is. (denk ik) Alhoewel, ik ben wel ook de eerste om toe te geven dat ik van poëzie maar weinig kaas gegeten heb.
En, mag ik uit deze tekst afleiden dat je ook een Vlaming op vreemde bodem bent? ?:-)
Toch nog een kleine raadgeving op deze site waar ik al een viertal jaren stormen trotseer… Niet te vlug inzenden zodat je je klak dan beter naar de wind kunt zetten…
MDoornaert · 30 juli 2015 op 13:15
Kan u zich nader verklaren door opbouwende feedback te geven want eerlijk gezegd hier kan ik toch weinig mee? En nee, bezocht Gent slechts eenmaal in mijn leven.
Meralixe · 30 juli 2015 op 18:32
O, je zult het misschien wel raar vinden maar dit is wel degelijk MIJN opbouwende kritiek hoor. Daar waar je in uw eerste column een duidelijk standpunt innam zie ik hier, ondanks krampachtige pogingen om het goed te doen bijvoorbeeld geen duidelijke verbanden meer tussen het verhaal rond Gent (nog geen 20 kilometers van mijn deur) en uw vrouw.
Goed, ik doe mijn best en probeer mee te gaan met het verschil tussen uw persoonlijk verlangen, een snakken naar vrijheid dat onmogelijk wordt door de liefde voor uw vrouw.
Wie schrijft met het diep persoonlijke als inspiratiebron loopt meer kans onbegrepen te worden daar elke mens uniek en complex is voor de buitenstaander. 🙂
Ps: Dat gratis parkeren in Gent moet je me ook nog eens tonen hoor.
MDoornaert · 30 juli 2015 op 19:17
Eigenlijk is het een ode aan mijn vrouw en niet aan Gent of welke stad dan ook, mijn vrouw begreep dit onmiddellijk zo; doch het feit dat ik dit nu moet uitleggen, bewijst uiteraard ook een beetje uw gelijk want als het standpunt duidelijk was geweest had ik dit niet moet schrijven nu 🙂 nochtans kan ik uw eerste reactie toch nog steeds moeilijk vatten. Uw tweede schrijven had mijn inziens beter geweest als eerste reactie omdat ik uit de eerste niet kon afleiden wat uw punt eigenlijk was. Dit schrijf ik met alle respect omdat u tenminste de moeite wil doen tot tweemaal toe te reageren. Mij was mij beloofd als ik iets op deze site zou posten er niet enkel over inhoud maar ook over taalkundige adviezen kon gesproken worden. Eerlijk gezegd als ik vele reacties op andere geplaatste columns of verhalen zie, merk ik daar bitter weinig van. Dat is jammer. Af en toe voel ik zelfs agressie in geplaatste reacties, dat is iets waar ik mij liever niet aan waag dus beschouw dit dan ook zeker niet als aanvallend. Ik schreef ook nergens dat je gratis kan parkeren in Gent, maar als je het vergelijkt met andere steden dan is de stad van waaruit Brusselmans en Vekeman opereren goedkoper merkte ik. Nu is deze reactie als even lang als de column of het verhaaltje zelf 🙂
Meralixe · 30 juli 2015 op 19:46
Voila, hier zijn we dan toch ongeveer waar we moeten zijn. U en uw vrouw weten uiteraard waarover het gaat. Als ik een column schrijf is ten huize Meralixe ook zij mijn eerste waardemeter maar tot op zekere hoogte ook een onbetrouwbare waardemeter omdat zij mij (waarschijnlijk) door en door kent.
Ik kan zò een mijn inziens fantastische column schrijven die mijn vrouw ook prachtig zal vinden maar anderen zullen interpreteren als een zwalpende woordenbrij.
De dunne lijn bewandelen tussen enerzijds gemakkelijk te verstaan en anderzijds overhellend naar onbegrijpelijk… daar ligt veel kracht voor elke schrijver. 🙂
MDoornaert · 30 juli 2015 op 21:27
Dit noem ik een constructief gesprek, laat ik afsluiten met de gedachte dat ik met deze feedback wel veel heb bijgeleerd, waarvoor dank.
troubadour · 30 juli 2015 op 13:05
Mooi schrijfsel, de stad Gent mocht willen dat er steeds in van die mooie superlatieven over haar wordt geschreven. Uw vrouw ook trouwens!
Yfs · 30 juli 2015 op 22:15
Hoewel er hele mooie zinnen in staan, kan ik er geen grip op krijgen. De poetische sfeer die je meteen creëert in de eerste alinea wordt verstoord ( voor mij althans) door het woordje “schijten”. :-/
Persoonlijk geef ik de voorkeur aan een wat kortere titel, bovendien vraag ik me af of de ‘n’ van huize is afgevallen?
Ookal heb ik niet echt alles begrepen, vind ik het toch mooi geschreven!
?:-) :yes:
Welkom op ColumnX.
MDoornaert · 30 juli 2015 op 23:05
De n op de site is waarschijnlijk weggevallen doordat de titel te lang is, nochtans vind ik het zelf wel een mooie titel, maar dat is persoonlijk. Het woord dat je bedoelt is misschien wat te hard in vergelijking met de andere zinnen, dat klopt, maar hoe zou jij dan een vogel laten … Suggesties altijd welkom. Wat heb je niet begrepen, ik vind dialoog hierover boeiend
Meralixe · 31 juli 2015 op 08:38
Waar vogels pigment geven aan het hoofd van Jacob Van Artevelde ?:-)
MDoornaert · 31 juli 2015 op 12:06
Voelt naar mijn gevoel wat geforceerd aan, maar dat is persoonlijk.
Ferrara · 30 juli 2015 op 23:15
Ik begin met te zeggen dat de link naar uw blog niet werkt of is dat de bedoeling, gezien uw ervaringen met de sociale media, waarin ik uw gevoel grotendeels deel.
Ik las in deze column een lofzang op Gent, maar nog meer een worsteling met uzelf en de steun die u daarbij van uw vrouw ondervindt. Maar uw antwoord aan Meralixe maakt dat al duidelijk.
Mij viel ook de ontbrekende n op. Schrijven, het blijft hard werken, evenals reageren. Het valt niet mee om de goede toon en juiste woorden te vinden, maar dat heeft u al opgemerkt.
Succes hier.
MDoornaert · 31 juli 2015 op 17:58
Dat van die verkeerde verwijzing naar die blog is niet echt bewust, noem het gerust onkunde!
Harrie · 7 augustus 2015 op 08:18
De wizzard in mij kwam even boven.
Achter http een s plakken en voila de blog springt in beeld.
Groet, Harrie from the woods
Mr Moderator · 31 juli 2015 op 09:58
Ik heb de -n- aan de titel geplakt.
Er zit overigens geen restrictie op de lengte van titels in het reactieveld op onze site 😉