Wake up Call!

Vandaag was de dag dat ik na een diepe winterslaap weer wakker werd geschud! En ik kan je vertellen het was niet zo’n morgen waarop je slaap dronken wakker geroepen word door een levende wekker onder aan de trap. Nee, dit moment was er eentje van geschrokken wakker worden maar gestreeld door de fluitende vogeltjes bovenin de boom. Het begon allemaal op mijn werk. “O meid, wat heb ik jou lang niet meer gezien!” Een wat dikkere Mevrouw stapte op me af met de veerkrachtige tred die een intieme band verraadde.
Terwijl ik nog hoopte dat ze een verkeerde voor zich had bleef zij maar verbaasd over het feit dat we elkaar zo lang niet meer hadden gezien. Ik besloot mijn pokerface maar op te zetten.
“Inderdaad mevrouw, dat is zeker lang geleden”, waren de klanken die mijn stemkast vervolgens produceerden. Maar ondertussen werden in mijn hoofd aardig wat kasten opgetrokken om ook maar enigszins een hint te vinden op de vraag wie deze vrouw toch kon zijn. Misschien een naam? Olga, Betje, Truus. Maar nee hoor, geen stukje zon in de mist van mijn grijze massa. Natuurlijk moest ik ondertussen ook nog doen alsof ik luisterde. “Weet je nog die ene keer dat we..” Nee scheetje, ik weet helemaal niks meer! “Haha, dat was toch een dolle boel!”

Na een poosje begin ik me toch echt wanhopig te vinden, zou het waar zijn dat hoe ouder je word des te minder gaat herinneren.
(En hé, ik word toch maar mooi deze maand al weer 17 levensjaar oud!) Moest ik het haar dan maar gewoon zeggen? “Ik heb een geheugen als een zeef, ik herken u absoluut niet.” Of toch iets subtieler? “Sorry, ik herken u niet zo 1,2,3, bent u soms 46 kilo aangekomen?”

Trouwens, ooit heb ik ergens gelezen dat mensen die zich een persoon die zij eerder hebben ontmoet niet herinneren, die persoon niet interessant genoeg vonden. Hoe kan het ooit nog goed komen met mij? Zonder het te beseffen heb ik al heel wat mensen oninteressant gevonden.

Maar goed ons wekkertje begint bijna af te lopen. Want weetje wat mij vandaag opeens zo verbaasde, dat er Iemand is die al die miljarden oninteressante mensjes bij name kent. Ja zelfs hun haren geteld heeft. Is dat niet als wakker worden uit een verschrikkelijke droom!?