Walk like an Egyptian

Na Tunesië volgden Jemen, Soedan en Jordanië maar vooral, en onvoorstelbaar omvangrijk, Egypte. Mensen als u en ik overwonnen hun angst en gingen massaal de straat op. Dreigementen noch avondklok hielden hen tegen. De moderne tijd kent meerdere perioden waarin van onderop veranderingen werden afgedwongen: 1789, 1848, 1918/1919, 1968, 1989/1991, om het bij Europa te houden. De Arabische wereld, de moslimwereld, Noord-Afrika, het Midden-Oosten (wat niet allemaal hetzelfde is) voegen 2011 daaraan toe. Niemand weet nog hoe het afloopt, maar ik hoop zó dat de opstandige sfeer overslaat naar Libië, Algerije, Marokko, Syrië, Saoedi-Arabië, Soedan, Koeweit, Mauritanië, Mali, Pakistan… Regiems met één Grootste Gemene Deler: Gewelddadige Geldgraaiende Dictators. Vroeger zeiden de socialisten: ‘Oorlog aan de paleizen, vrede aan de hutten’. De tijd om die geweldloze oorlog te ontketenen en democratie in te voeren is daar aangebroken. Een niet te stuiten vloedgolf zal een aantal heersers en hun marionetten wegvagen. Hun uur heeft geslagen. Ik wens ze van harte slapeloze nachten én nachtmerries toe, nu Vrijheid, ‘onze mooiste zuster’, op hun paleisdeuren bonst.

Dit zal niet alleen het einde betekenen van verdorven dictaturen maar ook en vooral het begin van een moeilijke tijd. Muren omvertrekken en bevriende staatshoofden wegjagen kan in een paar weken gebeurd zijn, maar de lange mars naar democratie in de praktijk van alledag vergt jaren en jaren. Bovendien geven dictators zich niet zomaar gewonnen: ze huren provocateurs in om op de geweldloze massa te schieten of proberen, zoals in Caïro, de mensen uit te hongeren. Maar een volk dat piramides kon bouwen, kan ook een farao wegjagen.

Even naar ons eigen land: hoeveel demonstraties, hoeveel mensen, zijn hoelang nodig om hun bruine kabinet weg te krijgen? Maak van het Malieveld een Vrijheidsplein! Walk like an Egyptian!