Normaal gesproken horen er schoolboeken, een agenda, wat pennen enzovoorts in te zitten. Misschien nog iets te eten en drinken en wat persoonlijke frutsels. Meer hoeft er niet in, of zit ik er nu naast? Maar als je dertien bent en een beetje stoer wil lijken, dan neem je dingen mee die absoluut niet thuis horen op een school en al helemaal niet in de handen van een jochie van net 13 jaar. Dit kind had een luchtdrukpistool mee, een oplettende klasgenoot meldde het bij de conciërge. Niet lang daarna werd het kind dus door de politie van school gehaald. En dan?

Want laten we wel wezen, op zo’n school lopen al snel een tig-honderd kinderen rond, die allen het slachtoffer kunnen worden van een wilde schietpartij. In dit geval had het jochie er geen bedoelingen mee (meldde de politie na verhoor).

Maar hoe en wie controleert wat men zoal de school binnenvoert? Als het een kind al lukt zoiets binnen te krijgen, dan kan iedere volwassenen dat ook zonder probleem. En er lopen nog al wat gekken rond.
Ik ben zeker ook geen voorstander van detectiepoortjes, pasjes of zo. Ik zou het alleen wel prettig vinden als ik er van op aan kan dat onze kinderen weinig tot geen risico lopen.
Nu heeft onze zoon het allemaal van dichtbij meegemaakt, hij zat in het zelfde gebouw waar het jochie werd afgevoerd.

Ik mag hopen dat dit soort gebeurtenissen niet nog eens voorkomen. Maar hoe kan je het voorkomen? In de politie heb ik ook niet al te veel vertrouwen meer. Ze gaan praten met kind en ouders, maar of dat echt een oplossing is?
De wereld gaat eraan op deze manier, denk ik.

Categorieën: Maatschappij

pepe

Vrouw, (schone)moeder, leerling-creatief schrijven en nog veel meer. Wil je meer lezen? Hier schrijven wij (meiden van Mary)www.meidenvanmary.wordpress.com. Ik mag één van deze meiden zijn. Schrijven is schrappen, het schrijven schrappen is geen optie.

9 reacties

Kees Schilder · 23 september 2004 op 08:53

Ja, de tijd van twee vingers opsteken als je moet plassen is voorbij.Beangstigend!

WritersBlocq · 23 september 2004 op 09:59

[quote]De wereld gaat eraan op deze manier, denk ik[/quote]

maar de wereld wordt een stukje mooier door jouw stukjes!
groetje, Pauline.

Mup · 23 september 2004 op 11:08

[quote]In de politie heb ik ook niet al te veel vertrouwen meer. Ze gaan praten met kind en ouders,[/quote]

Mijn vertrouwen in sommige ouders wankelt. Niet dat je als ouder alles kunt voorkomen.
Hopelijk is het kind onder de indruk van het praatje van de politie.

Gelukkig wordt het onder de aandacht gebracht, een stukje om over na te denken, pepe.

Groet Mup.

Louise · 23 september 2004 op 19:13

Helemaal waar, pepe. Iets om je ongelooflijk zorgen over te maken. En het ergste is nog wel dar er al mensen zijn die het gewoon gaan vinden…

Dit stukje moet maar gewoon in de schoolkrant en dan maar hopen dat de mensen toch steeds weer wakker geschud worden.

Anima · 23 september 2004 op 19:36

[quote]Ik ben zeker ook geen voorstander van detectiepoortjes, pasjes of zo. Ik zou het alleen wel prettig vinden als ik er van op aan kan dat onze kinderen weinig tot geen risico lopen.[/quote]

Helaas blijkt het tussen deze twee uitersten te gaan, ofwel een Big-brother-is-watching-you-scenario, ofwel de mogelijkheid dat er iets gebeurt. Niet dàt er iets gebeuren zal, alleen maar de mogelijkheid.
Maar als moeder vind ik ook die mogelijkehid al teveel. Helaas is ze niet uit te sluiten.

Detectiepoorten, pasjes en dergelijke, is het aanpakken van gevolgen, misschien kunnen ze beginnen bij de oorzaken? Dan moet er weer meer geld naar sensibilisering (jouw column in een krantje is inderdaad een goed idee), begeleiding van risicogezinnen (ik weet het, wat zijn dan risicogezinnnen, je zal er maar deel van uitmaken) enz.
Ik wil niet zeggen dat het probleem zonder twijfel bij de ouders ligt, ik weet ook niet uit wat voor een soort gezin dat kind komt. Alleen lijken veel kinderen zichzelf op te moeten voeden tegenwoordig.

Zucht.

Groeten,
Anima.

pepe · 23 september 2004 op 20:04

Kees: dat is wel heel lang geleden 😉

Pauline: dank je, de wereld kan echt mooi worden als we het samen doen.

Mup: ik hoop dat een stevig praatje met dit kind helpt, maar daar durf ik niet vanuit te gaan.

Louise: dit mogen we niet normaal gaan vinden.

Anima: het is moeilijk te bepalen wat een risicogezin zou zijn, iedereen zou het kunnen verzinnen en doen.

En zoals we van TT hebben gelezen en in de krant, als zelfs de bijlmerbajes al lek is als een mandje, hoe krijgen we dit soort problemen dan waterdicht?
Ook ik heb geen kant en klare oplossing hiervoor, was dat maar waar.
En ik kan ook nooit de garantie geven dat onze kids zoiets niet zullen doen. Onderinvloed van foute vriendjes weet je nooit wat ze doen!

Ik bid en hoop dat het goed blijft gaan.

sally · 23 september 2004 op 20:58

Tja, maar hopen dat het bij een incident blijft.

mooie column
sally

ignatius · 24 september 2004 op 13:16

Inderdaad beangstigend. Bij dit soort gastjes wordt door instanties, hulpverleners, ouders etc. teveel goedgepraat. Probeer zo’n leerling maar eens definitief te verwijderen, lukt nauwelijks. Pas als het echt misgaat…

Je zou bijna gaan denken dat praten niet meer helpt en dat fatsoen/verantwoordelijkheidsbesef er maar ingeslagen moet worden.

Mosje · 24 september 2004 op 20:10

[quote]Meer hoeft er niet in, of zit ik er nu naast?[/quote]Jawel, want er moet nog een mobieltje in, condooms, weed, mp3-spelertje. You name it.
😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder