Water naar de zee

Ik weet wat ik denk, wat bij me hoort en bij me past.
Ik weet wat ik vind en wat ik ken.
Maar vaak kies voor ik het contrast en ik weet niet eens of dat zo slecht is.

Als ik denk dat ik links ga, ga ik rustig rechtdoor
Als ik roep dat ik tegen ben, ga ik echt weleens voor.
En ik weet niet eens of dat slecht is.

Ik wil graag zo zijn
Zoals ik het zelf allemaal heb bedacht.
Maar ik sla om me heen als men iets anders van mij verwacht.
En ik weet niet eens of dat wel zo slecht is.

Ik wil ook graag met haar omdat ze zo dicht bij mij is.
Maar als het zo is voelt het soms als te dichtbij.
En ik weet niet eens, of dat wel zo slecht is.

Alles gaat nog steeds goed.
Maar ik raak mezelf nu te vaak kwijt.
Als ik denk aan het idee dat ik aan overvloed lijd.
En ik weet niet eens of dat zo slecht is.

Alles wat ik me voorneem dat komt zelden uit.
Dat komt omdat ik het wel meen, maar nooit een besluit neem.
Ik heb wel de wil om te doen wat ik doe.
Maar de kunst van het dan ook laten zien dat laat ik nog niet toe.
En ik weet niet eens of dat echt is.
Of dat slecht is.

Ik draag het water naar de zee en mezelf rustig mee.