Demotivatie.
Na 6 jaar hard werken wordt ik in functie terug gezet. Reden, re-organisatie. De functie die je hebt vervalt, alles verwacht je maar dit. Hoe nu verder? Ik ben, sorry ik was, asssistent-werkmeester in een sociale-werkplaats. Na 6 jaar hard werken komt er onverwacht een verandering die heel erg hard aan komt.Er wordt je medegedeeld dat je functie vervalt. Je hebt niet de benodigde diploma’s om door te stromen,
je wordt voorwerker of je dit nu leuk leuk vindt of niet. Niet dat de functie voorwerker niet goed is, het is de degradatie die me demotiveerd.
Je plek op kantoor heb je niet meer. Al je verworvenheden die je hebt opgebouwd in deze jaren zijn opeens verdwenen, de mensen op de werkvloer kijken je aan en begrijpen niet wat er gebeurd, alsof je iets misdaan hebt. Ik weet momenteel niet hoe ik verder moet. Ik voel me op zijn hollands gezegt kloten. Ik ben 52 jaar nog een keer opnieuw beginnen NEE, daar heb ik de kracht niet meer voor. In een sociale-werkplaats komen mensen op verschillende manieren binnen.
Je kan er komen werken als ambtenaar, dan heb je de benodigde dilpoma’s, als leiding gevende en/of
vakbekwaam /hbo opleiding. En je kunt worden geplaatst als wsw er( wet sociale werkplaatsen). Ik ben wsw er en dus afhankelijk van werk in een sociale werkplaats, ik heb een lichamelijke handicap. Wie kan me advies geven over hoe nu verder.Nu heb ik vakantie, na de vakantie is mijn direct leidinggevende er niet, die heeft nog een week langer vakantie. In deze week “moet ik alles doen wat vroeger gewoon mijn werk was” na die week weer niet. Begrijpt iemand dit nog? HELP.
Categorieën: Diversen
4 reacties
Raindog · 7 augustus 2004 op 10:44
Of het een column is wat je hier hebt geschreven weet ik niet, maar ik heb wel het nodige verstand van sociale werkvoorziening. Ik werk er zelf namelijk. Ik ben een ambtelijk medewerker en heb inderdaad zoals jij schetst enige opleidingen gehad en heb ook inderdaad een leidinggevende functie.
Om even met het goede nieuws te beginnen: waarschijnlijk heb je een garantieloon en zodoende zul je in ieder geval in financieel opzicht er niet op achteruit hoeven gaan.
Dan het slechte nieuws: deze dingen gebeuren nu eenmaal. In mijn ervaring is de SW-wereld een aaneenschakeling van veranderingen en reorganisaties. Dit zal ook altijd zo blijven. De afhankelijkheid van wat er uit met name de politiek vandaan komt, Den Haag, is zo ontzettend groot. De financiering van zo’n bedrijf is daar gewoon bijna volledig op gestoeld. En zodra de politieke wind weer eens draait – en dat gebeurt nogal regelmatig, ook dit jaar weer met op de helft van het jaar weer een nieuwe staatssecretaris sociale zaken – dan kun je als SW-bedrijf slechts 1 ding en dat is: anticiperen. Tel daarbij op een wat zwakkere economie zoals we die de afgelopen jaren gehad hebben, en voila: het toverwoord ‘reorganisatie’ hangt ineens weer in de lucht.
Als je nog wel degelijk streeds leidinggevende aspiraties hebt, dan zou ik je de volgende dingen willen adviseren. Ze zullen je niet allemaal op korte termijn helpen maar op de langere termijn zou het kunnen werken.
– Pak je nieuwe rol met evenveel enthousiasme op als je oude rol. Dit is niet makkelijk, want je bent immers zo teleurgesteld over dat je een stapje terug moest. Laat anderen je er echter niet van kunnen beschuldigen dat jouw ‘negatieve houding’ op anderen afstraalt. Dit past bovendien niet bij leidinggevende aspiraties. Dat is een verantwoordelijkheid die je moet nemen en zeker niet onopgemerkt zal blijven.
– Geef bij je leidinggevende duidelijk aan dat je nog steeds je leidinggevende ambitie hebt. Je kunt dit het beste doen in een functioneringsgesprek. Mondelinge toezeggingen e.d. hebben zelden waarde, juist wanneer ze niet nagekomen worden. Bij een functioneringsgesprek is er verslaglegging die gearchiveerd wordt bij jouw personeelsdossier. Zelfs wanneer er in de toekomst andere leidinggevenden mochten komen, dan kan iedereen nog weten wie jij bent en wat jij wilt. Vraag dus om een functioneringsgesprek.
– Stel jezelf beschikbaar voor scholing en opleiding. Vraag dan om de opleiding middenkader van Cedris of soortgelijk. Als dit niet in het functioneringsgesprek ter sprake komt kun je dat ook via de personeelsfunctionaris doen. Dat is eigenlijk nog verstandiger ook omdat je die dan ook kunt informeren over wat jouw ambitie is. Mijn ervaring met personeelsfunctionarissen is dat zij nog wel eens een oogje in het zeil houden voor dat soort dingen. Daar zijn ze immers voor. Kansen kunnen zich vervolgens ook vanuit die hoek aandienen.
– In de tussentijd: doe gewoon je werk.
Tijdens reorganisaties doen er zich zowel kansen als bedreigingen voor. Ik begrijp heel goed waarom je de huidige gang van zaken als bedreigend ervaart. Toch zou ik mijn ogen meer willen richten op de kansen als ik jou was.
Ik wens je er heel veel sterkte mee en hoop dat alles alsnog goed voor je uit zal pakken.
Enne, probeer de volgende keer eens een column te schrijven 😉
Mosje · 7 augustus 2004 op 12:55
Eens met Raindog, dit is allerminst een column.
Overigens alle waardering voor je uitgebreide en volledige reactie Raindog!
rrobin · 8 augustus 2004 op 00:15
Het commentaar van Raindog is al uitgebreider.. Had dus ook de neiging dat als eerste te lezen helaas.
Ehmz.. sterkte en welkom.
Raindog · 8 augustus 2004 op 00:23
Mosje, de sociale werkvoorziening heeft op vele manieren mijn hart gestolen. Met mijn overwegend rechtse ideeën ben ik wel eens wat een vreemde eend in de bijt – de cultuur in de SW is vrij soft en links om het maar populair uit te drukken – maar ik voel me er heel erg op mijn plek. Om op een zo menselijk mogelijke manier invulling te geven aan uiteindelijk sec zakelijke doelstellingen (want daar komt het toch op neer, ondanks alle vooroordelen en stigma’s) ervaar ik doorgaans als een enorme uitdaging. Niet dat het altijd lukt hoor, maar als ik de kans heb…. 😉
Bovendien ben ik zelf op dit moment met een reorganisatie bezig en weet dus uit ervaring hoe moeilijk het kan zijn. Ik ervaar het dagelijks.