Werking

De intrinsieke waarde van ervaringen komt pas naar boven tijdens de nawerking ervan. De hersenen absorberen een ingrijpende gebeurtenis als geheel en laten het stukje bij beetje indalen in de geest. Dat geleidelijke proces wordt steeds opnieuw geëxciteerd door een aanleiding. Ik ken mensen die na jaren nog in tranen uitbarsten als ze gevraagd wordt naar hun beleving van een bezoek aan een concentratiekamp. Schrijvers en praters hebben het wat dat betreft gemakkelijk: het is hun natuur geworden om het van zich af te schreeuwen. Dat is basale persoonlijke vrijheid, ons grootste en hoogste goed. Zolang het tenminste gepaard gaat met individuele verantwoording en verantwoordelijkheid. Geniepige leiderschapsmethoden slagen erin voor de meest twijfelachtige doelen de massa te indoctrineren en mobiliseren (‘massaliseren’) opdat een grote eenheidsworst ontstaat die zich als poep in de darm in anonimiteit verbergt. Tot het loskomt. Door mij verafschuwde uniformen symboliseren de ontmenselijking van het individu en nemen de persoonlijke aanspreekbaarheid weg door deze op te delen in een gezamenlijke, waardoor er aan te ontkomen valt. Ze in staat stelt alles te doen wat ze gezegd wordt. En meewerken aan het ontstaan van gruwelijke ervaringen. We herbeleven het liefst wat een ander ons heeft laten overkomen maar het is nog veel belangrijker te weten en accepteren wat wij een ander hebben aangedaan. Ook als die waarheid stinkt, zoals in de slavenverblijven, in ons Indië en Screbrenica. Erkennen is niet hetzelfde als persoonlijke schuld maar het maakt je wel een vrij mens. Zo wordt nawerken uiteindelijk verwerken.

18 juli 2015  #BinnenDoorDenken