Wie van de drie

Hoe komen kinderen op de wereld? En hoe ging dat vroeger dan in zijn werk? Hoe het allemaal kan en komt, ik had er mijn twijfels over maar tegenwoordig vraag ik me meer af waarom. Soms zeggen mensen dat ze een kindje gaan maken of dat ze er een gaan kopen. Van een ander koppel hoor ik dan later weer dat ze de kleine nazaat gewoon krijgen. Volgens mijn ouders ben ik op de normale manier geboren en ben ik het gevolg van geslachtsverkeer tussen mijn vader en moeder. In mijn geval is er geen twijfel mogelijk over wie mijn échte vader is of wie mij heeft gekregen, gekocht of gemaakt. Dat is vroeger bij kindjes wel eens anders geweest.

Ver van elkaar verwijderd in tijd en ruimte slijten drie ambachtslieden hun tijd met het hameren, boren, zagen en schaven. Buiten dat de drie vakmannen eenvoudig leven, hard werkten en bekwaam zijn in het bewerken van hout hebben ze nog een overeenkomst. Ze hebben hoe dan ook op een gegeven ogenblik ieder één zoon.

In tegenstelling tot de overeenkomsten tussen de drie eenvoudige hardwerkende en vakkundige schrijnwerkers zijn er vrij veel verschillen tussen de drie zonen die ze kregen, kochten of maakten. Er zijn verschillen tussen de zonen onderling maar ook tussen vader en zoon. Soms valt de appel wél ver van de boom. Een van de drie handige vaders houdt enorm van spreekwoorden en gebruikt die om zijn zoon het een en ander uit te leggen. ‘Ja jongen, waar gehakt wordt vallen spaanders’ of ‘luister manneke, wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten.’ Voordat hij weer verder gaat met zagen en schaven zegt hij nog:‘Beste zoon, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.’

Jongens blijven soms jongens die denken dat de wereld van hun is en dat de wereld één groot pretpark is waarin ze kunnen doen en laten wat ze willen. Daarbij gaan ze een leugentje om bestwil niet uit de weg. Of het nu over afkomst gaat of over toekomst en wat ze later graag willen gaan doen. Allemaal om het vrouwvolk te imponeren en ze in te pakken. Hier en daar worden bepaalde verhalen over daden en lichaamsdelen plotseling veel groter en langer. Zo pocht de ene zoon dat hij alles weet van geschiedenis, bomen, kunst, motoren, vrouwen en de eerste en tweede wereldoorlog. Dat hij zo slecht presteert in het zwembad is volgens hem dan weer de schuld van zijn vader die hem nooit meeneemt om een baantje te trekken in het zwembad. Een van de drie zonen is een goede zwemmer maar dat heeft veel met zijn lichaamsbouw te maken. Nog een andere zoon heeft weer een ander trucje verzonnen om de overkant te halen zonder zelfs maar nat te worden.

‘Nee, van appelbomen vallen geen peren.’ De liefhebber van spreekwoorden heeft het vast wel een keer gedacht bij het gedrag van zijn zoon. Meer dan eens wordt die gezien in het gezelschap van vreemd vrouwelijk schoon die van een twijfelachtige reputatie genieten en van die van de zoon.

Net als dat de drie ambachtslieden hun opdrachten zo goed mogelijk wilden uitvoeren, zo willen de drie zonen dat ook. Het is de vaders niet helemaal gelukt om al hun doelen te bereiken. En ook de zonen zijn er niet, of nog niet, helemaal in geslaagd.
Ik heb de wereld ook willen veranderen en verbeteren maar ik zie nu in dat het me niet gaat lukken. Ik vraag me wel eens af of die ene zoon, die volgens mij de beste papieren heeft, wel succes heeft.