Ik hou enorm veel van de Nederlandse taal. Misschien dat ik daarom het schrijven ook zo leuk vind, wat overigens geen garantie is voor foutloos schrijf/taalgebruik.
Soms durf ik zelfs te beweren dat schrijven een hobby van me is, alhoewel ik regelmatig tegen een writersbloc aan loop. Het leukst is natuurlijk om van je hobby je vak te maken, op deze wijze zijn immers veel grote schrijvers hun carrière begonnen.
Eerlijk gezegd heb ik wat dat betreft geen ambities, noch het valse idee dat ik in die richting ook maar iets van waarde zou kunnen leveren.
Korte stukjes of kreten gaan mij redelijk goed af, langere verhalen daarentegen zijn volgens mij niet echt “mijn ding”.
En dat vind ik zo jammer hè….
Vol bewondering lees ik de meest schitterende verhalen. En dan bedoel ik niet eens zozeer boekwerken alswel columns, blogvullende stukken, alles wat langer is dan de veelal korte kreten die ik op mijn eigen blog plaats.
Waar haalt men het toch vandaan….
Het beschrijven van simpele, alledaagse gebeurtenissen worden dan op een manier neergezet waarvan ik denk: “Waarom kom ìk daar nou niet op!”
Oh ja, zo heel, maar dan ook héél soms gebeurt het mij ook. Dan heb ik ineens wervelende ideeën voor iets langers dan mijn korte kreten in mijn hoofd, die ik dan ook direct op papier zet. En zo heel, maar dan nog véél minder soms overleven deze stukken mijn eigen kritische leesoog en hersengeknars, mijn eigen recensie. Zij die het overleven worden aarzelend ergens geplaatst, de rest verdwijnt in het grijze archief.
Ik denk dat ik teveel wil en daardoor mijn concentratie verlies. Er zijn zoveel dingen die ik nog wil doen en wil leren, ik zie door de bomen het bos soms niet meer met als gevolg dat ik nog nergens aan begonnen ben.
Oké, nog niet echt dan. Hier een beetje van, daar een beetje…
Slordig, ik weet het, maar ik geef de moed niet op.
Ooit…
20 reacties
DriekOplopers · 20 november 2006 op 17:50
Lieve Estrellallallallalla,
je doet jezelf echt tekort! Ik meen het. Je schrijft uitstekende stukkies. Werkelijk niets mis mee. Je hoeft jezelf ook helemaal niet te vergelijken met anderen. In ieder geval niet op de manier “zo goed kan ik het niet…”, “ik wou dat ik ook…” etc etc. Probeer het werk van anderen te zien als iets waar je je aan kan optrekken, als een bron van inspiratie.
Het zal de oplettende lezer niet ontgaan dat ik erg dol ben op de stijl van Youp van ’t Hek. Onlangs zijn jaarlijkse bundel weer gekocht. Gebulderd van het lachen. Maar zonder dat ik mijn eigen werk niet meer positief kon bekijken, of probeer hem na te apen.
Blijven schrijven, lieve Es. Laat je niet ontmoedigen. Laat je nooit ontmoedigen. Echt nooit! En leer ervan als er kanttekeningen komen.
Ook andere schrijvers op deze site zaten er nogal mee in hun maag. “Ik kom net kijken…”, “ik kan het niet zo goed als gevestigde namen…” etc etc. Terwijl ze de sterren van de hemel schreven, en nog steeds.
Groei! Je bent het waard!
Driek
arta · 20 november 2006 op 18:30
Vaak als je je op één ding focust, en daarmee aan de gang gaat, kom je verder dan met 10 dingen tegelijk bezig te zijn!
Overigens hebben sommige mensen het in zich om met 2 regels meer te zeggen, dan anderen met een heel boek!
🙂
KawaSutra · 20 november 2006 op 18:42
[quote]Ooit…[/quote]
Precies, zeg nooit ‘nooit’.
Mup · 20 november 2006 op 20:28
[quote]maar ik geef de moed niet op.[/quote]
Heel goed!
Groet Mup.
pally · 20 november 2006 op 21:22
Beste Es,
Volg je eigen stijl. Je leest veel anderen en geeft opvallend goed commentaar.
Wil niet te veel en schrijf gewoon én geloof in jezelf.
Dan komt het goed, succes, Pally
Prlwytskovsky · 20 november 2006 op 21:39
[quote]alhoewel ik regelmatig tegen een writersbloc aan loop. [/quote]
Daar zou ik ook wel eens tegenaan willen lopen. 😛
Shitonya · 20 november 2006 op 21:48
Leuk om dit iemand te vertellen of mailen hooguit, maar dit is niets in de richting van een column qua inhoud.
Li · 20 november 2006 op 21:52
Lekker doorgaan en proberen om dicht bij jezelf te blijven schrijven. Dan ontwikkel je vanzelf een eigen stijl. 😉
Li
Eddy Kielema · 20 november 2006 op 22:55
Je kan bijzonder helder formuleren en duidelijk aangeven wat je bedoelt en dat is een talent dat maar weinig mensen hebben!
Bitchy · 21 november 2006 op 07:38
Je schrijft helder en je leest de ingezonden stukjes erg goed!! Dus…… 😉
Estrella · 21 november 2006 op 07:50
Dank jullie wel!
Ook al was het stukje niet als open sollicitatie bedoeld, complimenten krijgen van jullie is erg prettig.
@ Shitonya: Het stukje is desondanks hier geplaatst, inhoudelijk zal het dus wel meevallen.
SIMBA · 21 november 2006 op 08:01
Stel dat je op een gegeven moment niks weet te schrijven….blijf dan toch hier komen om te reageren op anderen!
Maar het liefst heb ik dat je gewoon blijft schrijven. 🙂
Ma3anne · 21 november 2006 op 08:43
Bij de CX fora is een item ‘Tips & Trucs’ waar je dit soort ontboezemingen kwijt kunt. Ik heb ook een beetje het gevoel, dat het hier niet echt op zijn plek staat tussen de columns.
Bovendien hoef je daar niet in de wachtrij. 😉
Maar zoals velen zeggen. Je schrijft lekker! Gewoon doorgaan! Dan gaat het helemaal goedkomen.:-)
KingArthur · 21 november 2006 op 09:57
Nog niet zo lang geleden vertelde iemand mij een anekdote over iemand die een tocht door het wilde water maakte. De persoon merkte dat de tocht beter verliep maarmate deze zich minder inspande en enkel met zijn riemen bijstuurde. De persoon vergeleek dit met het leven. Maar deze vergelijking mag je ook op schrijven betrekken.
1, geniet van het schrijven en wees blij met het feit dat je instaat bent om je gevoelens/ belevenissen op papier te krijgen.
2, Laat het gaan, ga niet krampachtig op zoek maar schrijf, schrijf en schrijf. Het idee vormt zich dan vanzelf. Het is daarna enkel een kwestie om de losse fragmenten te schaven en aan elkaar te schrijven. Zo simpel werkt het.
Kees Schilder · 21 november 2006 op 12:01
Niks mis met wat je schrijft.Gewoon durven en blunders maken.Daar leer je van.
Anne · 21 november 2006 op 12:16
Beste Estrella,
Mijn indruk bij jou is dat je nog niet echt te pakken hebt wat je in die mate boeit dat het schrijven erover vanzelf gaat. Dus komt het denk ik voor jou hier op neer: Neem een dummy of een schriftje en ga noteren wat je om je heen ziet, hoort, ruikt, kortom gebruik al je zintuigen. Aan de wijze van registreren moet je zo laag mogelijke eisen stellen, zodat de drempel om het boekje te pakken en te vullen ook zo laag mogelijk wordt. Geen prachtige verhalen, alleen notities, kattebellen, foto’s, knipsels, tekeningetjes, foto’s, wat dan ook. Dan pas kun je grip krijgen op waar het schrijven voor jou persoonlijk uit voort komt, dat wil zeggen vanuit welke wens, welk verlangen, welke noodzaak zo je wilt.
Hou dit vol. Laat je niet ontmoedigen als het in het begin moeilijk is, als je niks lijkt op te merken. Blijf je omgeving in je opzuigen, onafgebroken. En als je iets ziet of als er iets vermeldenswaardigs gebeurt: SCHRIFTJE! En nogmaals: geen hoge eisen stellen aan de kwaliteit van de registreer-weerslag in de zin van meteen geweldige verhalen. Alleen goed opzuigen. Dat is te leren.
Met andere woorden. Je moet er iets voor doen. Maar dat is wel een erg leuke opdracht. En als je schriftje gevuld raakt is het een bron waaruit je kunt gaan putten. Waarin je steeds weer terugspringt om er iets nieuws uit op te duiken.
Geloof me, in je omgeving ligt alles besloten, aan jou de taak het eruit te vissen.
En als laatste terzijde dit: Je woont in Amsterdam toch? Uit ervaring weet ik dat dit een zeer inspirerende stad is. Doe er wat mee!
Groet van Anne.
Shitonya · 21 november 2006 op 22:52
Dat wil niets zeggen. Zo goed als alles wordt geplaatst
Peer · 22 november 2006 op 18:39
Toch vind ik het niet verkeerd dat dit stuk hier is geplaatst. Er zijn wellicht meer mensen die dit gevoel met Estrella delen. Wellicht dat mensen inspiratie uit de gegeven tips kunnen halen.
Vaak heb je inspiratie op de verkeerde momenten (ik wel in ieder geval). Net voor het slapen gaan of op je werk bijvoorbeeld. Dan komen misschien wel de leukste ideeen boven.
Op het moment dat je het op wilt gaan schrijven blokkeer je en kom je erachter dat het moeilijker is dan verwacht. De gedachtenkronkel blijkt toch iets kronkeliger dan hij in eerste instantie leek of hij is simpelweg weggeëbt.
De truuk zit hem denk ik in het structureren en onthouden van je gedachtenkronkels. Zoals al eerder werd gezegd zou een kladblokje daarbij kunnen helpen. Wat ook kan is een mp3 spelertje! De meeste mp3 spelers hebben de mogelijkheid om stukjes in te spreken en later (op de PC bijvoorbeeld) af te spelen.Het is wel even wennen maar als je het jezelf eenmaal aangeleerd hebt….
Estrella · 22 november 2006 op 19:51
Nogmaals dank voor de leuke reacties! 🙂
Het lijkt mij dat mijn ontboezeming juist niet bij tips & trucs thuishoort. Ik stel namelijk geen vragen, onthul geen trucs, ik constateer gewoon een feit voor mezelf. Misschien wat simpel gesteld maar ik heb begrepen dat de redactie zich het recht voorbehoudt om stukjes níet te plaatsen, dus het feit dat dit wèl gebeurt is doet mij zelf niet twijfelen aan de juiste plaatsing hier.
Dat het niet iedereen kan bekoren, tja, dat kan nu eenmaal gebeuren…
pepe · 22 november 2006 op 22:25
Gewoon lekker doorgaan met schrijven, ik vind dit een heerlijk verteerbaar stuk.