Wilma

Het is weer die periode van het jaar. Komkommertijd. Nieuwsberichten die nergens over gaan. Vorige week het geleuter over die vijf verzopen dronken Polen zonder zwemdiploma. De hele godganse tijd werd het herhaald. Het eindresultaat hiervan? Een campagne voor ‘veilig zwemmen Pool’. Typisch Nederland. Gelikte folders met de tekst; „Als u erg moe bent of onder invloed van alcohol of andere middelen, ga dan niet zwemmen. Dat is levensgevaarlijk”. Bedankt, Ik kan weer rustig slapen.

Maar natuurlijk was dit niet genoeg. Er was nog een grotere komkommer te vinden in de krant. In Amsterdam een aandachtsgeile vrouw met haar project ‘What about Wilma’. 100 dagen ging ze als holbewoonster door het leven. Waarom in godsnaam? Mevrouw kreeg het idee toen ze een Paleo-dieet was begonnen. Wat de mens 40.000 jaar geleden in z’n mond stak, zeg maar. Vervolgens hing ze haar gezonde verstand een poos aan de kapstok en ging ze van start.

Dat betekende dus 100 dagen met de handen eten, geen deodorant, niet scheren, ongewassen haren, tanden poetsen met een stuk hout en blootsvoets rondlopen door het ranzige Amsterdam, met zijn door honden ondergescheten straten. Wel bleef ze tampons, maandverband en voorbehoedsmiddelen gebruiken. Dat laatste leek mij overbodig, want ging je als bedpartner ‘down under’, dan kwam je bij een ongewassen volle chewbacca met daaronder twee hoogpolig tapijt stelten. Pure horror.

Goed, de periode is om. Mooi geweest zou je zeggen, nu weer een tijdje normaal doen. Niets is minder waar. In september gaat ze er weer voor. Een jaar lang wil ze nu. Blijkbaar zijn er nog een hoop bomen knuffelaars op de aardbol met geld. Doormiddel van crowd-funding spaart ze weer bakken euro’s bij elkaar en komt er een fijne documentaire en uiteraard nog een boek over haar oermens ervaringen.

Beste mevrouw van Dijk, hierbij mijn advies. Ga aankomend jaar lekker in Artis bij de apen zitten voor dat extra oergevoel, dan kom ik elke dag langs met een zakje pinda’s. Ongezouten uiteraard.