Elk terrein van de geïndividualiseerde samenleving kent zo haar eigen onnavolgbare taalmisbruik. “Kanker” lijkt in menig creatieve vorm hoog favoriet. Ziekmakend! Supporters van Feyenoord tegen alles wat zich in of rond de Arena ophoudt: “Kankerjood!” Landgenoten van mediterrane afkomst, zeg maar Turks/ Marokkaans, tegen je vriendin of zus: “Kankerhoer!” Jijzelf hyperventilerend richting buurman: “Kankerlijer!” Standaard taalgebruik binnen de groep schept duidelijkheid. Is fijn overzichtelijk. Geeft weinig ruimte voor misverstanden. Iedereen blij! Ook de zorgbranche, onderwijssector en het bedrijfsleven hebben zo hun eigen ‘woordenboek’. Pandemische optiecontracten, competentie gericht leren en outsourcen zijn daar handzaam in gebruik. Betekenis? Volslagen onbekend! De gebruikers van deze letterpotpourri kennen zelf niet eens de inhoud maar als je alle essentiële morele menselijke eigenschappen ontbeert kom je er toch prettig mee voor de dag. Kwestie van jezelf neerzetten. Voor even want morgen hanteren collegae weer een geheel ander taalpretpakket. Wanneer je als buitenstaander de vele belegde plenaire vergaderingen zou bezoeken (aanwezigheidscultuur) is het op de voet volgen van die kretologie onbegonnen werk. Eén grote Babylonische spraakverwarring!
Voor de outsider sorteren bilateraaltjes meer effect. Handen aan het bed was ooit fraai gangbaar. Ingeruild voor budgettering door indicatiestelling. Onbegrijpelijke vocabulaire rotzooi! Nu kan dat jubeljargon niet verhullen dat elke branche of sector doodziek is. Zorgwekkend. De knip is leeg na de zoveelste bezuinigingsronde of het laatste verliesgevende boekjaar. De amorele zakkenvullers uit de bancaire hoek stortten de wereld in een recessie. Orderportefeuilles van productiebedrijven hebben anno nu de dikte van kopieerpapier. Oplossing: in retraite of de hei op.
Onder leiding van een managementgoeroe gericht navelstaren. Met lage gevoelstemperaturen dé oplossing. Degenen met het zwakste DNA-profiel leggen het eerst het loodje. Misschien een sabbatical als opfrisser. Op eigen kosten er eens even helemaal tussenuit. Om bij terugkomst als koude douche te ontdekken dat je functie overbodig is verklaard. Geen action learning voor trieste krabbelaars. Deze samenleving schreeuwt om sterke leiders die van bonussen verzamelen hun dagtaak hebben gemaakt. Crisismanager Ad Interim, geschoold in benchmarken, krijgt als opdracht: “Ga jij je ding eens doen. Zoom in op onze toko met als uiteindelijk doel downsizing van de business. Niet te transparant, breng het als een win-win-situatie!”
Voor honderden euro per uur wil Ad de organisatie best eens monitoren, een tikkeltje draagvlak creëren en als crisisboer een waar bloederig slagveld aanrichten. Kortom, focussen en na wat levelling een en ander handen en voeten geven. Kwestie van doorcommuniceren. Naar boven uiteraard! Een hired gun: het gaat om een interim-manager die is ingehuurd voor afslanking zonder buikgevoel. Slecht nieuwsgesprekjes voeren en als bliksemafleider fungeren. “Onze inzichten over de te volgen strategie lopen niet parallel!”. Corporate values zijn hem onbekend. Exhibitionistische zelfverrijking vormt nóóit een duivels dilemma. Na gedane arbeid de zondvloed. Waar gehakt wordt vallen nu eenmaal spaanders. Massaontslag als ultieme vorm van outsourcing.
De stakehoulders zien de mislukte sales-pitches met tranen in de ogen aan. “Verdomme, mijn rendement, we blijven niet aftikken. Cliënt retention. Out of the box denken please!” Het definitieve eindconcept is kraakhelder. Er moeten koppen rollen. De kaasschaafmethode ter afroming van het overtollige vet eist zijn tol. De mensen in het veld moeten met een vertrek-grijpstuiver dicht bij zichzelf blijven en finetunen vóóral finetunen. Vanuit een pro-actieve opstelling simpelweg een nieuw feestje binnen harken vol employability. Organisatieadviseurs blijven vet aan de vreterij en rijden verantwoord Saab. Total quality management…
www.clabamsk.blogspot.nl
9 reacties
pally · 28 oktober 2012 op 13:10
Het klinkt boos, Illucifer, en je hebt vast gelijk, maar voor mij is het te veel waardoor de boosheid niet meer overkomt: soms is meer minder. Ik voel me overspoeld. Jammer, want het is knap geschreven.
groet van pally
Ferrara · 28 oktober 2012 op 15:05
Ik mis nog auditten en certificering
clabamsk · 29 oktober 2012 op 12:30
groeidocument???
clabamsk · 29 oktober 2012 op 12:35
Budgetneutraal
Heisessie
Dagrandsessie
Idiot proof
Koersdocument
Concullega
Koersdocument
Intersectorale aanpak
Stukje zelfredzaamheid
Bottleneck
Speerpunt
Uitkristalliseren
Account
Actiepunten
Bandbreedte
Benchmark
Bespreekvoorstellen
Best practice
Binnenharken
Bottlenecks
Bottom line
Business-solution
Buiten het hokje denken
Commitment
Complexe materie
Draagvlak
Dynamiek
Focus
Gremia
Handelen (op z’n engels uitgesproken)
Hard spelen
Hefboomconstructie
Implementatie
Inleren
Inpluggen
Inregelen
Insteek
Internaliseren
Kernactiviteit
Klantgericht
Knowledge base
Kort door de bocht
Krachtenveld
Kwaliteitsgericht
Macht of gezag
Manier van denken
Mindset
Onorthodox
Ontwikkelplan
Pas op de plaats
Plan van aanpak
Positie bepalen
Pro-actief
Prospect
Resultaatgericht
Slag maken
Speelruimte
Strategie
Synergie
Target
Toegevoegde waarde
Transparant
Uitluisteren
Veranderplan
clabamsk · 29 oktober 2012 op 12:35
Mind you???
Ferrara · 29 oktober 2012 op 13:12
Wow en geen enkele afkorting.
Jip · 29 oktober 2012 op 19:13
Pufffff…. voor een hond veel te lang en veel te moeilijk. Krijg de klere/Cholera denk ik dan!~
Poot Jip!
Fem · 30 oktober 2012 op 11:08
Ik pas waarschijnlijk in het ‘hokje’ van de bovenste alinea. Alhoewel het woord kanker bij ons thuis in een andere hoedanigheid wordt toegepast. Daarna raak ik je een beetje kwijt…
Wel knap, al die bijzondere woorden!
Fem
Nachtzuster · 31 oktober 2012 op 01:26
Het is ongetwijfeld knap geschreven, maar mijn aandacht hield het niet vast. Op mij komt het een beetje ‘schreeuwerig’ over.