Donker en kou,
een warm bed
lonkt tot
per ongeluk
verslapen. Op de trap
bibberend
in onderbroek,
ongewassen,
haastig koffie,
rennend roken,
bijna vergeten:
appel – post.
Aardig gedicht. Het woord ‘lonkt’ past er niet helemaal in. Had ik zelf ‘lokt’ van gemaakt.
pally
· 3 oktober 2006 op 10:21
[quote]lonkt tot per ongeluk verslapen[/quote]
Grappig gedichtje, al mis ik de beelden. Het is meer een verslagje.
‘lonkt’ vind ik het mooiste woord.
Grappig Ma3anne, dat jij daar net anders over denkt.. 🙂 🙂
Eddy Kielema
· 3 oktober 2006 op 10:59
‘rennend roken’ vind ik een mooie alliteratie en de korte zinnen impliceren de haast waarin je verkeert. Uitstekend gedicht!
Shitonya
· 3 oktober 2006 op 11:54
Veel te kort en te simpel..
arta
· 3 oktober 2006 op 12:28
ik vind dit leuk bedacht, maar heb met deze stijl persoonlijk niet zo veel….
Anne
· 3 oktober 2006 op 19:56
Dag Nana,
Ik hou hier wel van, een kort verslag dat lonkt naar meer dichten. Geen pretenties, de eerste stap naar poezie.
Groet van Anne
Li
· 3 oktober 2006 op 20:11
[quote]al mis ik de beelden.[/quote]
Grappig dat eenieder dit gedicht anders beleefd. Ik zie er juist wel beelden bij. 🙂
Maar ik verslaap me nog wel eens. Misschien komt het daardoor?
Li
KawaSutra
· 3 oktober 2006 op 23:00
Het heeft wel wat. Beeldend genoeg, zou ik zeggen.
Dees
· 4 oktober 2006 op 14:43
Mijn ochtend staat hier iig wel. Ik houd wel van deze stijl, het is ook knapper om zoiets te schrijven dan het lijkt.
Nana
· 4 oktober 2006 op 15:40
Zoveel verschillende reacties. Leuk. Dank jullie wel voor een reactie op een gedicht in plaats van een van mijn “columns”. 😉
Arne
· 4 maart 2007 op 20:13
eindelijk een keer een kort en bondig gedicht..!
hou ik wel van..:-)
Van alle tijden helaas. Waar het precies begonnen is, geen idee. Waarschijnlijk in China. Want bij bijna alles wat moeilijk te verkroppen is wordt met de vinger gewezen naar dit gespleten land. Land? Zeg maar Lees meer…
Ratseklats en Holadiejee Ratseklats en Holadiejee zitten samen aan hun eettafel in een pittoresk trapgevel woninkje aan een gracht ergen in het noorden van ons land. Niet bewust waren ze dat 2 paar ogen, het Lees meer…
Maar over Winston Gerstanowitz dus en het flink laten roken van zijn ‘schoorsteen’ samen met zijn vrinden. ‘Kijk, Winston, wij OSM (ons soort mensen) gaan ontzettend rijk worden! Read my certificates. ‘jullie nog een biertje Lees meer…
11 reacties
Ma3anne · 3 oktober 2006 op 09:29
Aardig gedicht. Het woord ‘lonkt’ past er niet helemaal in. Had ik zelf ‘lokt’ van gemaakt.
pally · 3 oktober 2006 op 10:21
[quote]lonkt tot per ongeluk verslapen[/quote]
Grappig gedichtje, al mis ik de beelden. Het is meer een verslagje.
‘lonkt’ vind ik het mooiste woord.
Grappig Ma3anne, dat jij daar net anders over denkt.. 🙂 🙂
Eddy Kielema · 3 oktober 2006 op 10:59
‘rennend roken’ vind ik een mooie alliteratie en de korte zinnen impliceren de haast waarin je verkeert. Uitstekend gedicht!
Shitonya · 3 oktober 2006 op 11:54
Veel te kort en te simpel..
arta · 3 oktober 2006 op 12:28
ik vind dit leuk bedacht, maar heb met deze stijl persoonlijk niet zo veel….
Anne · 3 oktober 2006 op 19:56
Dag Nana,
Ik hou hier wel van, een kort verslag dat lonkt naar meer dichten. Geen pretenties, de eerste stap naar poezie.
Groet van Anne
Li · 3 oktober 2006 op 20:11
[quote]al mis ik de beelden.[/quote]
Grappig dat eenieder dit gedicht anders beleefd. Ik zie er juist wel beelden bij. 🙂
Maar ik verslaap me nog wel eens. Misschien komt het daardoor?
Li
KawaSutra · 3 oktober 2006 op 23:00
Het heeft wel wat. Beeldend genoeg, zou ik zeggen.
Dees · 4 oktober 2006 op 14:43
Mijn ochtend staat hier iig wel. Ik houd wel van deze stijl, het is ook knapper om zoiets te schrijven dan het lijkt.
Nana · 4 oktober 2006 op 15:40
Zoveel verschillende reacties. Leuk. Dank jullie wel voor een reactie op een gedicht in plaats van een van mijn “columns”. 😉
Arne · 4 maart 2007 op 20:13
eindelijk een keer een kort en bondig gedicht..!
hou ik wel van..:-)