Winterrecepten

Ik heb het al meer gezegd, ik ben niet van het moderne voedsel. Het ziet er naar mijn zin te vaak uit als kippen- of konijnenvoer. Daarom volg ik ook vrijwel geen enkel foodblog. Behalve in de herfst, dan struin ik alle blogs en websites af naar eerlijk ouderwets eten. Stoofpotten, ovenschotels, stamppotten, heerlijk. Ook wildrecepten staan hoog op het lijstje. Ik sta vroeg op om konijnenbouten aan te braden zodat ze de hele dag kunnen sudderen. Het hele huis ruikt ernaar.

Toch grijp ik voor haas en konijn meestal terug naar het oude recept van een tante van mijn maatje. Inmiddels is ze al heel oud, maar een aantal jaren geleden nodigde ons eenmaal per jaar uit om haas te komen eten. Ook mijn schoonvader schoof, als vanzelfsprekend, aan. Mijn maatje en ik hadden vooraf al plezier. De haas was namelijk altijd een succes, met spekjes, uien, laurier en kruidnagel. Dat was het niet. Het was meer de aankleding van het geheel. Als wij gasten krijgen, probeer ik het toch altijd wat feestelijk aan te kleden. Tante niet, er kwamen onderzettertjes op tafel die je tegenwoordig alleen nog maar in een kringloopwinkel ziet. De pan op tafel, een keukenrol ernaast en eten met je handen. “We hebben weer servetten aan de rol”, lachten wij altijd. Eigenlijk had ze groot gelijk, de pan ging altijd helemaal leeg.

Het geeft ook een gevoel van nostalgie. Dan denk ik terug aan de keer dat ik konijn had klaargemaakt voor mijn schoonouders. Mijn maatje had eens in de pan gekeken en besloten dat we de dag erna ook nog konijn zouden eten. Hij had alleen niet op zijn vader gerekend. Toen we naar huis  gingen, kreeg ik een keurig schoongemaakte pan mee. “Hebt u de rest weggedaan?” vroeg ik een beetje verschrikt. “Nee hoor, ik heb het in een bakje gedaan, heb ik morgen nog lekker een konijnenpootje.” Een beetje beteuterd gingen we naar huis. Dan maar iets anders verzinnen voor morgen.

Dit jaar zal het allemaal wat anders gaan. Niet met een groot gezelschap rond de tafel met de grote wildpan in het midden. Maar met een klein gezelschap is het net zo gezellig en smaakt het net zo lekker. Laten we nou maar niet zo klagen, we steken een extra kaarsje aan en proberen wat nieuwe recepten uit. En als we dat volhouden, kunnen we vast volgend jaar weer uitpakken. En onze gasten verrassen met allerlei nieuwe gerechten. Zoals een wijs man ooit zei “ieder nadeel heb z’n voordeel.”