Voor de verandering ben ik maar weer eens overvallen. Toegegeven, ik woon in een no-go-area, dus eigenlijk vraag je dan om moeilijkheden maar ik dacht dat ik al jaren een states quo modus had met het geteisem in de buurt. Het is de derde keer dat ik word bedreigd. De eerste keer omdat ik wijlen Fortuin ietwat kritisch benaderde in een column. Ik dacht dat dat wel kon omdat ‘lezen’ in mijn woonplaats, cultureel gezien, een ondergeschikte plaats inneemt wat de dagelijkse bezigheden betreft.
Niet dus! Het werd zowaar gelezen waarna ik in mijn stamkroeg door vier gevorderde bavianen werd aangevallen. Mijn kameraad en tevens antioccidant Ab wist er drie de deur uit te werken ten koste van een geschaafde hand terwijl ik zelf de laatste wist te ‘overreden’ het pand te verlaten. Leverde slechts twee gekneusde ribben op De tweede keer kwam er, iets wat in de verte op mestoverschot leek, op mij afstormen in een snackbar.’Het’ viel een meisje lastig en ik had het gevraagd ergens anders te gaan spelen.
Mijn hond Pitbull hoefde alleen maar te gaan staan.
Maar nu ben ik alleen en sta om middernacht op een onverlichte weg tegenover twee stuks ongedierte en ik heb mijn insectenverdelger niet bij mij. Er zijn van die dagen…
En ik zie het direct: verwilderde ogen! Grote ( pu) pillen en Coke!
Snuf en Snuif, gekleed in hangjongerenkostuum,maken in SMS-taal hun eisenpakket kenbaar: “Geef ya money,dude” Als slachtoffer van een overval dien je wel je talen te spreken, anders maak je geen kans. Dus vraag ik of ze hun melktandjes al gewisseld hebben. Verbijsterde blikken. Snuf laat plotseling een mes zien .”Ach, ik zie dat jullie van de borst af zijn en al met mes en vork eten”, merk ik geestig op.
Snuf heeft kennelijk een andere kijk op humor want plotseling staat hij voor mij en maakt een stekende beweging.
Nou ben ik al jaren lid van de sportschool van mijn vriend Ab en ik kijk altijd met veel belangstelling naar de Kick en andere boksers.
Maar de techniek en tactiek van die sporten vind ik veel te ingewikkeld en tijdrovend dus ram ik mijn laars van echt kippenleer in het ontluikende scrotum van Jongeheer Snuf.
Hij gaat gestrekt, laat ik het daar bij houden. Zijn maat Snuif houdt het voor gezien en verdwijnt achter de horizon. Niks adrenaline en Mohammed Ali gevoelens, Martijn. Ik sta te trillen als een jonge boom bij windkracht 15
Even later stopt er een auto met daarin Pixie en Dixie, het dodelijk duo van de lokale politie.
Achter in de politieauto ligt iets kotsends, de dronken resten van een alcoholische nacht over het interieur van de auto te verspreiden. Ik kan niet zien wie het is maar het dodelijk duo heeft er maling aan, stapt uit en buigt zich over een piepende Snuf.
“Kijk nou toch eens”, zegt Dixie. “De Weledele Schilder op heterdaad betrapt bij een overval.
Wat dacht je lamzak. Ik los het jongerenprobleem wel eventjes op mijn manier op?”
Hij is nog niet uitgesproken of Snuf wankelt overeind en stapt met opgeheven mes op Dixie af, die hem niet ziet komen omdat hij met zijn rug naar hem toestaat om mij de les te lezen.
Collega Pixie staat wild te plassen dus die heeft geen tijd. Zuchtend vang ik hem maar weer op waarna hij voor de 2e keer gestrekt gaat.
Pixie zeikt geschrokken over zijn broek en Dixie staat sprakeloos naar een wartaal piepende Snuf te loeren.
“Oké, ik sta bij je in het krijt”, stamelt hij eindelijk en slaat, geholpen door Pixie, heer Snuf in de boeien en slepen hem naar de auto.
Daar aangekomen zie ik het kotsend individu op de achterbank in volle glorie.lijden
JANSEN, fractielijder van een ongeschoold stelletje politieke malloten in onze stad, ligt te chillen in zijn eigen braaksel. “Dat is wat je noemt, ontspannen op hoog nivo na een drukke werkdag”, merk ik op.”Kon hij geen andere plek vinden om zijn spreekbeurt voor te bereiden?”
“Mondje dicht”, zegt Dixie ” Wij kregen van de burgemeester opdracht om fractieleider Jansen met stille trom naar huis te begeleiden”
“Je staat toch bij mij in het krijt? ” ,vraag ik voor alle zekerheid.
“Eh, ja”, antwoord Dixie aarzelend.
“Mooi, zou je hem dan vannacht in een cel willen smijten. Niks stille trom! Ik wil alle toeters en bellen. Foto’s, stukje in de krant. Alles!! Oké?”
Dixie gaat met tegenzin akkoord en vervolgens rijden ze weg. Op de achterbank liggen, Jansen en Snuf, gebroederlijk naast elkaar, zich wentelend in elkaars lichaamssappen.
De volgende ochtend sla ik de krant open:
“FRACTIELEIDER JANSEN ASSISTEERT OP HELDHAFTIGE WIJZE POLITIE BIJ ARRESTATIE VAN OVERVALLER”
Daaronder een foto van de politieke fraudeur, handenschuddend met de burgemeester.
Tijd voor een middelzwaar ontbijt…..


17 reacties

viking · 27 september 2004 op 14:04

😀 jij met je grote bek ook! 😀

Mup · 27 september 2004 op 15:53

Eindelijk gerechtigheid, dacht ik nog…
Fijn je weer terug te lezen over Jansen. Ik heb het gemist, het lezen erover dan he, Jansen niet, die lopen er te veel, overal.

Groet Mup.

sally · 27 september 2004 op 16:08

Geweldig verteld!
Hoop nooit zoiets mee te maken.
Zelfs hier in het noorden gebeuren dergelijke dingen regelmatig tegenwoordig.
Dus ik ga nooit op pad zonder mijn personal bodyguard
`s avonds laat.
Je bent alweer in m`n achting gestegen vanwege je dapperheid. Of was het een natte jongensdroom?
😀 😀

ignatius · 27 september 2004 op 16:09

😛 Tsja, die pet pest ons allemaal 😀

Shitonya · 27 september 2004 op 17:50

Het is weer een pracht 😛

archangel · 27 september 2004 op 18:09

Fijn als altijd, Kees… maar categorie ‘liefde’?? 😛

pepe · 27 september 2004 op 19:09

Mannenmooi is ie weer, wel je talen een beetje bijhouden 😉

Raindog · 27 september 2004 op 19:52

Haha Kees! Waar woon je? Mag ik er ook komen wonen? Lijkt me wel wat en je schetst het op een prachtig dorpserige manier maar iets in me zegt dat dat wel allesbehalve het geval zal zijn.

Mosje · 27 september 2004 op 20:15

Archangel, lees jij in al die verhalen dan niet de onmetelijke liefde tussen Kees en zijn fractielijer?
😛

KingArthur · 27 september 2004 op 21:05

Heftig verhaal. Ben blij dat ik toch in rustiger omgeving woon. Met lekkere humor geschreven!

Bakema_NL · 27 september 2004 op 22:26

Zie je wel, wie heeft er nou een vechtsport nodig zolang je tegenstander ballen heeft…..in letterlijke zin, figuurlijk getuigt het overvallen van mensen nogal van lafheid.

Kees Schilder · 28 september 2004 op 08:57

Zo heldhaftig was het niet.Gewoon een intuitieve reactie uit zelfbehoud haha.Ik sta nog te rillen.Heb overigens niet eens een proces verbaal gekregen wegens ongeoorloofd geweld.Wildeeerst nog Boe roepen zoals Martijn,maar ik heb het er toch maar niet op gegokt.

Ma3anne · 28 september 2004 op 14:51

Fictie of realiteit, het is soms moeilijk te ontwarren in jouw schrijfsels.
Die jansen is echt gek, als het waar is wat je schrijft.
Wat een story weer. 😀

Bakema_NL · 28 september 2004 op 19:38

Die intuïtieve reactie zit ook ingebakken in de mens en dat trillen ook, dat komt altijd achteraf. Hetzij door het besef wat eerder heeft plaatsgevonden of gewoon door die enorme stoot adrenaline die door je lijf giert, combinatie daarvan kan ook uiteraard.
En uiteraard heb je geen proces-verbaal gekregen, je hebt niets fout gedaan. Maar je kunt de verkeerde agent treffen die je er nog op gaat aanspreken ook, ze zijn er. Heb ik zelf ook gelukkig nog nooit last van gehad. Wat voor je pleit is dat je geen overdreven geweld hebt gebruikt door die gast na de notenkraker-move nog te tracteren op een rondedansje op zijn hoofd met je ongetwijfeld voor dat doeleinde grote schoenmaat. Daar pas ik zelf ook altijd voor op, anders draai je nog op voor de daden van zo’n klaploper.

Raindog · 28 september 2004 op 20:49

Haha Bakema! Wat ben je weer heerlijk openhartig haha!

Louise · 28 september 2004 op 21:05

Haha, leuk!
Maar ik mag toch zeker aannemen dat dit fantasie is, toch?

Kees Schilder · 29 september 2004 op 09:37

nee hoor.dit is pure werkelijkheid helaas.alleen mijn angst achteraf maar ook tijdens,kan ik niet voldoende omschrijven.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder