Ya money,dude!!

Voor de verandering ben ik maar weer eens overvallen. Toegegeven, ik woon in een no-go-area, dus eigenlijk vraag je dan om moeilijkheden maar ik dacht dat ik al jaren een states quo modus had met het geteisem in de buurt. Het is de derde keer dat ik word bedreigd. De eerste keer omdat ik wijlen Fortuin ietwat kritisch benaderde in een column. Ik dacht dat dat wel kon omdat ‘lezen’ in mijn woonplaats, cultureel gezien, een ondergeschikte plaats inneemt wat de dagelijkse bezigheden betreft.
Niet dus! Het werd zowaar gelezen waarna ik in mijn stamkroeg door vier gevorderde bavianen werd aangevallen. Mijn kameraad en tevens antioccidant Ab wist er drie de deur uit te werken ten koste van een geschaafde hand terwijl ik zelf de laatste wist te ‘overreden’ het pand te verlaten. Leverde slechts twee gekneusde ribben op De tweede keer kwam er, iets wat in de verte op mestoverschot leek, op mij afstormen in een snackbar.’Het’ viel een meisje lastig en ik had het gevraagd ergens anders te gaan spelen.
Mijn hond Pitbull hoefde alleen maar te gaan staan.
Maar nu ben ik alleen en sta om middernacht op een onverlichte weg tegenover twee stuks ongedierte en ik heb mijn insectenverdelger niet bij mij. Er zijn van die dagen…
En ik zie het direct: verwilderde ogen! Grote ( pu) pillen en Coke!
Snuf en Snuif, gekleed in hangjongerenkostuum,maken in SMS-taal hun eisenpakket kenbaar: “Geef ya money,dude” Als slachtoffer van een overval dien je wel je talen te spreken, anders maak je geen kans. Dus vraag ik of ze hun melktandjes al gewisseld hebben. Verbijsterde blikken. Snuf laat plotseling een mes zien .”Ach, ik zie dat jullie van de borst af zijn en al met mes en vork eten”, merk ik geestig op.
Snuf heeft kennelijk een andere kijk op humor want plotseling staat hij voor mij en maakt een stekende beweging.
Nou ben ik al jaren lid van de sportschool van mijn vriend Ab en ik kijk altijd met veel belangstelling naar de Kick en andere boksers.
Maar de techniek en tactiek van die sporten vind ik veel te ingewikkeld en tijdrovend dus ram ik mijn laars van echt kippenleer in het ontluikende scrotum van Jongeheer Snuf.
Hij gaat gestrekt, laat ik het daar bij houden. Zijn maat Snuif houdt het voor gezien en verdwijnt achter de horizon. Niks adrenaline en Mohammed Ali gevoelens, Martijn. Ik sta te trillen als een jonge boom bij windkracht 15
Even later stopt er een auto met daarin Pixie en Dixie, het dodelijk duo van de lokale politie.
Achter in de politieauto ligt iets kotsends, de dronken resten van een alcoholische nacht over het interieur van de auto te verspreiden. Ik kan niet zien wie het is maar het dodelijk duo heeft er maling aan, stapt uit en buigt zich over een piepende Snuf.
“Kijk nou toch eens”, zegt Dixie. “De Weledele Schilder op heterdaad betrapt bij een overval.
Wat dacht je lamzak. Ik los het jongerenprobleem wel eventjes op mijn manier op?”
Hij is nog niet uitgesproken of Snuf wankelt overeind en stapt met opgeheven mes op Dixie af, die hem niet ziet komen omdat hij met zijn rug naar hem toestaat om mij de les te lezen.
Collega Pixie staat wild te plassen dus die heeft geen tijd. Zuchtend vang ik hem maar weer op waarna hij voor de 2e keer gestrekt gaat.
Pixie zeikt geschrokken over zijn broek en Dixie staat sprakeloos naar een wartaal piepende Snuf te loeren.
“Oké, ik sta bij je in het krijt”, stamelt hij eindelijk en slaat, geholpen door Pixie, heer Snuf in de boeien en slepen hem naar de auto.
Daar aangekomen zie ik het kotsend individu op de achterbank in volle glorie.lijden
JANSEN, fractielijder van een ongeschoold stelletje politieke malloten in onze stad, ligt te chillen in zijn eigen braaksel. “Dat is wat je noemt, ontspannen op hoog nivo na een drukke werkdag”, merk ik op.”Kon hij geen andere plek vinden om zijn spreekbeurt voor te bereiden?”
“Mondje dicht”, zegt Dixie ” Wij kregen van de burgemeester opdracht om fractieleider Jansen met stille trom naar huis te begeleiden”
“Je staat toch bij mij in het krijt? ” ,vraag ik voor alle zekerheid.
“Eh, ja”, antwoord Dixie aarzelend.
“Mooi, zou je hem dan vannacht in een cel willen smijten. Niks stille trom! Ik wil alle toeters en bellen. Foto’s, stukje in de krant. Alles!! Oké?”
Dixie gaat met tegenzin akkoord en vervolgens rijden ze weg. Op de achterbank liggen, Jansen en Snuf, gebroederlijk naast elkaar, zich wentelend in elkaars lichaamssappen.
De volgende ochtend sla ik de krant open:
“FRACTIELEIDER JANSEN ASSISTEERT OP HELDHAFTIGE WIJZE POLITIE BIJ ARRESTATIE VAN OVERVALLER”
Daaronder een foto van de politieke fraudeur, handenschuddend met de burgemeester.
Tijd voor een middelzwaar ontbijt…..