De laatste werkdag van de week zit er weer op en wordt met collega’s onder het genot van een biertje afgesloten in het café naast het hoofdkantoor. Terwijl Dirk van Baele de brede trap van het kantoor afloopt naar buiten, ziet hij in een flits Bert met z’n fiets aan de hand voorbij lopen. Bert, zijn oude klasgenoot, die hem in zijn middelbare schooltijd telkens weer het leven had zuurgemaakt. Dirk voelt zijn hart sneller kloppen en denkt meteen terug aan een voorval in de derde klas, vijfendertig jaar geleden.

Het jaarlijkse schoolfeest, waarvoor je een introducé mocht uitnodigen. Bert had Dirk wijsgemaakt dat Linda met hem naar het feest wilde. Bert zou dat wel voor hem regelen. Linda! Of, zoals Paul McCartney zong; ”lovely Linda”. Dat dacht Dirk tenminste altijd als hij haar zag. Maar vlak voor het feest gaf Linda hem in aanwezigheid van heel de klas te verstaan dat ze veel liever met Bert meeging. Hilariteit bij iedereen. En zeker bij Bert, die zich stond te verkneukelen. Dirk had zich kapot geschaamd en kon wel door de grond zakken toen hij Linda en Bert hand in hand zag vertrekken. “Lovely Linda”, zeg dat wel ja! Hij  was die avond thuisgebleven. Tegen zijn ouders had hij gezegd dat hij zich helemaal niet goed voelde. Daar was geen woord van gelogen!

Dat gevoel komt ogenblikkelijk terug nu hij Bert na al die jaren weer voorbij ziet lopen. Wat een asshole was dat! Daar heeft hij nu totaal geen zin in. Vlug draait hij zich om en loopt de trap weer op. “Dan maar door de achterdeur”, denkt Dirk, “dan ontloop ik hem mooi, die kloothommel”. Maar als hij via de achteruitgang opnieuw voor het gebouw uitkomt staat Bert daar nog steeds met zijn fiets aan de hand. “Misschien herkent hij me niet“ denkt Dirk, en loopt hem snel voorbij. “Hé bende gij dat Dirk”, roept Bert, “werkte gij hier”? “Ja” antwoordt Dirk nijdig en loopt snel weer naar binnen, Bert verbouwereerd achterlatend.

Categorieën: Algemeen

G.van Stipdonk

Gerard van Stipdonk. Mijn motto: Wie schrijft die blijft.

8 reacties

arta · 9 december 2013 op 15:10

Deel drie en nog steeds heb ik het gevoel dat er iets mist en nog steeds weet ik niet precies wat…
Zijn de delen te kort om echt in het verhaal te komen?
Is er wat meer dialoog nodig voor wat meer ‘schwung’?
Mis ik zintuiglijke waarnemingen?
Of is het een combinatie van factoren?
Ik weet het niet, maar iets mist er, wat het voor mij persoonlijk, niet boeiend maakt om te lezen.

    g.van stipdonk · 9 december 2013 op 19:37

    Jammer. Zal me er nog eens over buigen en e.e.a. de revue laten passeren. Misschien valt er nog wat aan te versleutelen voor de broodnodige ‘schwung’. Bedankt voor de reactie.

Mien · 9 december 2013 op 15:50

Het begint goed. Met Dirk’s hobby. Drinken. Maar daarna komen de andere hobbies niet meer aan bod. Dat is best jammer. Had best wel wat meer willen weten over Dirk’s eet- en slaapgedrag. Bij voorkeur geplaatst in een mooie setting van een Italiaanse opera. Maar het mag ook een andere opera zijn. Maar ik begrijp dat we dat nog te goed houden? In ‘Zal van Baele het gaan halen? (4) (5) (6) of (7)’? Wel mooi hoe je Dirk’s draaideurtactiek te berde brengt. Het valt ook niet mee om afstand te nemen van werk en oude liefdes, nietwaar?

    g.van stipdonk · 9 december 2013 op 19:41

    Inderdaad Dirk’s valkuil. Zal het allemaal eens rustig laten bezinken voordat ik 4 – 5 – 6 -7 etc. aan het papier ga toevertrouwen.

arta · 10 december 2013 op 09:28

Nog even ter verduidelijking: Ik vind dit wel goed geschreven G. Vandaar dat ik mij afvraag waarom het verhaal mij niet ‘pakt’…

    g.van stipdonk · 11 december 2013 op 19:22

    Goed is goed. Interessant om te weten waarom het dan ‘niet pakt’. Misschien dat er nog enkele columnx’rs hun licht willen laten schijnen over dit stukje, zodat ik de vinger op de gevoelige plek kan leggen?

Nachtzuster · 11 december 2013 op 19:30

Het kabbelt en bij een vervolgverhaal vind ik dat niet storend. Iets meer dialogen zou prettig kunnen zijn. Ik vind wel dat je elk hoofdstuk goed afsluit. Ik, althans, ben wel nieuwsgierig naar een volgend deel. Dus mij pakt het wel.

g.van stipdonk · 11 december 2013 op 19:41

Kijk, dát zijn berichten! Dank je wel voor dit hart onder de riem.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder