Ik hoor je stem
Nee, het is maar de wind
Ik zie je voetstappen in het zand
Nee, het zijn de mijne
Ik voel jouw ogen in de mijne
Nee, het zijn de golven die mijn ogen raken
Ik voel je hart weer voor mij stralen
Of zijn het slechts de sterren boven mij
Het is zijn geen vallende sterren
Het zijn herinneringen die mijn hoofd binnen vallen
Bij elke ster wens ik dat er weer nieuwe herinneringen bijkomen
Maar elke ster valt weer in water en wordt weer weggespoeld
Onze relatie is allang verdronken,
Nog nooit heb ik mij zo zeeziek gevoeld
Ik zie ons lopen hand in hand
Ik zie ons zitten in de duinen
Zie die hond weer mijn gezicht aflikken
Zie ons weer met je voetbal in de weer
Ik zie jouw armen om mijn lichaam
Je houdt me vast in het water
Je hebt me nu los gelaten
Ik kan niet zwemmen, ik verdrink
Verdrink in teveel gedachtes
Teveel herinneringen
Verdrink in teveel verdriet
Draag weer gewoon mijn masker
Geen mens die het ziet
8 reacties
KingArthur · 26 september 2006 op 13:15
Mooi. Jammer van dat foutje in je tweede alinea. Sluit toevallig ook mooi aan op een stuk dat ik in de wachtrij heb staan.
Prlwytskovsky · 26 september 2006 op 18:26
Shitje toch, wat mooi. Ik herken je niet meer. Complimenten. 🙂
DreamOn · 26 september 2006 op 21:39
Ik ben blij, dat je op column x met dit verhaal je masker wél hebt durven afzetten.
Heel mooi geschreven, ik kan wel gaan quoten, maar dan blijf ik aan de gang.
Chantal · 26 september 2006 op 23:50
Mooi geschreven, Shit 🙂
Dees · 27 september 2006 op 09:29
Van ieder ander weet ik niet wat ik ervan had gevonden, maar van jouw hand heeft het zéker wat 😉
KawaSutra · 27 september 2006 op 16:24
Ik zal maar eerlijk zeggen wat ik er van vind. Ongetwijfeld verwacht je niet anders want dat doe jij ook altijd. De inhoud is niets op aan te merken, mooie beeldvorming, verrassend van jouw hand. Qua poëzie vind ik het nogal magertjes. Dan lees ik liever weer eens een column van je, hard en strijdlustig.
pally · 27 september 2006 op 16:36
Als iemand die al heel lang poezie schrijft, zou ik zeggen ; je moet nog veel leren.
Eigen beelden gebruiken en schrappen,schrappen, schrappen…..
Shitonya · 29 september 2006 op 01:17
mua ik kan ook goede gedichten schrijven Pal, maar de meest goede zijn te persoonlijk om hier overboord te gooien. Dan duik je maar m’n archief in van m’n weblog 😉
En columns zijn weer enigzins in aanmaak, want de strijd zit nog altijd in m’n bloed 🙂