Hoeveel verzekeringen heeft u afgesloten? Waar bent u allemaal voor of tegen verzekerd?
Veel waarschijnlijk, zoals zoveel mensen. De mens is nu eenmaal altijd op zoek naar een stukje zekerheid. Frappant dan toch dat de enige échte zekerheid die ieder mens heeft, iets waar je altijd van op aan kan, zoveel mogelijk wordt weggedrukt, genegeerd of zelfs ontkent.

De zekerheid dat je bestaan op een gegeven moment abrupt stopt, en dat het over één seconde al zover kan zijn, is blijkbaar zo onverteerbaar, dat we allerlei bokkensprongen maken. We gaan ‘geloven’, en daarmee ontzeggen we onszelf juist die enige zekerheid, en kiezen we voor onzekerheid.
Want dat is ‘geloven’….. geloven is niet ‘weten’, en dus onzeker.

NU is alles wat je had, hebt en ooit zult hebben…..

Wat zeker is, is dat je je sporen achterlaat, dat je, zeker in vrienden en familie kring gemist zal worden.
Niets kun je meenemen, concentreer je daarom op wat je achterlaat….. de zaden van je daden.
Dat is de enige, werkelijk belangrijke erfenis.

Categorieën: Algemeen

6 reacties

DACS1973 · 19 augustus 2011 op 16:34

Van we-formuleringen krijg ik altijd de kriebels.

Je vindt dat mensen voor onzekerheid kiezen als ze ‘vluchten’ in het geloof. Volgens mij biedt het geloof hen [i]juist[/i] zekerheid. Niet over de dood zelf, maar over wat daarna komt.

Aan het eind zeg je dat we ernaar moeten streven om na de dood voort te leven in de herinneringen van anderen, in hun gemis om ons.

Zoveel verschil je dus misschien niet van die gelovigen met hun rare bokkensprongen. Jij vindt het blijkbaar ook geen optie dat de dood het definitieve einde zou kunnen zijn.

JanBontje · 19 augustus 2011 op 19:17

Ik ben het juist wél met Cobra eens: de dood is het definitieve einde van het individu. Ik stel zelfs: je bent niet: je bént niet meer. “Dood zijn” bestaat niet: zolang je leeft, ben je, daarna niet meer. Wat eens “jouw” moleculen en sub-moleculaire deeltjes waren, lossen op in ons oneindige universum.

Veel mensen verdragen die zekerheid van het niet-meer-zijn niet en verzinnen allerlei uitvluchten, ontsnappingsroutes, schijnzekerheden (hemel, hel) maar helaas pindakaas: allemaal tevergeefs.

Boukje · 20 augustus 2011 op 16:29

Tja, je kunt zo lang argumenteren als je wilt.
Zeker weten doet niemand het hè…

Ik zie de dood als een bevrijding van de beperkingen van het lichaam. We wachten het af. 😀

sylvia1 · 21 augustus 2011 op 16:30

Het is zeker een goed onderwerp, maar ik vind het te rommelig opgeschreven.

Ferrara · 21 augustus 2011 op 18:00

Onduidelijk stukje.

We gaan geloven, gaat toch echt niet voor iedereen op.

Harrie · 23 augustus 2011 op 17:01

Ik word altijd een beetje bangelijk van al die verzekeringen. Liever hanteer ik vertwijfelingen want die maken het leven juist spannend en hebben altijd een open eind.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder