Een enorme bulkcarriër, niet gehinderd door enig verstand of schuldgevoel maar slechts door zijn zware logge lichaam, meert af in de Amsterdamse Westhaven, geholpen door drie minuscuul kleine slepers. Als een dommekracht heeft hij zijn vracht opgehaald in Ivoorkust ten gerieve van het rijke westen, de suikeroom van de wereld. Daar in Ivoorkust zwoegen 200.000 kindslaven uit buurland Burkina Faso op de cacau-plantages zestien uur per dag onder de tropische zon. Kinderen in de leeftijd van 10 tot 14 jaar plukken de meloenvormige cacauvruchten van de zes meter hoge bomen, om vervolgens de vruchten, die zo’n 50 bonen bevatten, open te hakken met vlijmscherpe machetes, zonder enige lichaamsbescherming of schoeisel. Er slaat er wel eens een mis.
Niet alleen jongens, ook de meisjes worden ingezet. Niet zelden voor meerdere doeleinden. Jongens die niet hard genoeg werken worden bewerkt met brandende sigarettenpeuken, bij meisjes wordt de vagina gevuld met gember en hete peper. Ze overnachten in hutjes van 3 bij 4 meter met z’n twaalven en krijgen, niet verwonderlijk, net genoeg te eten om op de been te blijven.
Dagelijks gaan opkopers op pad om nieuw ‘personeel’ te werven in de hel van Afrika. De Sahel rukt op. Jaarlijks verstoffen duizenden hectares tot landbouwgrond omgevormd oerwoud door de verschroeiende stralen van de alom aanwezige zon die vrij spel heeft gekregen. Het van oorsprong nomadenvolk heeft geen kans om te overleven. Terwijl hun vee ten prooi valt aan de verstikkende droogte zijn de kinderen een gemakkelijke prooi voor de slavenhandelaren. Met wat handgeld en mooie beloften van een geregeld salaris om het gezin te ondersteunen, halen ze de ouders over hun kinderen mee te geven. Voor honderd euro worden ze op de plantage afgeleverd. Loonbetaling blijft uiteraard achterwege maar de achtergebleven ouders houden in ieder geval nog wel de illusie dat hun kind goed terecht is gekomen.
Een gemiddelde cacauboom levert per jaar 1 tot 2 kilo bonen uit 40 vruchten. De plantage-eigenaar vangt ongeveer € 0,60 per kilo echter de prijs op de wereldmarkt is het dubbele. Om één bulkcarriër te vullen moeten er gemiddeld 200 miljoen vruchten geplukt worden. Door kinderhanden. Opbrengst 12 miljoen euro. Uiteindelijk wordt deze cacau verwerkt tot overheerlijke chocolade letters met als handelswaarde het tienvoudige.
Oh, kom er eens kijken, wat ik in mijn schoentje vind…..
16 reacties
arta · 5 december 2006 op 17:16
Mijn zin in chocolade is bij deze over!!
Goed om, juist in deze tijd, eens met je neus op de gruwelijke feiten gedrukt te worden!
Heel mooi geschreven!
🙂
KingArthur · 5 december 2006 op 17:27
Geen chocoladeletter voor mij in mijn schoen. Dit jaar niet en andere jaren ook niet. Kijk eens aan heb ik onbewust jaren meegewerkt aan een betere wereld. Helaas heeft het nog niet bijgedragen aan een eind van deze praktijken. Maar zou dit wel het geval zijn als we massaal besluiten geen chocolade meer te kopen? Ik vrees dat de ronselaars wel weer andere mogelijkheden zien voor deze slaafkinderen. De oorzaak van het probleem is daarom m.i. ook niet het feit dat wij graag een chocoladeletter eten.
Als deze tekst verkeerd opgevat zou worden, kan je zeggen dat je mensen een ‘schuldcomplex’ aanschrijft. Positief vind ik dat mensen bewust worden gemaakt van deze praktijken en dat doe je hier goed.
Prlwytskovsky · 5 december 2006 op 18:59
Schrijnend probleem ja. Maar toch knaag ik lustig door aan mijn letter.
dj_Eddy · 5 december 2006 op 19:42
Deze Zwarte Piet ondersteunt dit verhaal van harte en laat de chocoladeletters dit jaar links liggen!
Peer · 5 december 2006 op 20:10
Goed stuk Kawa! To the point en lekker strak.
Natuurlijk weten veel mensen ook best hoe het in elkaar steekt. Jammer genoeg is het veel te gemakelijk om weer te vergeten in de wereld waarin wij hier leven. Vandaar ook dat het goed is dat we af en toe eens met de neus op de feiten gedrukt worden.
Voor iedereen die zich afvraagt wat hij/zij hieraan zou kunnen doen het volgende:
[url=http://www.maxhavelaar.nl/]Max Havelaar[/url]
Probeer allemaal maar eens wat verder te denken dan je eigen portemonaie en investeer in de wereld en toekomst!
pepe · 5 december 2006 op 21:59
Vreselijk trieste column, wel ontzettend goed geschreven.
Maar hoe weet ik nu of ik een goede of foute chocolade letter heb?
Ik hoef voorlopig even geen chocolade meer
WritersBlocq · 6 december 2006 op 00:11
Je had het niet beter onder de aandacht kunnen brengen; je schrijfkunst is weer klasse.
[size=xx-small](Ik hoop dat cacao niet ‘fout’ is…)[/size]
Catladylia · 6 december 2006 op 06:38
heel goed geschreven column en inderdaad erg triest dat we het meestal met z”n allen vergeten hoeveel misstanden er zijn om ons aan onze luxe te helpen…
groet,
Lia
SIMBA · 6 december 2006 op 08:31
Geweldige column!
Ik ben blij dat het eens zo duidelijk benoemd wordt.
pally · 6 december 2006 op 13:45
Hardhandig stel jij in deze prima column struisvogelpolitiek aan de kaak.
Heel goed om met deze lokkende, aardige titel mensen even hardhandig op de rauwe feiten te wijzen.
Zelf koop ik al een poosje Fair-Trade-chocoladehagel en Max Havelaarkoffie.
Peanuts, maar het is in elk geval iets.
Groet, Pally
Even peanuts van een hele andere orde : schrijf je niet : cacao in plaats van cacau?
Bitchy · 6 december 2006 op 14:10
Eerlijk is eerlijk, soms is struisvogel zijn heerlijk, maar dan moet jij geen roet in het eten gooien door een stukje te schrijven wat klinkt als de grote kerk in Amsterdam ten tijde van een bruiloft.
Ik zie 2 dingen, pakjesavond een overvloed aan dure, luxe cadeaus voor vaak hele verwende kinderen (de mijne incluis), het schijnend contrast met die kinderen die daar in een hel leven.
Plus het uitbuiten van goedkope *arbeidskrachten* wat in weze pure slavernij is….
Je hebt het juiste tijdstip gekozen, hier is de boodschap luid en duidelijk overgekomen.
KawaSutra · 6 december 2006 op 16:21
Ja hoor, WB en Pally, helemaal gelijk. Moest natuurlijk ‘cacao’ zijn.
Bedankt voor de reacties en Peer bedankt voor de link.
Mup · 7 december 2006 op 16:21
Sterk stuk kawa, dacht omdat je cacau zo consequent vol bleef houden, dat ik het altijd verkeerd schreef. is er wel zoiets als ‘ goede’ chocolade?
Groet Mup.
Li · 7 december 2006 op 22:25
Dit wist ik echt niet. Wat een vreselijk verhaal!
Daar moeten we flink stampei over maken. Onaanvaardbaar is het en van A tot Z fout.
Dank je dat je dit onder de aandacht brengt. Ik zeg het voort.
Li
Anne · 8 december 2006 op 10:23
We dragen schuld, allemaal. Of we nou wel of geen chocolade eten. En dat heeft niks met de Calvinistische versie daarvan te maken.
Kleine dingetjes doen en andere consequent laten heeft overigens, daar ben ik van overtuigd, wel zin.
Goed geschreven.
bert · 14 december 2006 op 00:16
Goed onderwerp en goed neergezet in deze tijd van het jaar.
Het draait uiteraard niet om de chocolade. Kinderhandel en mensenhandel, misbruik enzovoorts komen voort uit de grote verschillen in welvaart op onze aardbol. Pure armoede drijft volwassenen en kinderen tot dit soort arbeid. Macht in verkeerde handen drijft anderen tot dit ernstige misbruik.
Dit is heel moeilijk op te lossen maar het moet steeds weer gezegd en geschreven worden zotat we er niet immuun voor worden in de rijke landen.