Zingen zoals je gebekt bent

Dat is voor mij makkelijker dan schrijven zoals je praat. Als er sprake is van communicatie tussen mensen, (zo zou ik het nooit zeggen) kun je reacties peilen. Je ziet gezichtsuitdrukkingen, hoort eventuele stemverheffingen, soms zelfs emoties. Je houdt natuurlijk ook rekening met het soort gesprek, is het een sollicitatiegesprek, een slecht-weer gesprek, of een kletspraatje, ik noem maar wat.
Voor mij allemaal makkelijker dan iets op schrift stellen.

Een voordeel is wel, dat mijn gedachten sneller zijn dan mijn schrijftempo, zo denk ik nog wel eens na over wat ik schrijf. Mijn hersenen zijn meestal niet sneller dan mijn tong. Een vriendin van me had een poster, die me wel aansprak, met de tekst: ‘O lord, help me to keep my big mouth shut, until i know what i’m talking about’.

Door o.a een column van een militair in een blad, en door een column die ik daar zelf ingestuurd heb, begon ik daar over na te denken. De betreffende militair werd verweten minder fel en scherp te schrijven, dan men van hem gewend was. Ik had ook een stuk waarin ik mijn vingers blauw getypt heb, om het maar netjes te houden. Ik hou mezelf maar voor, dat ik het zo gedaan heb om mensen niet af te schrikken en een breder publiek te bereiken. Klopt geen reet van, maar zo kan ik er nog een beetje mee leven.

De doorslag om hier wat over te gaan schrijven, bracht mijn partner, toen hij ’s ochtends, met de plooien van zijn kussen nog in zijn giechel, in zijn blote kont zijn bed uit kwam. Hij krabde daarbij gedachteloos aan de bovenste rand van zijn schaamhaar, en zijn lul wipte er zo grappig bij op en neer. Als ik dat zou beschrijven als zijn penis, of lid bewogen op het ritme mee, is voor mij het mooie van het moment weg.
Daarbij kwam diezelfde dag van een vriendin een pakketje met de post, met daarin een boek. ‘Er komt een vrouw bij de dokter’. Gruwelijk goed, juist door het taalgebruik, dat maakte het boek echt. Het verhaal zette me aan het denken. Gezien de tijd van het jaar, noem ik het gewoon een goed voornemen. Ik ga een poging wagen, en schrijven zoals ik gebekt ben.