Hugo Borst en Heleen van Royen schrijven over hun demente moeder. Heleen, die van de vagina selfies, haar seksueel leven in verhalen. Hugo, die van de sport side kick tafel kletspraatjes met oeverloos gezwam. Lees ik ook dat Willem Visser over zijn zoon met Down gaat schrijven. Wie volgt?

Laat nou net deze hype bij vele mensen een traantje opwellen en abonnees.  Nou niet bij mij. Ik hou niet van tranentrekkende verhalen in dagbladen, in boeken, films en voor Endemol een musical in wording. Het stuit mij gewoon tegen de borst!


Nummer 22

Verwarde, inmiddels (na alle jaren hiervoor) Anno 2022- Juli 3 minder verward, en mede oprichter van het Absurdistisch Verbond met als mede lid en co oprichter Kees Schilder "Paco Painter"en zijn andere alter ego's. (De inmiddels emeritus) Prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker (1955) van het O.I.L. Onderzoeks Instituut Leijdecker waarnemer, beschouwer en publicist over maatschappelijke ontwikkelingen met een knipoog. Een flinke knipoog! Reiziger over onze aarde (4 x helemaal rond ) kijker en luisteraar naar anderen. Eigenlijk, de Eigenheimer onder de eigenheimers, maar dat alles geheel terzijde.

13 reacties

NicoleS · 5 februari 2017 op 08:34

Ehm tja. En ik schrijf over mijn verslaafde zoon??excuzi.

    Nummer 22 · 5 februari 2017 op 08:53

    Nee NicoleS, wat jij schrijft is anders dan de z.g.n. B.N’ers. Zij hebben al een ‘podium’ en dan ook nog schrijven over hun eigen omgeving…pff. Jouw DD laat lezen! Waarover ik schrijf in deze ZKC is voor de uitgever pagina vulling en tranentrekker

Esther Suzanna · 5 februari 2017 op 10:15

Er is publiek voor. Wij zijn de maatschappij, de ‘samenleving’ en geven hen die mogelijkheid. ‘We’ kopen en lezen het.

Ergens snap ik het wel. Zelf ben ik vanochtend begonnen met ‘vrij schrijven’.
Het keurslijf waar je onbewust in terecht komt als je voor ‘publiek’ gaat schrijven kan knellend zijn. Toen ik hier begon met schrijven vonden de meesten mij; ‘chaotisch, van de hak op de tak springend, te veel en daardoor te weinig …’. Door gestructureerd te werken, ben ik de laatste maanden wat kwijtgeraakt: creativiteit en vrijheid.

Wat jij beschrijft is aan de ene kant tenenkrommend maar aan de andere kant is er een steeds grotere behoefte aan authenticiteit.
@Nicole, daar ben jij een voorbeeld van 🙂
Het kan heel mooi zijn zolang het authentiek blijft. Anders is het toch weer een soort mooischrijverij en in jouw stelling nr.22: winstbejag.
Niks mis mee trouwens … 😉

van Gellekom · 5 februari 2017 op 10:43

Ben het eens met jou 22.

Karen.2.0 · 5 februari 2017 op 13:39

‘Inkijkjes’, uit wiens leven dan ook kunnen prettig leesvoer zijn. Vaak is de manier waarop ze schrijven meer reden om te lezen dan waarover ze schrijven, links laten liggen kan gelukkig, niks hoeft, ook lezen niet 😉
Leuke ‘100’ 22!

    Nummer 22 · 5 februari 2017 op 16:14

    Nou… die HvR vleselijke inkijkje…ik heb er genoeg gezien en zelfs veel mooiere in mijn ziekenhuis werkzame tijd toen op de afdeling Gynaecologie en Urologie (eind vorige eeuw). Zo ook door dementie en alzheimer de kijk op wereld in zichzelf opgesloten zien. Natuurlijk hoef ik het niet te lezen maar huppeltje Heleen met haar toyboy in Portugal wonend
    wil weer wat omzet en aandacht van…precies MvN …

pally · 5 februari 2017 op 17:37

Ben het met je eens, 22, dat het op het ogenblik een echte hype is, om over super persoonlijke dingen publiekelijk uit te wijden om daar heel veel geld aan te verdienen.

Mien · 5 februari 2017 op 19:30

Het zijn ook maar mensen. Mooie column.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder