Leren handwerken
Op de lagere school leerde ik handwerken van zuster Bellaminus. Dat was een humorloze handwerknon met een dopneus, die voordeed hoe wij een poppenjasje konden breien voor een niet bestaande pop. Het materiaal was saaie katoen in een verkeerde licht groene kleur, waarvan ze vast veel over hadden. Ik keek gespannen toe hoe ze een steek voor deed en imiteerde dat volgens mijzelf helemaal goed. Een klein stukje was alvast voorgebreid, dus ik hoefde alleen maar hetzelfde door te gaan.
Al heel snel was ik klaar. Ze was een beetje verwonderd, deze Bellaminus. Ze had mij nooit als een van de vlugste gezien, vermoed ik.
Over haar gouden brilletje heen keek ze naar mijn breiwerk op drie pennetjes. Het vierde was om steken mee te maken. ‘Mooi gedaan’, zei ze, ‘maar je hebt er wel een steek bijgemaakt aan het eind’. Die haalde ze uit. Na een heel kort poosje stond ik er alweer. ’Zo’, zei ze, en ze glimlachte zowaar bijna, ‘je bent vlug, zeg.‘
‘Maar, vreemd, wel alweer een extra steek erbij gemaakt’. Ze haalde hem maar weer uit. Toen ik de derde keer kwam, kreeg ze een beetje argwaan. ‘Je hebt toch wel een hele pen gebreid, meisje?’.
Ik knikte ijverig. ‘Ja, zuster’. En ik dacht even na. ‘Een pen, maar dat is toch hetzelfde als een steek?’ Ze schudde haar hoofd over zoveel domheid.
En ik ging met een rood hoofd terug naar mijn plaats.
08-11-2015
10 reacties
troubadour · 28 november 2015 op 20:23
Al die dingen komen terug Pally. Tot in de details. Ik herinner me broeder Gabriël bij gymnastiek. Hij graaide in onze broekjes, we werden niet eens rood..
Esther Suzanna · 28 november 2015 op 21:46
Wat een lief verhaal! Ik zie het voor me… dat kan mij nog steeds gebeuren trouwens. Niet met breien… 😉
Meralixe · 29 november 2015 op 08:25
Zo ’n humorloze handwerknon met een dopneus heb ik ook meegemaakt. Ik word er nu nog zenuwachtig van als ik er aan terugdenk.
Ik ben niet zo goed in handwerkjes. Mede daardoor heb ik één en ander niet begrepen van de column. Het is wel een mooi sfeerzettertje geworden.
Dees · 29 november 2015 op 10:29
Bellaminus, het is net een Harry Potternaam. De vriendelijke zus van Bellatrix. Leuk stukje. Wel wat ‘braaf’.
Mosje · 29 november 2015 op 12:49
Pally, steekjes teveel, het wordt tijd dat je er eens eentje laat vallen 😉
trawant · 29 november 2015 op 21:30
Aan dit stukje zit geen ‘steekje los’ ( om nog maar eens een flauwe woordspeling..)
Oh die nonnen, broeders en fraters daar kan een hele voorpagina mee gevuld worden. Bij die van mij zaten de handjes los en flink ook.
Gefrustreerde krengen, de meesten tenminste.
pally · 29 november 2015 op 22:13
Esther) Ja, mij ook , bedankt voor je reactie.
Meralixe), bedankt
Dees) Ja, dat brave vond ik hier wel thuis horen…
Mosje) Er zijn er al zat gevallen
Troub en Tra) Oh, die enge broeders, pff!
arta · 30 november 2015 op 15:16
Ach, wat een mooi sfeerbeeld van die tijd.
Mooie uitwerking voor de Uitdaging!
Harrie · 30 november 2015 op 15:48
Een lieve veer. :yes:
NicoleS · 2 augustus 2016 op 17:04
Mooi stuk, Pally. Mijn tante kreeg altijd slaag van de nonnen, want ze kon niet goed knutselen. Een non gebruikte een scherpe diamanten ring om harder te kunnen slaan.