Kerst 2007

Alleen de kerstboom uitzoeken, alleen optuigen. Alleen het menu uitzoeken en boodschappen in huis halen. Terug komen in ’n huis, dat somberheid uitstraalt. Het is kil in huis. Op het aanrecht staat 1 ontbijtbordje en de voicemail zegt: “er zijn geen nieuwe berichten”
Ik ken andere tijden, dat is het verleden en ik wil het verleden, het verleden laten worden!
Nu, het enige dat telt, nu steek ik kaarsjes aan, haal hout voor de open haard en maak hem aan.
Ik kijk naar het cadeautje dat ik voor mezelf gekocht heb en leg het onder de kerstboom. Het is 5 uur, ’s avonds en ik heb trek.Ik maak wat lekkers voor mezelf klaar en ga aan tafel zitten en schenk voor mijzelf een glas wijn in.
Voordat ik begin te eten, vraag ik God, mocht die toch bestaan, om kracht. Kracht om te veranderen wat veranderd moet worden. Rust om te aanvaarden wat niet te veranderen is en wijsheid om het ene van het andere te onderscheiden.
Ik weet ondertussen, dat ik kracht krijg door moeilijkheden te overwinnen en tuur naar de vlammen in de open haard, die mijn kamer verwarmen en ook mijzelf. De geur en de smaak van mijn maaltijd stemmen mij ook beter. Ik ben even stil en voel dankbaarheid over me heen komen.

Mijn hond komt naar mij toe en zonder ’n woord te kunnen zeggen, kan hij mij duidelijk maken dat hij met mij naar buiten wil.
“Dat is goed,lieverd.Wij begrijpen elkaar, beweging doet ons beiden goed”
Samen lopen we door de donkere straten. Het is donker en verlicht. Precies zoals mijn stemming.
Achter de lichtjes zie ik alleen maar happy family’s. En door dit te zien, realiseer ik me, dat ik dat alleen maar kan zien als er ook geluk in mijn hart leeft en ik glimlach.

Als ik nu mijn kamer binnenstap, heet de warmte mij welkom. De kaarsjes zingen en het mooie pakje onder de kerstboom, zegt me, dat ik een bevoorrechte vrouw ben,wiens kinderen morgen kerst komen vieren.
Dat is de toekomst en het verleden kan ik ieder moment het verleden laten worden en van het Nu kan ik genieten!!
Ik zet een cd op en vlei mij in mijn stoel met mijn boek: Wat is de Wat? Van Dave Eggers.
Ik weet niet wat de Wat is, want de Wat is mijn toekomst. Dat is wat ik zeker niet weet en het is goed.

Het is Kerst!!
Nog voordat mijn kinderen en mijn ex komen voor de brunch,nog even naar
een cliënt. Een dementerende, alleenwonende man.
Hij is niet blij mij te zien: “Wat komt u doen?”
“Ik kom u douchen en daarna gaan we samen ontbijten. Het is eerste kerstdag en om 10 uur gaat u met de buren naar de kerk”
De kerk! Dat is een reden om op te staan!
Na het douchen ontbijten we samen en wat k leer van deze man is leven in het Nu.
Hij geniet van het kerstbrood en het gekookte eitje.
“Dank u wel, voor de goede zorgen”
Dit is wat hij ervaart en daar geeft hij woorden aan.
Zijn genieten raakt mij.
We ruimen samen op, wassen af en lopen naar de buren.
Hij ziet de bloeiende viooltje,waaraan ik voorbij loop en ervaart de koude wind in z’n gezicht. Iets wat ik niet prettig vind,maar hij zegt blij te zijn met z’n sjaal, die zijn gezicht enigszins beschermt.
Tevreden stap ik in mijn auto en verheug me op de komst van de kinderen.

Mijn ex komt ook en dat is goed.
Het pakje voor mijzelf heb ik even weggehaald. Dat ga ik vanavond in mijn eentje uitpakken, Dat is helemaal alleen voor mij.
Mijn ex en mijn volwassen kinderen en hun partners komen binnen en mijn ruimte wordt gevuld met verhalen en gelach. Ik voel me een gelukkige moeder en een gelukkige ex.
De brunch, die ik verzorgd heb, valt in goede aarde en het enige wat er van mij verwacht wordt is, dat ik er ben en daar geef ik gevolg aan en geniet.

Mijn ex wil naar z’n eigen huis gaan en mijn volwassen dochter vraagt:
“Papa, waarom ga je al? Het is zo gezellig”
En dan…..weg is mijn “Nu “gevoel. Weg zijn mijn autonome gevoelens. Het enige wat k voel is het verdriet van mijn dochter, die het gezinsleven nog steeds mist.
Wat had ik haar dat graag willen laten behouden!!!
Mijn hart krimpt in elkaar, maar ……dit is wat er is. Mijn ex gaat naar z’n vrouw en ik blijf achter met de kinderen.
Mijn dochter laat hem uit. Als ze weer binnenkomt, zie ik dat ze zich vermant en wil de cadeautjes uitdelen, die ze zorgvuldig heeft uitgezocht voor haar broer en mij.
Het wordt nog ’n gezellige avond en het afscheid is warm en hartelijk.
Dit is mijn Nu en ik heb hoop voor de toekomst.

Tijdens het opruimen overdenk ik de dag en besef dat dit weer mooie herinneringen zijn.
De keuken en kamer zijn weer netjes als ik mijn cadeautje weer onder de kerstboom leg.
Ik ga er goed voor zitten om het uit te pakken. Ik trek het lint los en ontvouw het mooie papier.
Wat is mijn nieuwe lingeriesetje mooi en zacht!
Ik kan het niet nalaten, het meteen aan te trekken en voor de spiegel te gaan staan.
Wat ik dan zie, daar word ik blij van:
’n vrouw, 52 jaar, single, 8 kilo afgevallen en …. Sexy!!