Met mijn Triumph Bonneville rol ik richting Spijkenisse. Voor nieuwe pinkers, Belgische richtingaanwijzers. De originele vind ik lelijk. En ze doen het meestal niet. Een enkele keer wel. Naast ons langs de rijbaan, in ’t groen, loopt een haas. In dezelfde richting. Haast naast ons.
Niet op topsnelheid. Wij ook niet. We hebben oogcontact. Geen greintje angst te bespeuren. Evenmin bij de haas.
Terwijl hij met gemiddelde snelheid loopt, kijkt hij de kat uit de boom.
Waarom denk ik bij een haas aan mannelijk trouwens? De haas gaat op kruissnelheid, zich inhoudend? Hij of zij loopt terwijl hij controleert. Of zij. En dan ineens, zonder duidelijk aanwijsbare reden…zoef, de haas accelereert! Gewoon, omdat hij het kan. Of zij. Op zij. Maak plaats!
Accelereren. De krachtige achteraandrijvers gaan iets verder tussen de voorpoten door. Versnellen. De haas maakt plotseling meer meters in minder tijd. Hoeveel weegt een haas? Schoon aan de haak? ’T is maar voor de PK’s te berekenen. Of zijn het HP’s! Of HK’s. Hij of zij lapt Newton aan zijn of haarlaarzen. Omdat hij het kan. Het moet niet van hem. Of van haar. Het dier gaat ervandoor. Daar kiest het voor. Zijn of haar pad. Zijn of haar weg. Zijn of haar eigen weg!

Mannelijke én vrouwelijke hazen, daar heb ik iets mee. En accelereren.

Accelereren. Mijn Bonnie kan dat ook. Versnellen. Met mij op haar. Goed koppel. Niet super. Normaal. Niet zo snel als een slechtvalk, niet zo opwindend als een mannelijke of vrouwelijke haas. Wij zijn meer gewoon..Niet méér gewoon!
Wij kijken de kat uit de boom. De kat uit de boom kijken. Ik vergeet het wel eens. En dan doe ik iets onverstandigs. Dan koop ik of verkoop ik iets waar ik later spijt van krijg. Op één uitzondering na. Tot nu toe. Tot het tegendeel bewezen is.

Toen ik voor het eerst haar zag…tja, de zwarte Bonneville. Toen wist ik het. Ik ga de kat niet uit de boom kijken. Ik wil op die Triumph zitten. En er mee accelereren. Eventueel. Gewoon, omdat het kan. Niet omdat het moet.
Die Triumph Bonneville wil ik. Mooie motor. Engels, zwart, glimmend. Precies zoals ik haar zou willen hebben.
Behalve die pinkers….

Categorieën: Diversen

9 reacties

KawaSutra · 14 oktober 2009 op 01:32

Eindelijk eens een echte motorcolumn. En dan ook nog over een échte Bonnie. Vrouwelijk, geen twijfel mogelijk.

arta · 14 oktober 2009 op 07:17

Originele invalshoek, goed geschreven!
🙂

SIMBA · 14 oktober 2009 op 07:29

Mooi Louis!

lisa-marie · 14 oktober 2009 op 18:34

Mooi en Goed!
En bij “haarlaarzen” (ja staat echt in de column aan elkaar) las ik haaslaarzen en dat past ook heel mooi.
gelukkig weet ik nu ook wat pinkers zijn.
kortom met veel plezier gelezen 😀

LouisP · 14 oktober 2009 op 21:28

Merci voor het lezen en reageren.
tja, Bonnie heeft me al naar bijzondere plaatsen gebracht..
Pinken is in Belgie richting aangeven maar ook knipogen..Als je het eerste te weinig doet, en het tweede te veel, dan kunnen er ongelukken van komen.

Louis

pally · 14 oktober 2009 op 22:35

Origineel geschreven, Louis, leuk en ook een beetje mooi.

groet van Pally

sylvia1 · 15 oktober 2009 op 19:31

Uh.. en snapt iedereen de titel dan? Want ik echt niet… Daardoor heb ik het stukje nu wel al tig keer gelezen, dus prikkelend is ie zeker 😀

LouisP · 15 oktober 2009 op 22:15

Hoi Sylvia 1,
‘k vind het erg leuk dat je het tig keer leest (ah ah, jij was het dus) en dat je het als prkkelend ervaart. Was niet de bedoeling. ’t is een formule over krachten, hoe ze ongeveer tot een paardekracht komen. Ongeveer. Oftewel Newtonmeter. Maar veel weet ik er ook niet van.
groet,
Louis

LouisP · 19 oktober 2009 op 23:42

Hoi Pally,
‘k heb aan u gedacht bij de haas. Ge weet wel waarom, denk ik?
Bedankt voor de reactie
Louis

Geef een reactie

Avatar plaatshouder