De tijd maakt mij er niet jonger op waardoor deze mij nijpend begint te dwingen zoveel mogelijk te zien van deze wereld. Gevangen in een vastgeroest ritme van dagelijkse beslommeringen, heb ik daar echter de tijd niet voor. Maar vandaag gaat dat veranderen. Waar anderen drie maanden tot een half jaar voor nodig hebben, kan ik het wel met één dag af. Vandaag ga ik een reis door mijn wereld maken. Zonder de reisstress, start ik ’s morgens vroeg mijn reisleider, de PC. En terwijl ik naar het schaalmodel daarvan kijk, bedenk ik dat Parijs met de Eiffeltoren een mooi vertrekpunt zal zijn. Driehonderdvierentwintig meter hoog is dat gevaarte. Hoe hoog is dat nu werkelijk? Geen tijd om bij stil te staan, ik wilde meer zien op een dag als deze.

Verschillende levensovertuigingen intrigeren mij dus snel even langs de Borobudur. Maar ook Kathmandu, Nepal werd niet overgeslagen voor een bezoek aan de apentempel. Denkend aan de combinatie van wierook en apen, drong de geur van vers gezette koffie tot mij door. Tijd voor een korte stop om een bakkie te doen. Snel ging ik daarna verder. Ook oude culturen ontglipten niet aan mijn aandacht vandaag, zodat ik als een vuurpijl naar de Chinese muur flitste. Daarna heb ik de Aztekentempels in Mexico en de Incastad Machu Picchu in Peru van binnen bekeken, en tevens de piramidenvelden van Gizeh aanschouwd. Het kostte mij een zee aan tijd om een schat aan informatieflarden hierover te downloaden. Zoveel te zien in zo weinig tijd.

Natuurlijk kon ik de natuur niet overslaan vandaag. Via de kusten van Florida surf ik, zonder de wind in mijn haren, snel verder over de digitale golven van het Internet naar de longen van deze aarde, het regenwoud van de Amazone. Tijd verloren om foto’s te maken heb ik gelukkig niet en klik op de ‘save’-knop. Nog even terug naar de Himalaya om de Mount Everest te bezichtigen. Hoe lastig zal het ademen zijn in de ijle lucht daar op bijna negen kilometer hoogte? Door een plotselinge proestbui overmand, na een zoveelste sigaret die ik achter mijn scherm opsteek, laat ik die berg maar in de mist. Waar zal de reis mij nu weer heen leiden? De Niagara watervallen. Een prachtig beeld van vijf miljoen liter water dat hier per seconde naar beneden stroomt. Welk een donderend geraas zal deze stortvloed wel niet maken, was mijn vraag nadat ik opschrok van de telefoon in de avond.

Laat in de nacht arriveer ik uiteindelijk via Stonehenge betoverend snel weer thuis. Dodelijk vermoeid van deze boeiende maar informatieve dag laat ik me uitgeput op mijn bed vallen. Ik mag dan wel gezien hebben wat ik altijd al wilde, ben ik ook een ervaring rijker en kan ik nu dan vredig heengaan? Eerst Napels zien en dan Sterven gaat voor mij nog lang niet letterlijk op. Laat ik eerst maar werkelijk iets beleven want aan droge feiten en plaatjes als bagage, heb ik toch niets op mijn laatste reis.


12 reacties

WritersBlocq · 6 juni 2005 op 10:36

Hoi King! Wat een heerlijke column, goed idee!
[quote]Door een plotselinge proestbui overmand, na een zoveelste sigaret die ik achter mijn scherm opsteek, laat ik die berg maar in de mist. [/quote] Doet mij denken aan een vakantiefoto die ik heb hangen op de keukendeur, prachtig plaatje.
[quote]Eerst Napels zien en dan Sterven gaat voor mij nog lang niet letterlijk op. Laat ik eerst maar werkelijk iets beleven want aan droge feiten en plaatjes als bagage, heb ik toch niets op mijn laatste reis.[/quote]
Zo is dat. Blijf nog maar lekker heel lang bij ons. Groetje, Pauline.

champagne · 6 juni 2005 op 10:48

Mooi verhaal King, en een heel leuk idee! Op deze manier durf zelfs ik (als angsthaas )alléén te reizen 😛

Klein puntje van kritiek; je gaat af en toe ineens over op verleden tijd in je schrijven.
That’s all. 😉

Wright · 6 juni 2005 op 10:57

Leuk!
De eerste in lijn van de ‘magnificent four’?

Mijn reishonger wordt aangewakkert door je column, King.
Inderdaad wat een geweldig medium kan het Internet zijn, als je de wereld vanuit huis kunt bereizen.
Ik heb helaas maar 1 verre reis gemaakt, die ik bijna van dag tot dag uitgestippeld had.
Kwam overigens niks van,’go with the flow’, en gesprekken met andere reizigers, deden de plannen van dag tot dag wijzigen, wat een ongekend gevoel van vrijheid opleverde,
(en een apenbeet) 😀
Hoop dat je in de toekomst een ‘real life’ ervaring neer zult zetten.

Mosje · 6 juni 2005 op 11:01

Reis om de wereld in 80 sigaretten?

(leuk iniatief, één titel, vier columns)

Troy · 6 juni 2005 op 12:57

Was ik maar koning, dan kon ik me ook van dit soort tripjes permitteren. Lang leve het internet, kunnen we toch nog iets van de wereld zien:-)Erg leuke column.

Dees · 6 juni 2005 op 13:19

En, op bed nog sport gekeken? Of was je daar te moe voor? 😛

Ma3anne · 6 juni 2005 op 18:40

Jammer dat je niet alles in de tegenwoordige tijd hebt geschreven; dan is zo’n verhaaltje meeslepender. Ben er nu niet moe van geworden en heb nog een heleboel adem over.

Louise · 6 juni 2005 op 18:47

Oke King, nou snap ik meteen hoe jij aan de titel adembenemend kwam; heb nog nooit zoveel info in krap 500 woorden kunnen lezen 😉
Het switchen tussen teg. tijd en verleden viel mij ook op, maar dat is met een paar tellen te verhelpen.
Dan zou ik ook voor het heden gaan.

pepe · 6 juni 2005 op 21:23

Heerlijk, ik surf zo even naar curacao 😉

[quote]Natuurlijk kon ik de natuur niet overslaan vandaag. Via de kusten van Florida surf ik, zonder de wind in mijn haren, snel verder over de digitale golven van het Internet naar de longen van deze aarde, het regenwoud van de Amazone.[/quote]

Dit vind ik mooi geschreven en heerlijk om te lezen. Toch blijf ik voorstander van de wind in mijn haren voelen en de natuur echt proeven/ruiken/voelen en horen.

Ik zie ineens een boel columns met dezelfde titel, begrijp dat dit afgesproken werk is geweest erg leuk!!

Suc6 ik hou wel van kwartetten!

KawaSutra · 6 juni 2005 op 21:32

Ach wat, tegenwoordige tijd en verleden tijd. Ben je ineens een virtuele tijdreiziger geworden. Leuk verhaal; leuk initiatief. 😀

Petje af voor jullie alle vier.

WritersBlocq · 6 juni 2005 op 23:25

@ Pepe [quote]Toch blijf ik voorstander van de wind in mijn haren voelen en de natuur echt proeven/ruiken/voelen en horen.[/quote]
Zet je föhn op zuigen, laat er een scheet bij, surf naar Curaçao, tis net echt!

sally · 8 juni 2005 op 11:38

Ik vind `m weer geweldig.

Eigenlijk wel de beste van de vier.
als ik dat mag zeggen…..
eigenlijk niet hé 🙁

groet Sally

Geef een reactie

Avatar plaatshouder