Afrijden

De afrijder rijdt het pad af. Naast hem een man in driedelig pak met bijpassend mondkapje, ter hoogte van zijn heup. Iets eronder. Last van broekhoest. De examinator heeft zich er overheen gezet en het de afrijdafspraak door laten gaan. Kan zijn dat er veel korte stops gemaakt worden. Maar geen nood. De stops worden van de examentijd afgetrokken.

Ze rijden samen naar de bossen. De afrijder en examinator. Diep in het bos mag de afrijder stoppen voor een grote bult zand. Ze beginnen met de bijzondere verrichtingen. Eerst maar eens helling trekken. Alles wordt klaargezet. Het lange touw en de stopwatch. De tijd gaat in. Snel rent de afrijder met het touw de bult op en legt het touw rond de top en legt er een flinke knoop in. Sprint met de rest van het touw naar beneden en begint als een dolle aan het touw te trekken. De bult wil van geen wijken weten. Het duurt en het duurt. Na tien minuten drukt de examinator de stopwatch op stop. Dit wordt hem niet. Op naar het file parkeren.

Een rijtje dunne dennen volstaat. Eiken durft de examinator met deze afrijder niet aan. Vier dennen kost het. Maar uiteindelijk gelukt. Uit de achterbak van de SUV met 5-wielaandrijving haalt de examinator een draadloze kettingzaag en zaagt de dennen in hapklare brokken om op de aanhanger te kunnen leggen. Ooit was hij nog de sterkste man van Blerick, off all places. De afrijder mag het bos uitrijden in zijn achteruit, goed spiegelend en ook kijkend door de achterruit. Voor de zekerheid.

De terugreis gaat via de snelweg. Voorspoedig, totdat een klein autootje hen inhaalt en vriendelijk vraagt te stoppen via een wat hoerige knipperende neon lichtbalk die hangt boven de hoedenplank.
Een klein mannetje stapt uit de kleine auto en vraagt aan de afrijder waar zijn net is? De afrijder vraagt zich af hoe het kleine mannetje weet dat hij visser is. Tevens is hij verbaast waarom het kleine mannetje hem daarom van de weg haalt. Hij antwoordt vriendelijk dat hij ook zijn hengel en laarzen niet bij zich heeft en of dat erg is. Het kleine mannetje haalt vervolgens een kleine blocnote uit zijn jasje en schrijft alles op. Vooruir dan maar. Ze mogen doorrijden. Maar niet nadat het kleine mannetje zijn adres heeft afgegeven aan de visser tevens afrijder met het vriendelijke verzoek minstens een kilo snoek bij hem af te leveren, uiterlijk dit weekend. Geen probleem. De visser vist alleen op karper.

Terug bij de afrijdschool toont de examinator tot slot nog een foto, geplakt op een stuk karton, A4-formaat. Het blijkt een foto te zijn van het theorie-examen. En, o, nee, de vraag waarop hij gezakt is tijdens zijn eerste van twaalf theorie-examens. Wat vals. Welke kleur de auto rechts op de foto heeft? Rood! Geslaagd. De examinator ligt dubbel van de lach. Genoeg centjes weer verdiend voor het CBR. Brrrrrr….