Afvallen deel 1

Het is mooi geweest. Ik ben geen gezicht meer. Er moet streng en rigoureus worden ingegrepen, De kilo’s knallen er aan alle kanten uit. Zelfs in de badkamer probeer ik een blik in de spiegel te vermijden dan wel de buik in te trekken op het moment dat ik onopgemerkt langs wil flitsen. En dat terwijl Mw. Trawant niet eens in de buurt is. Ik wil mijn lichaam terug, tenminste zoals het was in versie 2.0 toen ik als jonge God wel twee overhemden in mijn broek kon proppen terwijl ik ze er tegenwoordig quasi nonchalant overheen moet laten hangen. Terug naar het formaat waarin ik thuishoor en waarin ik niet alle ironie en bon mots over goed gereedschap en afdakjes te hulp hoef te roepen om nog een enigszins acceptabel zelfbeeld overeind te houden. Als pro Trawant aanhanger besluit ik tot onmiddellijk ingrijpen.
Verandering, en wel via een strakke, projectmatige en rationele aanpak;
Probleemanalyse —-> doelbepaling —->veranderingsstrategie —-> actieplan.
Wat is het probleem? Verrassende gewichtstoename waarschijnlijke oorzaak teveel, te vaak, te vet en te lekker eten.
Waar willen we naartoe? Snel en verantwoord afvallen, evt doorstoten naar sixpack.
Wat is de strategie? Minder en viezer eten
Maar hoe?
Om te beginnen verwijderen we met een zucht de resterende borrelnoten en zoute pindás uit de keukenla. Tezamen met de speculaasjes, macaronikoeken, cheese buggles en de repen 72% chocola, vanwege elke dag tegen de hoge bloeddruk. Daarna inspecteren we de koelkast op halve Gelderse en Kips worsten, boursin kuipjes, spuitbussen echte slagroom voor op de chocoladevla en dat stuk volvette 48 plus kaas voor blokjes bij de wijn s’ avonds als het diner gezakt is.
Daar raken we een gevoelig punt: De alcoholische versnaperingen.
Om niet te snel een betreurenswaardige beslissing te hoeven nemen wend ik mij tot de dieetgoeroes.
Wat zegt Sonja over rode wijn. Ik lees in een van haar boodschappenlijstjes: 4 glazen rood of rosé. Dat klinkt zuinig maar bemoedigend, tot ik ontdek dat dit de aanbevolen hoeveelheid voor een hele week is.
Exit Sonja, die ik trouwens toch al verdenk van vieze dingen met die enge Felderhof en daar zou ik dan bij elke hap uit haar receptjes aan moeten denken.
Dr. Frank dan, de twitterende internist, die is hot. Als ik hem google vind ik niets over de gefermenteerde druif, dat is hij blijkbaar vergeten, mooi zo, Dokter Frank is mijn man.
Geen koolhydraten zegt de dokter. Dus geen volkoren boterhammetjes met dik pindakaas en een topping van pure hagelslag, mijn eigen gebakken en eerst zorgvuldig gekookte aardappeltjes, geen rijst, diverse pasta’s en Vlaamse frieten het is allemaal taboe.
Ik slik ( ook zonder iets in de mond te hebben) en kijk nog eens naar de halve Maagdenburger bol die aan mijn voorzijde ontspruit en gemoedelijk de wereld in kijkt.
Een embonpoint zeggen Bourgondische eufemisten. Maar ik niet meer, ik zie vanaf nu de waarheid recht in de ogen.
Zonder strijd geen overwinning. De beuk gaat erin.
Kijk maar in deel 2….