Als je over iets twijfelt, dan weet je vaak niets meer zeker. Maar hoe weet je dan dat je twijfelt, als je twijfels hebt?
Een twijfel kan je hele wereld op zijn kop zetten, het is niet zomaar iets. Iets wat geweldig was, of in elk geval leek, kan met één twijfel onderuit gehaald worden. Althans, in jouw hoofd. Zo ook in mijn hoofd. Ik ben een weegschaal. Een twijfelaar van nature. Het staat in de sterren, en dan vooral in mijn sterren. Maar soms kun je ook zo belachelijk zeker van iets zijn. Zaterdag kocht ik, in een impuls, een computer spel en de console die daarbij hoort. Dat bedacht ik me zomaar. En ik twijfelde niet over de aankoop zelf, alleen over de te kiezen spelen. Maar zo’n spel is is een materieel goed, geen gedachte of gevoel.

Ken je dat, dat je heel lang twijfelt voor je iets doet? Je twijfelt of je wel wilt springen van die brug. Het elastiek is dik genoeg, maar de angst vecht hard tegen de wil die je hebt. Of je staat in de kroeg en je denkt, damn die kerel, daar zou ik het wel op kunnen. Je twijfelt, zal ik erheen gaan of niet? Maar als je besluit dan eenmaal genomen is, is er geen weg meer terug. Dan moet je ook doorgaan met het plan en dan wil je jezelf trots maken. Sommige beslissingen zijn moeilijk, sommigen zijn zo makkelijk dat ze saai zijn. Wat ik op mijn brood neem bijvoorbeeld, die keuze kan ik nog wel maken. Neem ik vandaag geen hagelslag, dan neem ik het morgen wel. Maar bij een relatie kun je niet zomaar denken: ik maak het nu uit, en dan zie ik morgen wel weer of ik dan wel wil. Zulke twijfels en keuzes moet je goed overwegen, en dat maakt het niet makkelijker. Zijn het gevoelens, zijn het gedachtes? En waar baseer je je keuze op? Op je rationeel denkvermogen, of op het gevoel wat er was en wat er over is? Of in elk geval, waarvan je denkt dat het er nog is. Want zelfs dat is twijfelachtig. Is het een moment opname, of is het iets wat al langer in je achterhoofd zit. Was het een serie van gebeurtenissen, of was het een bepaalde blik, of actie, die de weegschaal deed doorslaan naar dit alarmerende gevoel?

Ik hou er niet van om te twijfelen. Vroeger twijfelde ik nooit! Geen gezeur dacht ik altijd, daar is geen tijd voor. Maar zo drastisch kun je niet meer zijn naarmate je ouder wordt. Je keuzes hebben steeds grotere gevolgen. Vroeger koos je, na lang twijfelen, toch voor dat grote stuk chocolade. Het gevolg; 3 enorme puisten. Maar die waren na een week cremepjes smeren ook wel weer weg. Nu twijfel je erg lang over je gevoel, over je relatie. Beeindig je de relatie, dan doe je mensen pijn. En ook jezelf, zeker als je achteraf niet de juiste keuze gemaakt blijkt te hebben. Blijf je in de relatie, dan zal er waarschijnlijk nog lang een gevoel van twijfel blijven als je pech hebt. Dat gevoel is niet binnen een week weg. Mocht Clearasil ooit een crème uitvinden die daarbij zou kunnen helpen, dan houdt ik me aanbevolen. Geen twijfel over mogelijk.

Categorieën: Liefde

4 reacties

Mien · 18 juli 2009 op 11:30

Twijfel gevat in puistjes.
Leuk.
Niet krabben want dan blijft het jeuken.

Mien klaart de ziel zonder Clearasil

Nisa · 18 juli 2009 op 11:58

Interessant onderwerp. Je hebt het woord ”twijfel (en)” naar mijn idee wel iets te vaak gebruikt. 😉

klapdoos · 18 juli 2009 op 15:00

Mijn twijfels bij dit verhaal, als ik de woorden twijfel zou moeten tellen, twijfel ik bij mij zelf. En daar slaat bij mij de twijfel toe, zeker op sjabbes, heb nog zoveel niks te doen..
Groet van leny :stom: :stom:

pally · 18 juli 2009 op 16:58

Leuk onderwerp gekozen. Van de uitwerking ben ik niet heel erg gecharmeerd. Ook wat onlogica.
bijvoorbeeld:
[quote]Vroeger twijfelde je nooit (….) Vroeger koos je, na lang twijfelen, toch voor dat grote stuk chocolade[/quote]
Tja,
daar kan ik dan effe geen chocola van maken 😀

groet van Pally

Geef een reactie

Avatar plaatshouder