Als Kat en Muis

De muis lag heerlijk te slapen voor de ingang van zijn holletje. Een uurtje of wat geleden had hij -geheel tegen zijn gewoonte in- de kaas links laten liggen, en zijn buikje vol gegeten met worst. Deze nieuwe ervaring beviel hem zo goed, dat hij besloten had om voor de verandering eens aan de ander kant van de plint een tukje te doen, midden in de huiskamer. Daar lag hij nu, tevreden knorrend bij te komen van zijn eerdere schranspartij. De kat kwam nietsvermoedende binnengewandeld. Nonchalance straalde van hem af, zoals gewoonlijk. Hij had dit terratorium al jaren strak onder controle. Heer en meester was hij, behalve natuurlijk over de kleine, holle ruimte achter de muur waar de muis zich schuil hield. Voor de rest was hij de absolute heerser.
Hij wist dan ook niet hoe hij moest reageren toen hij daar plotsklaps de muis zag liggen, open en bloot in zijn domein!

Normaliter rende de muis zo hard als hij kon wanneer de kat hem zag, en de kat reageerde dan door weer hard achter de muis aan te lopen. Zo behoorde het te zijn! Deze nieuwe situatie bracht de kat een beetje van zijn stuk.

Behoedzaam sloop de kat richting de muis, pootje voor pootje, klaar om hem te bespringen als hij weg zou proberen te rennen, maar de muis rende niet. Onverstoorbaar sliep de muis verder, en de kat bedacht zich dat de muis wakker gemaakt moest worden…dan zou de muis er als een speer vandoor gaan en de kat zou hem proberen te pakken. De muis zou hem te snel af zijn, zich verstoppen in zijn holletje, en alles zou weer normaal zijn.

Voorzichtig porde de kat met zijn snuit de muis wakker, terwijl hij ervoor zorgde dat zijn lichaam de ingang van het muizenhol blokkeerde. De muis schrok zich een hoedje en rende in het wilde weg door de huiskamer totdat hij plotseling een ingeving kreeg. Waarom zou hij ook deze situatie niet eens anders benaderen? Hij stopte, draaide zich om, en liep met rotsvaste overtuiging in de richting van de kat.
De kat wist even niet wat hij met deze situatie aan moest, en bleef bewegingloos liggen, voor de ingang van het muizenhol.
De muis ging pontificaal voor de snuit van de kat staan en piepte: “Zou u even opzij kunnen gaan? U ligt pal voor mijn deur.”

De verbaasde kat antwoordde: ” Volgens mij hoor jij nu te rennen voor je leven. MUIS!” en hij zette zijn woorden kracht bij door met zijn pootje richting de muis te slaan.
De muis sprong behendig een stukje opzij, en zei: ‘Waarom?’

‘Omdat dat nu eenmaal de gang van zaken is.’ antwoordde de kat.

‘Da’s toch geen reden”, piepte de muis, ‘iets doen omdat het nu eenmaal zo hoort.’

‘Wat is het alternatief?’ vroeg de geintrigeerde kat zich hardop af.

‘Wel….’ zei de muis, even nadenkend, ‘als ik jou nu eens door het huis heen jaag?! Gewoon voor de lol, voor de verandering!’

De pragmatische kat snauwde ‘Wat heeft dat voor nut!’

‘Gewoon voor de lol! Doe eens iets geks joh,’ piepte de muis enthousiast, en hij maakte een aanvalsbeweging naar de kat.

Nog voordat de kat het besefte had hij zich overgeven aan het plezier, en rende hij weg voor de muis alsof zijn leven er van af hing en de muis jaagde de kat op, alsof hij werkelijk van plan was om hem op te peuzelen.

Na een half uurtje stopte de kat met rennen, richtte zich tot de muis en zei: ‘Weet je, ik had geen idee dat vluchten zo intens kon zijn. Ik doe wat jij altijd doe, en verstop me nu in dat muizenholletje om wat bij te komen’
Hij stormde richting plint, en kwam met een doodklap tot stilstand tegen de muur. BAM!
Lachend en dijenkletsend kwam de muis naast de kat staan, en vroeg; ‘Wat hebben we vandaag geleerd?’
De kat, die ook de slappe lach had gekregen zei:
‘Doe nooit iets alleen omdat het hoort, waardeer verandering en een lolletje, maar ren als kat zijnde nooit op volle snelheid richting een muizenholletje!’