In de afgelopen week vierden we de 27e verjaardag van een van mijn collega’s. Ze trakteerde op taart en vertelde ondertussen enthousiast over het huisje dat zij samen met haar vriend heeft gekocht. Als ze dat huisje eenmaal hebben betrokken, willen ze ook graag een kindje. Vol toekomstplannen zit ze! Leuk om te zien. Wat deed ik, toen ik 27 was? Even nadenken. O ja, ik was zwanger van mijn dochter en had al twee zoontjes. Ja, ik was er al vroeg bij, maar mijn grootste wens was dan ook altijd al om moeder te worden. Ik heb genoten van die jaren, was in de bloei van mijn leven en kon de hele wereld aan.

En dan vandaag het bericht over Amy Winehouse. Ook 27 jaar. Maar wat deed zij op haar 27e? Zij ging dood. Vanmiddag om 5 uur Nederlandse tijd is ze in haar flat gevonden. Een geweldige zangeres is overleden.

Mijn zoon van 18 vertelde, dat hij een paar jaar geleden een documentaire over Amy heeft gezien. Hij was vooral onder de indruk geweest van het nummer ‘Rehab’, omdat dit nummer een letterlijke gebeurtenis betreft. De platenmaatschappij had tegen de zangeres gezegd: “You should go to rehab,” maar toen antwoordde Amy met: “No, no, no!”
Het nummer ging erover dat Amy nogal veel dronk omdat haar vriendje het uit had gemaakt. De platenmaatschappij vond dat ze naar een afkickkliniek moest, maar Amy en haar vader waren het erover eens, dat het niet meer dan een gezonde manier was om je verdriet te verwerken en bedankten vriendelijk. De tekst is zo geschreven, dat het net lijkt op een verhaal dat je op een verjaardag zou vertellen, best grappig dus, aldus mijn zoon. Of de vader van Amy daar nu nog zo over denkt, is nog maar de vraag. Mitch Winehouse, de vader van de zangeres, was in New York. Hij zou daar aanstaande maandag een debuutoptrden hebben in de Blue Note jazz club. Natuurlijk is hij terug naar Londen gegaan, nadat hij geïnformeerd werd over het verlies van zijn dochter. Zou dat nummer ‘Rehab’ door zijn hoofd hebben gespeeld?

Volgens Amy zelf heeft haar vader haar leren zingen. Ze groeide samen met haar broer op in het Joodse gezin. Op haar achtste ging Amy naar de Susi Earnshaw Theatre School en twee jaar later vormde ze samen met haar vriendin Juliette Ashby het Salt ’n Pepa-achtige rapduo Sweet ’N Sour. Na vier jaar volgde ze een opleiding aan de Sylvia Young Theatre School. Later volgde ze een opleiding op de BRIT School in Selhurst Croydon.

Inmiddels bezit Winehouse een gitaar en schrijft ze haar eigen liedjes. Eenmaal afgestudeerd werkt ze als zangeres van een jazzband en als showbizz-journaliste voor World News Entertainment Network. In 2003 breekt Winehouse door. Het met jazz-invloeden doorspekte ‘Frank’ wordt lovend ontvangen en wordt in Engeland platina. In Nederland staat het album 15 weken in de album top 100. Daarna kan het succes van Amy niet meer stuk en al haar albums worden platina. In 2007 wint Amy een Brit Award als beste Britse zangeres. De singles die ze daarna maakt, scoren minder goed. Pas met ‘Valerie’ weet ze in 2008 weer een hit te scoren. Inmiddels is ze een levende legende; ze treedt op voor Nelson Mandela, er wordt in het Londense Madame Tussauds een wassenbeeld van Amy onthuld en ze treedt op bij belangrijke evenementen.

Helaas komt Amy steeds negatiever in de pers. Want met het succes kwamen ook de problemen. Zij komt nu voornamelijk in het nieuws met haar drank- en drugsgebruik. Als reactie schrijft ze het nummer ‘Rehab.’ Zelf vindt ze het dus absoluut niet nodig om af te kicken. Op het Pinkpopfestival in 2007 moet ze verstek laten gaan omdat ze stomdronken is en Krezip neemt haar plaats in. En zo gaat het steeds vaker met concerten. Ze gaan niet door, en er worden doorzichtige smoesjes gebruikt: de zangeres is oververmoeid, ziek en ga zo maar door. De fans weten ondertussen wel beter. Vorige maand nog werd Winehouse door haar eigen fans uitgejouwd tijdens een concert in Servië omdat zij duidelijk te dronken was om op te treden. Zij onderbrak daarop haar tournee door Europa. Haar management liet hierop weten dat ze terug zou keren naar Londen om te herstellen.

Amy Winehouse had een eigen stijl. Ook wat haar uiterlijk betrof. Een prachtige meid, beetje te ordinair naar mijn smaak, maar heel extravagant. Een suikerspinnenkapsel uit de zestiger jaren gecombineerd met lingerieachtige kleding anno nu. Die eigen stijl leverde ook qua zingen fantastische resultaten op. Ik vroeg aan mijn zoon, waarom hij haar muziek zo geweldig vond. Dit was zijn antwoord: “Wat haar muziek zo speciaal maakt is dat ze als een van de eersten die sixties sound terugbracht, maar dan in een heel nieuw jasje. Classy en catchy tegelijk. Daarnaast kon ze gewoon zingen als een motherfucker.”

Ik zou het zelf niet beter hebben kunnen verwoorden. En ik hoop, dat mensen zich Amy Winehouse zullen blijven herinneren als een begenadigd zangeres. Zij maakte de goede keuze door zangeres te worden. Helaas maakte ze de verkeerde keuze door drugs te gaan gebruiken en te drinken. De roem heeft zijn tol geëist.

[i]‘Rehab’

They tried to make me go to rehab but I said ‘no, no, no’
Yes I’ve been black but when I come back you’ll know know know
I ain’t got the time and if my daddy thinks I’m fine
He’s tried to make me go to rehab but I won’t go go go

I’d rather be at home with ray
I ain’t got seventy days
Cause there’s nothing
There’s nothing you can teach me
That I can’t learn from Mr Hathaway

I didn’t get a lot in class
But I know it don’t come in a shot glass

They tried to make me go to rehab but I said ‘no, no, no’
Yes I’ve been black but when I come back you’ll know know know
I ain’t got the time and if my daddy thinks I’m fine
He’s tried to make me go to rehab but I won’t go go go

The man said ‘why do you think you here’
I said ‘I got no idea
I’m gonna, I’m gonna lose my baby
so I always keep a bottle near’
He said ‘I just think you’re depressed,
this me, yeah baby, and the rest’

They tried to make me go to rehab but I said ‘no, no, no’
Yes I’ve been black but when I come back you’ll know know know

I don’t ever wanna drink again I just ooh I just need a friend
I’m not gonna spend ten weeks
have everyone think I’m on the mend

It’s not just my pride
It’s just ’til these tears have dried

They tried to make me go to rehab but I said ‘no, no, no’
Yes I’ve been black but when I come back you’ll know know know
I ain’t got the time and if my daddy thinks I’m fine
He’s tried to make me go to rehab but I won’t go go go
[/i]


DreamOn

DreamOn publiceert sinds 2006 columns op het internet. Zij schrijft over alles wat haar bezighoudt. Vaak (te) breedsprakig, maar dat is een leerpunt! In het dagelijks leven is DreamOn pedagogisch coach en heeft ze haar man, kinderen, familie en vrienden lief.

23 reacties

SIMBA · 24 juli 2011 op 12:08

Héél actueel DO! Mijn complimenten!

arta · 24 juli 2011 op 12:36

Achja, Amy… Ze deed me altijd een beetje aan Herman Brood denken, maar wat kon die meid zingen!! Overigens vond ik haar totaal niet oridinair, lekker uitdagend meer…
Superleuk dat deze column er zo snel staat. Ik kreeg een beetje de indruk, tijdens het lezen, dat er veel info opgezocht was, waardoor het hier en daar niet helemaal natuurlijk liep, maar zeker goed geschreven, en zó snel!

Harrie · 24 juli 2011 op 12:44

Great column. Amy was and stays an extraordinary and beautiful person. I’m gonna miss her. I hope she sings as beautiful in heaven as on earth.

For Amy, RIP: [url=http://www.youtube.com/watch?v=ZGzVkr2vgD8]http://www.youtube.com/watch?v=ZGzVkr2vgD8[/url]

Meralixe · 24 juli 2011 op 12:58

Hoe kunt U zo wild en vol enthousiasme reageren op een mediaproduct en ter zelfder tijd in alle talen zwijgen over het drama in Noorwegen?

pluisvndkkr · 24 juli 2011 op 13:11

Zelfs over het lijk van een legendarische zangeres weet jij nog voor de zoveelste keer ons een inkijkje te geven in je eigen bestaan! Hulde voor die hilarische onnozelheid. 😆 😆 😆

DreamOn · 24 juli 2011 op 13:52

@pluisvndkkr: ik weet niet wie je bent, en ik kan me niet herinneren dat ik ooit eerder een reactie van jou heb gehad op een van mijn columns. Maar ik ben niet onnozel, en zo hoef je mij ook niet te betitelen.

Je mag me affakkelen op de inhoud van een verhaal, maar je hoeft me niet te beledigen. Trouwens, ik bepaal zelf waar ik over schrijf.

Ben je soms een kloon van iemand anders? En durf je onder een nieuw pseudoniem wel, wat je onder je andere naam niet durft? Flink!

Edit:
[quote]Mijn eerst gelezen column. Jouw niveau van schrijven maakt me nieuwsgierig naar de anderen. [/quote]

schreef je op 2 juli onder de column van een collega. Dus dan klopt jouw reactie onder mijn column niet. Want kennelijk ken je mij al heel goed, gezien je reactie.

pally · 24 juli 2011 op 13:59

Heel mooi en actueel, deze column, DO! Compliment over de snelheid waarmee je reageert op die actualiteit. :wave:
Ook je reactie hierboven kan ik onderstrepen. Jij alleen bepaalt waarover je schrijft en wanneer!

groet van Pally

DreamOn · 24 juli 2011 op 14:14

@ Pally: dankjewel! :kus:

Chris · 24 juli 2011 op 14:14

Johnny Hoes is ook heengegaan, dit weekend. Rustig ingeslapen op 94 jarige leeftijd. Wat zal jij doen als je 94 bent :hammer:

DreamOn · 24 juli 2011 op 14:16

@ Chris: ja, ik heb het gehoord. Daar mag dan een ander weer over schrijven! 😀
Wat ik doe, als ik 94 ben? Dan ben ik vast mijn autobiografie aan het schrijven! Speciaal voor Pluiskikker. 😉

Chris · 24 juli 2011 op 14:21

Doe je dat dan in de vorm van een feuilleton, minimaal 350 delen aub.

DreamOn · 24 juli 2011 op 14:22

@Meralixe: wie zegt, dat ik over het drama in Noorwegen zwijg?
Ik schrijf niet over alles wat ik zie/hoor een column. Soms schieten woorden zelfs te kort.

Je moet niet zo snel je conclusies trekken, is mijn advies aan jou. 😉

DreamOn · 24 juli 2011 op 14:23

@ Chris: ik ga mijn best doen! Herinner me er nog maar eens aan als ik zo rond de 90 ben… 😉

Moderator-Jr · 24 juli 2011 op 14:47

Pluis bij deze een waarschuwing, want deze reactie kan niet door de beugel. Meningen over teksten zijn prima. Op de mens achter de tekst spelen of hakken niet.

klapdoos · 24 juli 2011 op 16:11

Wat ik mis in je column is het feit dat de mensen om haar heen eigenlijk degene zijn geweest die het zover hebben laten komen, all in the name of money! En dit drama zag je van te voren al aankomen helaas, ben het wel met Arta eens (?) dat er snel wat informatie her en der geplukt is over haar. Maar een goede stem en een gezellig type is verloren gegaan, net als ( toeval?) Jimmy Hendrix, Kurt Corbain, Janis Joplin, Jim Morrisson enz,,Ook zij hadden de zwakke benen die de weelde niet konden dragen..
groet van leny

BKVDM · 24 juli 2011 op 20:11

Hoewel ik geen fan ben, behoorde Amy zonder twijfel tot de grootste talenten van onze tijd. Je hebt ons supersnel van een mooie column over haar voorzien.Dat is een prestatie. En dat daar commentaar op komt…… kwestie van de beste stuurlui.

Complimenten!

Dees · 24 juli 2011 op 20:20

Vind hem goed gelukt, de combinatie tussen informatie en je eigen persoonlijke kijk erop. Jammer dat zo’n groot talent zichzelf zo vroeg in de kiem heeft gesmoord. Ik sluit me ook aan bij je zoon, ze kon zingen als een motherfucker.

Ontwikkeling · 25 juli 2011 op 00:09

Mooie column Do, al had het infogehalte van mij iets minder gemogen maar das verschil van mening (gelukkig mag dat hier) 😀
Jammer dat deze grote kleine zangeres er niet meer is en dat de tragiek het won van levenslust…

Frans · 25 juli 2011 op 12:56

Ik heb niks met Amy en ik vind het een beste column. En hoewel ik ook niks met Noorwegen heb, moet me toch van het hart dat het me opvalt dat de verhalen over de dood van Winehouse op de sites van Volkskrant en Trouw meer lezers trekken dan de moordpartij in Noorwegen. Zijn we de tsunami aan berichten over de massamoord al weer zat? Deze column staat daar overigens los van en is zoals gezegd een prima verhaaltje, maar het zet me aan het denken over de nieuwswaarde van het een of ander.

LouisP · 25 juli 2011 op 18:20

DO,
Die eerste alinea is écht heel erg sterk met die titel er dan bij…
Ik had de tekst van het nummerer niet bij gezet maar wel een goed stuk over een geweldige zangeres

Chantalle · 25 juli 2011 op 19:13

Fijne column. Een eerbetoon aan een geweldige zangeres die is bezweken aan haar verdriet.

Mien · 25 juli 2011 op 23:39

Er is al heel veel gezegd over Amy. Maar nooit genoeg. Het blijft raken. Hoe dan ook. Amy rust hopelijk in vrede. Een ster is helaas verloren gegaan. Gelukkig blijft ze voor veel mensen voor altijd schijnen aan het firmament.

Mien respect voor een geweldige zangeres

embee · 27 juli 2011 op 22:18

Hele mooie column over een superzangeres.
En.. veel mooie reacties. Chapeau Do!

groetje van embee

Geef een reactie

Avatar plaatshouder