Men ziet en hoort het zo vaak en onlangs stond het weer voor de zoveelste keer met grote letters in de krant: ‘Armoede in Nederland neemt toe.’
Nu ben ik mijn hele leven zo goed als nooit boven het wettelijk minimum uitgekomen, niet toen ik nog werkte en niet nu ik niet meer werk, niet toen ik getrouwd was en niet nu ik weer vrijgezel met kind ben. Maar evengoed slaag ik er maar niet in om mijzelf arm te vinden, hoeveel jaren lang de media er dat bij mij ook proberen in te hameren. Ik vind eigenlijk dat ik niks te klagen heb en nooit wat tekort ben gekomen. Wie in Nederland niet werkt of ziek is, krijgt een uitkering. Wie de huur niet kan betalen, krijgt huursubsidie en wie kinderen heeft, krijgt kinderbijslag. In het voortgezet onderwijs ontvangt men bovendien een vergoeding voor boeken en andere schoolkosten. Wat nou armoede?
Natuurlijk, je moet enigszins zuinig zijn, maar het is best te doen. Hoe vaak ziet men het niet op de toverlantaarn? Mensen, behangen met gouden sieraden, gezeten op een dure lederen bank, in de ene hand een sigaret en in de andere hand een drankje. En dan maar zeuren dat ze de huur niet kunnen betalen en aan het eind van de maand geen geld meer hebben om een brood te kopen. Maar wel elke dag een pakje sigaretten of zelfs meer roken en wel elke week een fles jenever en een krat bier opdrinken. Het zou misschien niet zo’n gek idee zijn om de alcohol te laten staan, dan besparen die drankorgels wat en worden ze misschien eens wat helderder in het hoofd, zodat ze in staat zijn in te zien, dat er minstens 2 miljard mensen in de wereld bestaan, die een gat in de lucht zouden springen als ze onze welvaart konden genieten.
Ik ontken niet dat er omstandigheden kunnen zijn dat mensen financieel in moeilijkheden kunnen komen, bijvoorbeeld als iemand de dupe wordt van een oplichter of doordat men wegens ziekte of invaliditeit voor veel extra kosten komt te staan. Maar dat zijn toch echt wel uitzonderingen en zelfs in die gevallen is armoede naar mijn mening niet het goede woord.
Het wordt dan wel relatieve armoede genoemd, maar het blijft volgens mij het verkeerde woord. Ik blijf erbij dat iedereen in Nederland voldoende geld ontvangt om voedsel, kleding en onderdak, medische verzorging, scholing en alles wat noodzakelijk is te kunnen betalen. Als men dit geld echter liever besteedt aan drugs en drank of aan overbodige luxe zoals dure sieraden en merkkleding of bijvoorbeeld een mobiele telefoon van 500 Euro, dat moet iedereen zelf weten maar ga dan niet zeuren over armoede en kankeren tegen de regering dat ze ‘de arme mensen laten stikken.’
12 reacties
Domicela · 9 juli 2005 op 13:07
Ik ben het met je eens dat je in Nederland niet veel te klagen hebt in vergelijking met een heleboel andere landen.
Ik had wel een beetje het gevoel dat deze column niet “af” was, een beetje een abrupt einde.
Kees Schilder · 9 juli 2005 op 13:59
Ben het wel in grote trekken met je eens al is er in mijn ogen wel degelijk veel verborgen armoede.
pepe · 9 juli 2005 op 17:17
Wat is arm en wat is rijk?
Ik denk dat mensen die heel veel geld hebben, misschien niet eens zo rijk zijn. Mensen met minder geld zijn misschien wel rijker. Als je nu nog snapt wat ik bedoel.
Troy · 9 juli 2005 op 17:25
Ik ben het absoluut niet met je column eens. Armoede in Nederland bestaat wel degelijk en daar zou ik zelfs wel tien columns over kunnen schrijven (als het niet meer is). De armoede in Nederland wordt onderschat en wordt vaak niet gezien. Armoede is een ernstig probleem in Nederland..
Troy
Outsider · 9 juli 2005 op 17:43
Wat versta jij dan eigenlijk onder armoede, Troy?
Zoals ik al schreef: ik ben zo goed als nooit boven het minimum-inkomen uitgekomen, maar ik heb dit nooit als armoede ervaren. Ik heb zelfs nog een autootje, weliswaar 12 jaar oud en als hij versleten is, dan kan ik geen andere kopen, maar het niet bezitten van een auto is toch geen armoede? Ik zeg ook duidelijk in mijn stuk dat er omstandigheden kunnen zijn dat mensen in financiële problemen kunnen raken. Maar in de meeste gevallen komt het er op neer dat mensen die zeuren over armoede gewoon niet met geld kunnen omgaan.
Outsider · 9 juli 2005 op 17:53
[/quote][quote]
Wat is arm en wat is rijk?
Ik denk dat mensen die heel veel geld hebben, misschien niet eens zo rijk zijn. Mensen met minder geld zijn misschien wel rijker. Als je nu nog snapt wat ik bedoel.
Dat is zeker waar, Pepe. Mijn moeder zei altijd: als je gezond bent, dan ben je rijk.
bert · 9 juli 2005 op 20:11
In grote lijnen ben ik het met je uiteenzetting eens. Toch is het in onze materialistische Westerse wereld heel moeilijk om armoede en rijkdom los te zien van de financiële situatie. Die tweezijdigheid van amoede voel ik ook weer terug in jouw column. Aan de ene kant noem je de financiële situatie, en aan de andere kant noem je alle andere zaken waar iemand zich rijk door kan voelen.
Ons maatschappelijk welzijn wordt in grote mate beheerst door financiële mogelijkheden terwijl ons sociaal welzijn in mijn ogen niet alles met financien te maken heeft. Het is maar net waar je de accenten legt.
Goed onderwerp.
Ik geloof niet dat ik eerder zo’n lange reactie heb gegeven. Komt misschien ook wel door het bier deze keer. Dan wordt ik altijd een beetje lang van stof. 🙂
Outsider · 9 juli 2005 op 22:41
Ik heb het inderdaad alleen over financiële armoede, Bert, omdat het daar in de media ook altijd over gaat en daar reageer ik op met dit stuk.
Als je het echter hebt over sociale en psychische armoede, dan denk ik dat er wel veel armoede is in de zogenaamde rijke landen. Het schijnt dat er in Nederland honderdduizenden zijn die anti-depressiva of kalmerende middelen slikken. Ook verder is het met de volksgezondheid niet bijster goed gesteld. Verder problemen als alcohol- en drugsverslaving, eenzaamheid enz.
Mosje · 10 juli 2005 op 00:52
Het lijkt mij toe dat, om goed over armoede te kunnen discussieren, eerst een soort definitie opgesteld zou moeten worden van wat armoede precies is.
Outsider · 10 juli 2005 op 05:27
Dat is een zeer rake opmerking, Mosje. Ik zou zeggen: armoede is het ontberen van de meest noodzakelijke levensbehoeften als voedsel, kleding en onderdak. Die armoede bestaat wel in Nederland, bijv. als men op straat leeft als zwerver, maar dit is dan wel een zelf veroorzaakte armoede, bijv. door alcohol- of drugsverslaving. De media doen het echter altijd voorkomen of de overheid schuldig is aan armoede, wat volgens mij niet het geval is.
Troy · 10 juli 2005 op 13:50
Ik ben het niet eens met je visie op zwervers e.d. Veel mensen die op straat rondlopen zijn geestesziek (schrizofreen etc.). Voor veel van die mensen is geen goede hulp. Ze hebben geen familie en weten niet bij welke instanties ze aan moeten kloppen. Zo belanden ze op straat en raken in een neerwaartse spiraal. Praat eerst eens met een dakloze voordat je ze allemaal onder het kopje “verslaafden” scheert. Verder zijn er genoeg mensen die letterlijk iedere cent moeten omdraaien. Het heeft tegenwoordig behoorlijk wat voeten in de aarde voordat iemand wordt afgekeurd. Vooral wanneer men met een “moeilijk definieerbare” ziekte rondloopt als M.E, of wanneer men een whiplash heeft opgelopen. Deze mensen worden vaak deels afgekeurd, waardoor ze een kleine uitkering krijgen waarvan ze soms een heel gezin moeten onderhouden. Zo kan ik nog wel meer voorbeelden geven…
klungel · 10 juli 2005 op 21:12
Ik denk dat deze column een goede zaak aansnijd in onze maatschappij. En dat als je gezond van lijf en leden bent dat je inderdaad niets te klagen hoeft te hebben. Echter heeft ons rijk zoveel regels en wetten e.d. dat je zelfs al normaal denkend mens er gek van kan worden. En ook denk ik dat er meer ‘uitzonderingsgevallen’ zijn dan je kunt vermoeden.
Ik heb echter geen ervaring op welk gebied dan ook in deze richting 😀 dus weet totaal niet waar ik het over heb en prijs mij daarbij zeer gelukkig!