De zuurpruim onder de vaderlandse televisiepresentatoren heeft zich weer eens van zijn ‘beste’ kant laten zien: hij wil voor de vierde keer de uitzending van een eventuele Elfstedentocht presenteren, maar het gaat niet van harte. Hij noemt het een “platte commerciële kermis”. Dan rijst bij mij de vraag: waarom niet iemand anders?
Die commercial van Calvé pindakaas met het zeer slechte voetballertje Pieter van den Hoogenband doet me denken aan Heintje. Heintje was een jongetje in het E-voetbalteam waar een jeugdvriend en ik een aantal weken lang de ‘leiding’ over hadden. Ik weet niet meer of ’t nu E-6, E-7, E-8 of nog lager was, maar ik weet nog wel dat van leiding weinig sprake was. Jongetjes op die leeftijd moeten vooral plezier hebben in het voetbal. Heintje kwam elke week trouw met één van zijn ouders of beiden opdraven. Van voetballen was bij Heintje echter nauwelijks sprake.
De scheepvaart op de Rijn ligt momenteel stil ter hoogte van de rots van Lorelei, in Duitsland. Een schip met 2400 ton zwavelzuur dat daar afgelopen donderdag is gezonken, blokkeert de doorvaart van meer dan tweehonderd schepen. Scheepvaart stil? Boot gezonken? Lorelei? Dat moet de wraak van de maagd zijn!
Het valt niet mee om in Nederland ziek, zwak, werkloos of oud te zijn. De zorgpremie gaat omhoog evenals het eigen risico voor de zorgkosten, steeds meer medicijnen vallen buiten het pakket, de AWBZ wordt uitgekleed, de WW-periode ingekort en arbeidsongeschikten worden zonder pardon weer aan het werk geschopt.
Nu Nederland zondag voor de derde keer in de finale van het WK staat, gaan mijn gedachten terug naar die van 1974. Ik was toen zeven jaar, maar weet me nog wel vlagen te herinneren van de finale tegen Duitsland. Dat ik dat nog weet, heeft meer te maken met de randverschijnselen dan met het voetbal zelf. Werken jeugdherinneringen niet vaak zo? Van de daadwerkelijke gebeurtenis weet je vrijwel niets, maar des te meer van de omstandigheden waarin het gebeurde.
