Die commercial van Calvé pindakaas met het zeer slechte voetballertje Pieter van den Hoogenband doet me denken aan Heintje. Heintje was een jongetje in het E-voetbalteam waar een jeugdvriend en ik een aantal weken lang de ‘leiding’ over hadden. Ik weet niet meer of ’t nu E-6, E-7, E-8 of nog lager was, maar ik weet nog wel dat van leiding weinig sprake was. Jongetjes op die leeftijd moeten vooral plezier hebben in het voetbal. Heintje kwam elke week trouw met één van zijn ouders of beiden opdraven. Van voetballen was bij Heintje echter nauwelijks sprake. Heintje moest regelmatig bij de les worden gehouden omdat hij net als dat knulletje in de commercial snel afgeleid was. Terwijl zijn teamgenoten op een kluitje aanrommelden om de bal te veroveren, zat Heintje een tiental meters verderop met zand te spelen. ‘Kom op Heintje! Voetballen!’ Weggerukt uit zijn eigen spel hobbelde hij richting bal, maar na een paar vergeefse trapbewegingen vond hij het welletjes. Hij liep op een drafje richting pa of ma om ze te laten zien dat er een vogel in de struiken zat. Of hij stopte abrupt met voetballen om naar die mooie auto te kijken die langsreed. Zoiets gebeurde elke zaterdag wel.

Heintje kon echt niet voetballen, maar hij had er wel lol in. Zijn vader vertelde me dat hij elke vrijdagavond wilde slapen met zijn voetbaltenue al aan. Het liefst had hij ook alvast zijn voetbalschoenen aangedaan, maar dat ging pa en ma te ver.

Heintje had volgens mij het gevoel ergens bij te horen en dat was voor een jongen in zijn situatie erg belangrijk, denk ik. Heintjes ouders kwamen namelijk van een woonwagenkamp. Toen woonden ze wel in een rijtjeshuis, maar veel vriendjes had Heintje niet. Op de voetbalclub maakte dat allemaal niet uit, want Heintje werd door zijn teamgenoten gerespecteerd. Ze lachten om hem en met hem. Heintje kon niet voetballen en dat wist iedereen. Het was prima zo. Of Heintje net als Pieter van den Hoogenband veel betere kwaliteiten had op een ander sportterrein, weet ik niet. En misschien is hij wel hovenier, vogeldeskundige of grondwerker geworden. Als hij er maar plezier aan beleeft.


10 reacties

LouisP · 20 november 2011 op 12:09

Ik had een heel ander stuk verwacht, maar hij is wel heel mooi gewoon goed. In de titel stoorde me het woordje ‘echter.’

DartelDraaft · 20 november 2011 op 12:26

Dat woordje ‘echter’ mag er helemaal niet staan! Dat moet ‘echt’ zijn. Help redactie!

LouisP · 20 november 2011 op 12:31

Dan is ’t een hele goede titel!

Meralixe · 20 november 2011 op 13:19

Ik was bijna van plan om te openen met “welkom op column X” daar uw naam me nog niet opgevallen was.
Wat blijkt, U bent al langer lid dan ik!!!
Dus, welkom “terug van weg geweest”

En nu de kretiek: Ik probeer posetief te zijn maar het lukt me niet.
Bijvoorbeeld, de naam Heintje komt veel te vaak voor in het stuk. En kom nu niet af met te zeggen dat het een schrijfopdracht was waarbij de naam “geintje” minstens tien keer moest voorkomen. :hammer:
En, omdat het zondag is, een…. :pint:

Ferrara · 20 november 2011 op 14:48

Sympathiek stukje. Zo wil ik wel vaker over voetbal lezen.

DartelDraaft · 20 november 2011 op 16:20

PosItieve krItiek hoeft ook niet per se. ’t Is een kwestie van smaak. Ik heb er bewust voor gekozen vaak de naam Heintje te noemen.

sylvia1 · 20 november 2011 op 19:38

Ik was ook op het verkeerde been gezet, door in je inleiding de vergelijking met de reclamespot te maken, zat ik direct op het spoor van ‘Hein Vergeer’ 😀 . Maar eigenlijk vind ik dit einde nog mooier.

Helmar · 21 november 2011 op 11:20

Herkenbaar.
Heb altijd wel een beetje medelijden met de “Heintjes” van deze wereld.

Boukje · 21 november 2011 op 12:36

Het stukje leest gewoon prettig en voelt zeer sympathiek.
Graag gelezen. 😀

Mien · 24 november 2011 op 02:21

Je column deed me denken aan die andere [b][u][url=http://www.youtube.com/watch?v=496QyjNE-Vo]Heintje[/url][/u][/b].
Graag gelezen en gezongen.

Mien Bum Bum

Geef een reactie

Avatar plaatshouder