Domicela

Purmerellende ….

Ik heb een ontzettende hekel aan PURMEREND. Ik wil niemands gevoelens kwetsen, maar als er één plaats is die van mij van de aardbodem mag verdwijnen dan is het wel PURMEREND. Betonnen stapeldingen die ze flats noemen, woonwijken vol fantasieloze huizen waar onder elk raam hetzelfde tuinbankje met dezelfde pot geraniums staat. Je kunt het de mensen er eigenlijk niet kwalijk nemen, de paar jaar die ik er heb doorgebracht hebben mij ook wel wat hersencellen gekost.

Door Domicela, geleden

Vrijdag de dertiende ….

Stilte. Stilte? Kan dat wel? Twee kleine mannetjes, één en drie jaar oud en geen geluid te horen? Ik zittend achter de laptop zonder rondvliegende legoblokjes, auto’s die botsen, schreeuwende schatjes of kleverige handjes? Nee, dat is onmogelijk. Er zit dus niets anders op dan om te kijken wat er gaande is. Vast niet iets waar je blij van gaat worden ….

Door Domicela, geleden