Terwijl Enquist koffie inschonk, ging Vincent zitten en keek ademloos naar buiten. Hij zag twee van de drie piramides. Cheops en Chefren, dacht hij. Ze leken zo dichtbij dat je ze bijna aan kon raken. Het was een beetje onwezenlijk dat hij hier koffie zat te drinken met een van de allerberoemdste uitzichten ter wereld op de achtergrond.
Enquist pakte een servetje en tekende een vierkant. Tussen de hoeken trok hij een diagonaal kruis.
‘Het meest fascinerende op deze oude landkaart, die opdook in 1513, is het werelddeel Antarctica. De kustlijnen van het land dat twee kilometer onder het ijs verborgen ligt, zijn namelijk zeer nauwkeurig ingetekend. Dat impliceert dat het land in kaart werd gebracht vóórdat het continent door een dikke laag ijs werd bedekt. Dat is opzienbarend omdat de Zuidpool voor de laatste keer ijsvrij was in de periode van 13.000 tot 4.000 voor Christus.
‘Maar het kan nog kleiner,’ ging professor Laurent verder. ‘Zoals ik net zei, bevindt zich in het centrum van het atoom de kern. Die kern is tienduizend keer kleiner dan het atoom zelf. Dus als de kern zo groot zou zijn als een voetbal, dan cirkelen de elektronen er op een afstand van meer dan twee kilometer omheen.’
Hij liet even een stilte vallen om de journalisten de gelegenheid te geven zich de voetbal in te beelden. Na een paar seconden ging hij weer verder.
