In reaktie op al de kommentaren die ik als gevolg van de afgelopen plaatsingen van mijn columns mocht incasseren (nog vriendelijk bedankt hoor), hier dan een volledig Nederlands georienteerde, en niet eentje die origineel geschreven was voor een Amerikaans publiek.
Het is zo makkelijk om te lopen in de val van de dingen serieus nemen: te serieus. We houden vast aan partners, bezittingen, carrieres, en leefstijlen, lang nadat ze hun betekenis voor ons verloren hebben. Deze tendens om vast te houden stamt waarschijnlijk in veel gevallen van een ingewortelde onzekerheid in mensen. Ze leven volgens het aloude gezegde: “Hebben is hebben. Krijgen is de kunst.”
Heeft u ooit een dag gehad dat u opstond met een algemeen gevoel van afgrijzen over uzelf? Een dag waarop niets: geen enkele mijlpaal ooit bereikt, u ertoe kon brengen zich beter over uzelf te voelen? Ooit zo’n episode doorgemaakt waarin dit gevoel een hele dag bleef hangen, het bijna onweerstaanbaar makend om weer in bed te kruipen en daar te blijven totdat deze rotbui ooit over zou gaan?
1. Wees voorzichtig als je je met politiek wilt bezighouden: Het is een gevaarlijk spel, dat gespeeld moet worden met een vooruitziende blik, omdat de mensen die vandaag geschikt lijken om te vriend te houden, morgen de verkeerde kunnen blijken om mee te bemoeien.
Er is geen fundamenteel verschil tussen één transportmiddel en een ander; één verblijf en een ander; één kleedstijl en een ander; één etniciteit en een ander; of zelfs één persoon, land, of werelddeel en een ander: ze zijn allen ooit ontstaan en zullen allen ooit weer vergaan, als stof op een rek, of druppels op een hete plaat.
